Gezondheidsdiensten in de Verenigde Staten hebben selectiecriteria om te bepalen wie hulp - beademing en geneesmiddelen bijvoorbeeld - krijgt als er een grieppandemie uitbarst.


Ondermeer het gebruik van beademingstoestellen zal echt gerantsoeneerd worden. In sommige staten zullen aan ouderen, patiënten die nierdialyse nodig hebben of mensen met zware neurologische aandoeningen geen beademingstoestellen gegeven worden. De richtlijnen verschillen van staat tot staat.

De New York Times die een uitgebreid artikel aan deze heikele kwestie wijdt, geeft het voorbeeld van een man met een longziekte die wacht op een transplantatie. Omdat zijn ziekte gekenmerkt wordt door een hoge sterftegraad, zou hij geen beademing meer krijgen onder de noodplannen.

In de staat New York heeft de gouverneur de noodtoestand uitgeroepen. Ziekenhuizen moeten daar bij de toewijzing van hulp aan patiënten de criteria toepassen, ondermeer voor de toewijzing van beademingstoestellen. De richtlijnen in geval van een pandemie zijn meestal al eerder opgesteld, maar nu worden ze opnieuw onder de aandacht gebracht van medici en soms ook toegepast.

In Europa zullen voor de toewijzing van hulp wellicht ook criteria bestaan, maar veel ruchtbaarheid is daar nog niet aan gegeven. In België is wel voor het vaccineren tegen de Mexicaanse griep een regeling bepaald, waarbij risicogroepen en medisch personeel eerst aan de beurt komen.




Mijn mening:
De Mexicaanse griep is iets wat ons allemaal aangaat. Heel de maatschappij is "in de ban van ..". Er wordt heel veel aandacht aan besteed omdat het over onze gezondheid gaat. Toch vind ik het ver gaan dat je aan bepaalde criteria moet voldoen om geholpen te worden. Zo is er het voorbeeld van de man met de longziekte. Wanneer hij de ziekte zou oplopen zal hij niet beademd worden indien dat nodig is. Dat is toch een ondenkbare gedachte? Weten dat je geholpen zou kunnen worden, maar dat dokters je gewoon niet mogen helpen.