Ik ben het volledig eens met de mening van Evelien Kolsteeg wat betreft de visie van de kerk en de visie van het individu over de kerk.

Het is volgens mij ook dringend tijd geworden dat de kerk een beetje probeert mee te gaan met haar tijd. We zijn vandaag in een postmoderne samenleving beland en dat vraagt aanpassingen voor iedereen. De kerk als totaalverhaal dat de samenleving overkoepelt, bestaat niet meer. De kerk is een onderdeel van de samenleving geworden, in plaats dat het gaat domineren. Naar mijn mening is dat niet meer dan normaal! Maar zoals aangehaald door Evelien K. is er een groot verschil tussen juist denken en juist handelen. Daar zit ook het probleem. De kerk doet vanuit haar standpunt, en wat altijd gebeurde in de geschiedenis, aan juist denken. Maar vandaag de dag is het belangrijker om de focus te leggen op juist handelen, zeker als een signaal naar de bevolking toe. Ik denk hierbij meteen ook naar heel die problematiek rond de vrijlating van Martin en haar intrede in het klooster. Vanuit de visie van de kerk begrijp ik dat zij juist denken en dat iedereen een tweede kans verdient, maar gezien de huidige context denk ik dat juist denken wel is achterhaald door juist handelen. Ik durf dan ook voor mijn mening uitkomen door te zeggen dat deze vrouw (en haar man) geen tweede kans verdienen in onze samenleving. De reden hiervoor is omdat ik zelf jongere ben en omdat ik weet hoe moeilijk het soms kan zijn om gezien de huidige maatschappij op te groeien. Deze kinderen/jongeren hebben nooit die kans gehad, dit kan absoluut niet! Dit dragen zij voor de rest van hun leven mee. Als toekomstig leerkracht (en misschien ooit toekomstig vader) bloeit mijn hart!

Wat betreft het individu van de samenleving zou er meer tolerantie moeten zijn in de vorm van tweerichtingsverkeer. De kerk zou iets verdraagzamer moeten zijn wat betreft andere religies, maar ook wat betreft opvattingen van mensen. Zo denk ik meteen aan holebi's die ook proberen een plek in de samenleving te krijgen. Deze jongeren/mensen zijn holebi, hier kiezen ze niet voor. Integendeel, het is hun identiteit. Hun hele leven is hierop afgesteld. Als de kerk hier een beetje verdraagzamer zou mee omgaan, zou de wereld er al veel beter uitzien (bv. minder zelfmoord bij holebi's). Daarnaast moet ook elk individu de kerk een eigen plek geven in zijn leven en zijn bestaan. Dat is voor iedereen anders en ook dit vraagt enige tolerantie! Als deze punten ter harte worden genomen, dan denk ik dat een tweezijdige relatie zeker uitgebouwd kan worden tussen mensen die daar nood en behoefte aan hebben!