Ik vind het erg om toe te geven dat het klopt wat Peter Goossens zegt. Vele mensen zijn inderdaad veel te negatief ingesteld en het wordt alleen maar erger. De prestatiedruk wordt alleen maar groter, vele mensen hebben het gevoel dat het nooit goed genoeg is wat ze doen.

Zelf heb ik ook het gevoel dat meestal het negatieve opvalt en dat het positieve als logisch wordt beschouwd. Ik denk dat we allemaal moeten leren om wat positiever te zijn. Niemand is perfect en het kan altijd beter, maar soms moet je ook gewoon kunnen zeggen dat iets goed is.

Dat Peter Goossens zo hoog geëindigd is vind ik echt knap, maar toch wordt er alleen gekeken naar het feit dat hij gedaald is in de rangschikking. Ik vind dat de kranten wel eens mogen benadrukken hoe goed het is om op plaats 28 te eindigen in deze ranglijst. Dit is volgens mij echt typisch. Het goede wordt als normaal beschouwd, hier wordt over gezwegen. Als het echter minder goed gaat, dan moet dit meteen uitgebreid besproken worden, ik vraag me af waarom? Willen de lezers dan enkel slecht nieuws? Willen mensen niet horen dat het goed gaat met iemand anders?

Ik denk dat we hier allemaal aan moeten werken. We moeten elkaar meer complimentjes durven geven, want iedereen krijgt graag eens een complimentje. Hiermee wil ik zeker niet zeggen dat we over negatieve dingen moeten zwijgen, zeker niet. Als je iemand een goed gevoel geeft en zegt wat wel goed is en dan zegt wat beter kan dan heeft dit volgens mij een groter effect. Dan krijgt die persoon nog meer zin om beter te doen. Maar als je enkel zegt wat slecht is, dan verliest die persoon misschien de moed en dat kan toch niet de bedoeling zijn.

Dus: Peter Goossens, knap gedaan!