Persoonlijk verbaast dit resultaat mij niet. Met de komst van de GPS is kaartlezen nog optioneel. Als ik dit bekijk in mijn vriendenkring moet ik zeggen dat ook minder dan de helft van de mensen (perfect) kan kaartlezen. Zo ook bijvoorbeeld het hoofdrekenen. In het secundair onderwijs worden rekenmachines meer en meer toegestaan. Leerlingen ontwikkelen op deze manier een soort van 'gemakzucht' en gaan de rekenmachines gebruiken voor de makkelijkste bewerkingen. Technologie is een mooi ding en op vooruitgang heb ik niets op tegen, maar dit mag niet betekenen dat de mensen met de jaren, laat ons zeggen, 'dommer' worden.

Ik deel de mening van Valerie. Waarom zou je je moe moeten maken als technologie het denkwerk overneemt? Even een adres intoetsen en de gps maakt wegenkaarten overbodig, een eenvoudige druk op de toetsen van de rekenmachine verbant hoofdrekenen naar de prehistorie, waarom zou je nog een woordenboek raadplegen als spellingcontrole op je pc het werk voor je doet?
Het is goed dat jongeren gebruik kunnen maken van deze technologie, maar ze zien zich hopeloos verloren wanneer ze op zichzelf aangewezen zijn zonder deze hulpmiddelen.

Vorige vrijdag sprak ik met een leerkracht wiskunde die er bewust voor koos om leerlingen veel zelf te laten schrijven. In het begin mopperen ze wel, want ze zijn het gewoon om alles voorgedrukt voorgeschoteld te krijgen. De leerkracht vertelde dat hij leerlingen zelf liet cijferen en hoofdrekenen. Leerlingen gebruiken geen rekenmachine. Voor alle duidelijkheid: het gaat hier over een jonge leerkracht. Persoonlijk vind ik het bewonderenswaardig, want hij zal waarschijnlijk de enige op school zijn die dit aandurft.

Leerlingen schijnen langzaam maar zeker bepaalde vaardigheden te verliezen, meer bepaald lezen, rekenen en schrijven. Tijd dus om op de rem te gaan staan.