23rd February 2011, 09:50
|
|
Registered User
|
|
Geregistreerd op: Sep 2009
Locatie: Lille
Posts: 106
|
|
Hieronder de bewuste column:
Citaat:
De Belgische Radio & Televisie
22 februari 2011
Ik moest hier eigenlijk een vervolgverhaal schrijven over journalistieke deontologie (heb nog lekkere brokken), maar zie: er zijn van die dingen die ik niet kan laten passeren.
Het zal de lieve lezer intussen duidelijk zijn: ik ben niet alleen om persoonlijke redenen een fervent voorstander van een openbare omroep. Ook ideologische overwegingen spelen mee. Overal waar ik ga spreken (en dat gebeurt wel eens J), zeg ik hetzelfde: vtm en vrt hebben in de voorbije twintig jaar meer voor de Vlaamse zaak gedaan dan het Davids-, Vermeylen- en Willemsfonds samen. En neem daar alle andere Vlaamse verenigingen maar bij.
Ik zeg dat met alle respect voor de verenigingen in kwestie: ik hoop dat ze mogen groeien en bloeien. Maar feiten zijn feiten. Dat we ons Vlaming voelen (ik probeer het woord identiteit te mijden), dat Vlaanderen als denkkader bestaat, komt vooral omdat we van De Panne tot Maasmechelen naar dezelfde tv kijken, dezelfde kranten en boekskes lezen. Ik heb dat ooit gelezen bij Etienne Vermeersch, en het gebeurt al eens meer dat ik vind dat die gelijk heeft.
Nu wil het geval dat de vrt die onmiskenbare voortrekkersrol in de Vlaamse gemeenschaps- en natievorming op vandaag eigenlijk geheel en al tegen haar eigen zin speelt. Ze zijn daar zo te zien eigenlijk liever Belgische Radio en Televisie. Mijn geliefde openbare omroep geeft namelijk het beste van zichzelf om de Belgische identiteit te promoten. Dat is wat in vaktaal framing heet; versta: het denkkader creëren waarbinnen ‘men’ vindt dat u moet denken.
Concreet. Canvas maakt een reeks met portretten van zes wereldvermaarde wetenschappers. Allemaal Vlamingen, niemand Franstalig, maar toch heeft Canvas het over Belgische wetenschappers. Eén doet iets gelijkaardigs met mensen uit de culinaire wereld, en, lap : Made in Belgium. Daar is zonder twijfel over nagedacht in vele vergaderingen met heel veel leidinggevenden.
Terzijde: bij de commerciële omroepen is het al Vlaanderen wat de klok slaat. Recht door Vlaanderen, De beste bakker van Vlaanderen, De beste hobbykok van Vlaanderen, Vlaanderen Vandaag, De Stem van Vlaanderen, en zelfs Zot van Vlaanderen[1].
Het mooiste in dat verband is een hele avond van Radio 1 op 4 maart (wat ze vreemd genoeg niet eens uitzenden, zo te zien) waarvoor met man en macht reclame wordt gemaakt. België verdedigen, het mag wat kosten, moeten ze daar denken. Zelfs als we dat niet uitzenden… Het geld van de vrt dient niet alleen om programma’s mee te maken; het kan ook worden ingezet in het gevecht om de ziel.
Een avond over De Belgische Identiteit, met een pracht van een gastenlijst. Zelden een evenwichtiger en onpartijdiger panel gezien. Bovendien: ik, en omzeggens alle anderen, weten nu al wat die daar gaan zeggen. Vanwege all usual suspects. Niet in Onze Naam, maar dan revisited. En jawel dus… allemaal Belgen, op één na: Bart De Wever… Mijn god!
Vorige week vroeg iemand met enige zeggenschap in de organisatie of ik nog altijd de vrt in het hart droeg. Ik heb met grote stelligheid ‘ja’ gezegd. Ik zei: ‘ik ben geheel en al voorstander van een serieuze openbare omroep’. Zoals in mijn tijd, quoi.
(wordt vervolgd; … wat zoude ze letten !)
[1] Vlaanderen Vakantieland dan? Kan ik u uitleggen: was van moetens…
bron:
http://www.siegfriedbracke.be/index...visie/#_ftnref1
|
Hmmm, overdrijft hij niet? We leven nog altijd in België, niet? Wetenschappers die in België wonen zijn toch gewoon Belgische wetenschappers? Dat neigt naar hyper politieke correctheid... Want wat als de openbare omroep toch meer de term 'Vlaamse' in de mond neemt, dan is er weer tegenkanting van de andere kant. Het is ook nooit goed, wel?
|