Ik denk dat men ook steeds weer moet benadrukken wat deze man voor onze muziekcultuur heeft betekend en dat hij vooal ook op literair vlak meer dan zijn mannetje stond. Daarin vind ik hem enorm ongewaardeerd, getuige volgend lied van zijn hand:

Verankerd - Bobbejaan Schoepen

Als je oud bent, als je ziek bent
Geen toekomst meer, je bent verankerd
Te dragen, te verwerken
Geen leven meer, uitgekankerd
En ontredderd leg ik mij weer neer

Als ik koud heb en ik lig in bed
De ochtend zint me niet
Die deelt alleen verdriet
'k Ben verraden en veranderd
De toekomst wordt voortaan bepamperd

Moeten wij dan niet meer leven
Mogen wij niet meer doodgaan
Moet ik mijn leven geven
Mag ik dan niet teloor gaan

Als je oud bent, als je rijk bent
De glorie is onbelangrijk
Weemoedigheid te beperken
De dagen zijn zo vergankelijk
En gelaten leg ik mij weer neer

Als ik angst heb en ik lig in bed
De nacht die zint me niet
Die deelt alleen verdriet
De overvloed ben ik vergeten
Ik kan per dag maar een keer eten

Moeten wij dan niet meer leven
Mogen wij niet meer doodgaan
Moet ik mijn leven geven
Mag ik dan niet teloor gaan

Als je oud bent, je ervan afwendt
Het verleden wordt zo belangrijk
Uit te dragen, te beschermen
De tijden zijn zo vergankelijk
En nergens leg ik mij bij neer