Ik denk dat als het gaat over echt spijbelen (meer dan 30 halve dagen op een jaar, zoals Vandenbroucke het zegt) de school al wel contact zal opgenomen hebben met de ouders. Dus ik denk wel dat de ouders het weten als het spijbelen echt de spuigaten uitloopt.

Dan nog, ik besef dat het weggegooid geld is om een studiebeurs aan iemand te geven die niet naar school gaat. Maar ik hoop dat er iets gaat gebeuren dat jongeren geen 2 jaar van school wegblijven. Dat er meer hulp komt ipv bestraffing.

In mijn ogen is dit weer een overbodige maatregel. Het is een mooi initiatief om het spijbelen proberen tegen te gaan, maar je moet een keer nagaan naar het 'effect' ervan. En ik denk dat het effect van deze maatregel vrijwel nihil gaat zijn.

Mijn argumentatie hiervoor:

Je ouders mogen maar belachelijk weinig geld verdienen willen ze een studiebeurs krijgen voor hun kinderen. Je moet echt al 'bijna' onder de armoedegrens leven. Wel kinderen die in zo een situatie opgroeien, situatie waarin ze het niet breed hebben, zijn doorgaans veel 'verantwoordelijker', op het gebied van omgaan met geld en/of gegeven kansen. Ik denk dat er dus zéér weinig studenten met een studentebeurs spijbelen.

Dus vind ik dit een overbodige maatregel. Het zijn vooral de jongeren waarvan de ouders het breed hebben die er niet om malen dat ze een jaar moeten overdoen of dat ze met hun ouders hun geld aan het smijten zijn.

__________________
"All that is necessary for the triumph of evil is that good men do nothing." (Edmund Burke)

Euhm, ik heb ook elk jaar een studiebeurs gekregen...
Leven wij onder de armoedegrens? Ik durf toch wel met enige zekerheid stellen van niet... Mijn ouders zijn zelfstandigen dus waarschijnlijk klopt het systeem niet helemaal, maar het is zeker niet zo dat iedereen die een studiebeurs krijgt ook arm is.


Daar ben ik niet mee akkoord. Het is helemaal niet zo dat jongeren in een armoedesituatie beter met geld kunnen omgaan, integendeel zelfs. Hoe komt het dat sommige gezinnen zo arm zijn?
2 redenen: omdat de ouders niet met geld kunnen omgaan of omdat ze kansarm zijn en ze (zoals het woord zegt) nooit de kans hebben gekregen om zich op te werken in de maatschappij (en ook nooit geleerd hebben om met geld om te gaan). Wat het ook zij, in beide situaties komt het erop neer dat die kinderen hoogstwaarschijnlijk niet met geld kunnen omgaan, want in beide situaties hebben de ouders meestal ook geen idee van hoe met geld om te gaan.

__________________
"De jeugd van tegenwoordig houdt alleen maar van luxe, heeft slechte manieren en veracht de autoriteit.
Zij heeft geen respect voor oudere mensen. De jeugd verpraat de tijd terwijl er gewerkt moet worden, schrokt bij de maaltijden het voedsel naar binnen, legt de benen over elkaar en tiranniseert de ouders..."
- Socrates, 2400 jaar geleden... -

Hier ben ik dan weer niet mee akkoord Wim. Want het is niet omdat je arm bent dat dit uitsluitend te wijten is aan het feit dat je niet met geld kan omgaan. Er zijn een heleboel andere redenen die hier een belangrijkere rol in spelen.
En wie zegt dat kansarme ouders niet met geld kunnen omgaan? Hier maak je een correlatie tussen kansarmoede en niet met geld omkunnen, en dit is niet correct als je het mij vraagt. Kansarmoede is echt het gebrek aan kansen dat men krijgt en niet het feit dat men niet met geld kan omgaan. Dat is volgens mij gewoon armoede door slecht beheer, maar niet door het gemis aan kansen.

__________________
"All that is necessary for the triumph of evil is that good men do nothing." (Edmund Burke)

euhm, iedereen die met kansarmen omgaat?
Het verband tussen kansarmoede en niet met geld kunnen omgaan gaat spijtig genoeg echt maar al te vaak hand in hand.
Kansarmen hebben van thuis uit ook nooit mee gekregen hoe je met geld moet omgaan en doordat ze kansarm zijn hebben ze meestal ook geen al te hoge studies gedaan wat ook weer zijn weerslag heeft op hoe je met geld omgaat.

Ik heb zelf in het middelbaar heel vaak met kansarmen gewerkt (in onze school werd er veel aandacht besteed aan zulke projecten en onze leerkracht godsdienst in de 2de graad is oprichter van het 'kansarmenhuis' Kauwenberg in Antwerpen waar ik regelmatig vrijwilligerswerk ben gaan doen) en geloof me, die mensen kunnen echt niet met geld omgaan.
Om maar een klein voorbeeldje te geven: veel kansarmen drinken bijvoorbeeld bij elke maaltijd Coca Cola (de echte...) omdat dat volgens hen nu eenmaal 'chique' is en omdat dat nu eenmaal lekker is. Dat water veel goedkoper is, is voor hen niet echt een argument en als ze dat wel als argument zouden aanvaarden zou de drang om toch maar cola te drinken omdat het zo lekker is onweerstaanbaar zijn. Zo denken die mensen nu eenmaal. Dat is nu net één van de schrijnende gevolgen van kansarmoede.
Wij krijgen van jongsaf mee dat cola niet gezond is en dat je bij je ontbijt geen cola drinkt, bij hen daarentegen is dat nooit gezegd en het is heel moeilijk om dat besef er bij hen in te krijgen...

__________________
"De jeugd van tegenwoordig houdt alleen maar van luxe, heeft slechte manieren en veracht de autoriteit.
Zij heeft geen respect voor oudere mensen. De jeugd verpraat de tijd terwijl er gewerkt moet worden, schrokt bij de maaltijden het voedsel naar binnen, legt de benen over elkaar en tiranniseert de ouders..."
- Socrates, 2400 jaar geleden... -

Mm, ik heb andere ervaringen. Maar die zijn wel niet uitgebreid ofzo. Dus vanuit uw standpunt heb ik het nooit echt bekeken. Misschien na deze discussie tijd om dat wel eens te doen

Bedankt voor de info Wim

Ik zat vooral in mijn hoofd met een voorbeeld dat ik zelf ken.

Een familie waar enkel de vader werkt omdat de moeder voor de 7 kinderen zorgt. De oudste ging naar unief maar kreeg geen studiebeurs. De vader is wel dokter, maar dan nog. Als je van één loon een familie van 7 moet onderhouden is dit, zelfs van een doktersloon' niet evident. En deze mensen gaan wel goed om met hun geld. Alleen hebben ze niet de kansen die anderen hebben. De dochter heeft nu een kot zonder warm water en zonder meubels, maar ze wilden hun dochter de kans geven om op unief te gaan. Bewonderenswaardig vindt ik dat, en moest ze nu wel een studiebeurs gekregen hebben, ben ik er zeker van dat ze niet zou spijbelen en die kans ten volle benut zou hebben. Net zoals ze dat nu gedaan heeft, maar dan met iets meer comfort. Want een kot met alleen maar een bed en bureau en zonder warm water is toch nie zo aangenaam me dunkt.

Maar dit is maar één voorbeeld en dus inderdaad niet comform met alle anderen, maar dit is in geen enkele sociaal dilemma het geval. Geen enkele situatie is dezelfde.

__________________
"All that is necessary for the triumph of evil is that good men do nothing." (Edmund Burke)

Mijn moeder werkt in Sledderlo op de wijkschool. Aangezien niemand bekend is met Sledderlo citeer ik hier even uit het blad 'tertio'

Ten zuiden van Genk, in een uithoek van het derde grootste industriegebied in Vlaanderen, ligt het gehucht Nieuw-Sledderlo bedriegelijk in het groen. Het is een armzalig getto waar weinigen nog willen wonen en gegoede inwonders zo snel mogelijk wegtrekken. De wijk werd vroeger in de volksmond 'Little Chicago' genoemd en geteisterd door stof- en lawaaihinder van de aanpalende industrieterreinen. Er wonen veel marginale gezinnen en vreemdelingen -veelal Turken- en de werkloosheid bepdraagt er veertig procent.

Mijn mama werkt hier dus. Wat merk je, de meesten hebben daar wel een mercedes of een nokia gsm, maar geen geld om 's middags soep te kopen voor hun kinderen... goed geldbeheer?
Voor spijbelgedrag moeten ze echter geen schrik hebben. De meeste moeders, die zoals het citaat zegt werkloos zijn, staan overdag vanuit hun apartementsgebouw naar de school te kijken. Als het ware vanuit de ere-tribune. Als ze zien dat hun kind 's middags, onder speeltijd, ... niet op de speelplaats is, krijgt de juffrouw onmiddelijk bezoek van de ouders.