Wim.Caers
22nd November 2010, 21:13
Uit een internationaal vergelijkende studie blijkt dat Vlaamse scholieren beduidend slechter scoren dan hun Europese leeftijdgenoten wat democratische en maatschappelijke attitudes betreft. Vlaanderen is goed in overdracht van kennis, maar slecht in het aanleren van burgerzin. De resultaten komen er na een enquête bij 2.968 Vlaamse leerlingen, 1.630 leraars en 151 schooldirecteurs door onderzoekers van VUB en UA.
De cijfers zijn confronterend. Hoewel 97 procent van de ondervraagde veertienjarigen in principe vindt dat men "mensen met een andere levenshouding moet respecteren", staat de Vlaamse scholier, samen met de Nederlandse, van alle West-Europese leerlingen het terughoudendst tegen de multiculturele samenleving en immigranten. Vlamingen bengelen ook aan de internationale staart inzake het geloof in democratische waarden tout court. Ze scoren dan weer wel goed met hun positieve attitude ten opzichte van de gelijkheid tussen man en vrouw.
Vlaamse jongeren engageren zich in milieu- of mensenrechtenorganisaties of verenigingen die geld inzamelen voor een goed doel, maar in het algemeen vullen ze 'goed burgerschap' absoluut niet meer in op een politieke wijze. Ze hebben wel nog kennis van de instellingen, maar zien het nut van geschiedenis niet meer in, noch van het volgen van het politieke debat. Ook niet via de media.
De school draagt daar zeker toe bij. Vlaamse leerkrachten staan zowat aan de wereldtop met hun bekommernis om 'respect en zorg voor het milieu' of 'het ontwikkelen van concrete vaardigheden en competenties om een conflict op te lossen': dat beschouwen ze als de belangrijkste doeleinden van de 'burgerschapsopvoeding' op school. Maar vergeleken met hun Europese collega's malen Vlaamse leerkrachten maar weinig om 'het bevorderen van kennis over sociale, politieke en burgerlijke instituties' of 'het bevorderen van de kennis over rechten en plichten als burger'.
Ten slotte is die schoolse situatie ook een afspiegeling van wat er thuis gebeurt. Niet minder dan 71 procent van de Vlaamse leerlingen discussieert nooit of bijna nooit met zijn ouders over politieke en sociale kwesties. Bij hun West-Europese leeftijdgenoten zakt dat cijfer tot 53 procent. Besluit van de onderzoekers: "Vlaanderen doet het in het beste geval gemiddeld, maar veel vaker doen we het slecht tot zeer slecht."
Vlaams minister van Onderwijs Pascal Smet (sp.a) is verontrust over het "opzichtige gebrek aan politieke betrokkenheid", zeker omdat blijkt dat die passiviteit tijdens de schoolcarrière eerder versterkt wordt dan afneemt. "We oogsten wat we gezaaid hebben", stelt Smet. "Voor wiskunde hebben we bijvoorbeeld specifieke eindtermen, voor 'actief burgerschap' zijn die een stuk vager."
Als deel van de oplossing ziet Smet het inzetten van masters naast bachelors in het lager secundair - waarmee hij niet gezegd wil hebben dat bachelors, de vroegere regenten, niet voldoen.
Bron: www.demorgen.be
Datum: 22/11/2010
Mening:
In dit artikel komen vele zaken in een keer aan bod. Bij enkele wil ik toch even stilstaan. Ik denk dat het algemeen geweten is (het blijkt ook uit het artikel) dat Vlaamse jongeren een goede theoretische kennis meekrijgen. Positief is ook dat er veel aandacht aan het milieu wordt besteed.
Natuurlijk kan niet op elk aspect altijd een klemtoon worden gelegd. Persoonlijk had ik wel gedacht dat zeker in de huidige Belgische politieke situatie er meer aandacht aan onze politiek besteed zou worden. De vraag is natuurlijk van wanneer deze enquête dateert. Ook verschillen leerkrachten van elkaar. Voor de ene is milieu belangrijker, terwijl dat voor een ander dan weer onze multiculturele samenleving belangrijk kan zijn.
Ik deel zeker de mening van Vlaams minister van Onderwijs Pascal Smet niet wat betreft het inzetten van leerkrachten met een masterdiploma en dit ten koste van diegenen met een bachelordiploma. Waarom zouden zij meer over politiek spreken?
De cijfers zijn confronterend. Hoewel 97 procent van de ondervraagde veertienjarigen in principe vindt dat men "mensen met een andere levenshouding moet respecteren", staat de Vlaamse scholier, samen met de Nederlandse, van alle West-Europese leerlingen het terughoudendst tegen de multiculturele samenleving en immigranten. Vlamingen bengelen ook aan de internationale staart inzake het geloof in democratische waarden tout court. Ze scoren dan weer wel goed met hun positieve attitude ten opzichte van de gelijkheid tussen man en vrouw.
Vlaamse jongeren engageren zich in milieu- of mensenrechtenorganisaties of verenigingen die geld inzamelen voor een goed doel, maar in het algemeen vullen ze 'goed burgerschap' absoluut niet meer in op een politieke wijze. Ze hebben wel nog kennis van de instellingen, maar zien het nut van geschiedenis niet meer in, noch van het volgen van het politieke debat. Ook niet via de media.
De school draagt daar zeker toe bij. Vlaamse leerkrachten staan zowat aan de wereldtop met hun bekommernis om 'respect en zorg voor het milieu' of 'het ontwikkelen van concrete vaardigheden en competenties om een conflict op te lossen': dat beschouwen ze als de belangrijkste doeleinden van de 'burgerschapsopvoeding' op school. Maar vergeleken met hun Europese collega's malen Vlaamse leerkrachten maar weinig om 'het bevorderen van kennis over sociale, politieke en burgerlijke instituties' of 'het bevorderen van de kennis over rechten en plichten als burger'.
Ten slotte is die schoolse situatie ook een afspiegeling van wat er thuis gebeurt. Niet minder dan 71 procent van de Vlaamse leerlingen discussieert nooit of bijna nooit met zijn ouders over politieke en sociale kwesties. Bij hun West-Europese leeftijdgenoten zakt dat cijfer tot 53 procent. Besluit van de onderzoekers: "Vlaanderen doet het in het beste geval gemiddeld, maar veel vaker doen we het slecht tot zeer slecht."
Vlaams minister van Onderwijs Pascal Smet (sp.a) is verontrust over het "opzichtige gebrek aan politieke betrokkenheid", zeker omdat blijkt dat die passiviteit tijdens de schoolcarrière eerder versterkt wordt dan afneemt. "We oogsten wat we gezaaid hebben", stelt Smet. "Voor wiskunde hebben we bijvoorbeeld specifieke eindtermen, voor 'actief burgerschap' zijn die een stuk vager."
Als deel van de oplossing ziet Smet het inzetten van masters naast bachelors in het lager secundair - waarmee hij niet gezegd wil hebben dat bachelors, de vroegere regenten, niet voldoen.
Bron: www.demorgen.be
Datum: 22/11/2010
Mening:
In dit artikel komen vele zaken in een keer aan bod. Bij enkele wil ik toch even stilstaan. Ik denk dat het algemeen geweten is (het blijkt ook uit het artikel) dat Vlaamse jongeren een goede theoretische kennis meekrijgen. Positief is ook dat er veel aandacht aan het milieu wordt besteed.
Natuurlijk kan niet op elk aspect altijd een klemtoon worden gelegd. Persoonlijk had ik wel gedacht dat zeker in de huidige Belgische politieke situatie er meer aandacht aan onze politiek besteed zou worden. De vraag is natuurlijk van wanneer deze enquête dateert. Ook verschillen leerkrachten van elkaar. Voor de ene is milieu belangrijker, terwijl dat voor een ander dan weer onze multiculturele samenleving belangrijk kan zijn.
Ik deel zeker de mening van Vlaams minister van Onderwijs Pascal Smet niet wat betreft het inzetten van leerkrachten met een masterdiploma en dit ten koste van diegenen met een bachelordiploma. Waarom zouden zij meer over politiek spreken?