Het probleem ligt niet zozeer aan de regering maar aan de bevolking zelf. Deze bevolking die zichzelf zien als inwoners van één van de duurste landen in Europa. De solidariteit is spijtig genoeg ver te zoeken in België/Europa. Terwijl de vluchtelingencrisis volop bezig is, kreunt België onder de financiële druk van zowel Europa als de beurzen. Bij elke besparing/belasting staan er mensen op straat te roepen en te staken. Hoewel ik het recht op protesteren zeker kan begrijpen en enigszins zelfs waardeer, is het expres platleggen van onze economie geen protest meer maar pure sabotage. Het is een mooi ideaal: armoede bestrijden.. Maar ik geloof niet meer in een oplossing zonder ergens snoeihard te moeten snijden. De leuze: "laat de rijken betalen" is uiteindelijk ook een schot in eigen voet door onder meer Kris Peeters. Anderzijds is er ook reden tot enigszins minimalistische opportunisme: armoede door de generaties heen wordt vaak tegengehouden met een goed uitgebouwd, bijna gratis, onderwijssysteem. Laten we hopen dat het "bijna gratis" gedeelte zolang mogelijk kan blijven.

__________________
Power is not a means; it is an end. One does not establish a dictatorship in order to safeguard a revolution; one makes the revolution in order to establish the dictatorship.