Unizo en NSZ veroordelen ‘staking die economie verlamt’

[alexander.c*aes]

Ondernemersorganisaties Unizo en NSZ veroordelen de nationale staking die ACV, ABVV en ACLVB organiseren op 15 december. ‘Eens te meer gebruiken de vakbonden een staking als wapen en zullen ze de economie verlammen’, klinkt het bij NSZ.

‘De vakbonden noemen zich de verdedigers van het sociaal overleg, maar met dergelijke acties smoren ze elk sociaal overleg bij voorbaat in de kiem’, zegt Unizo-topman Karel Van Eetvelt. ‘Een algemene staking treft al wie wil werken, wie naar school moet en de vele ondernemers die hun bedrijf moeten stilleggen. Wie staakt voor meer welvaart, meer jobs en meer koopkracht zou moeten weten dat je met het platleggen van een land net het tegenovergestelde bewerkstelligt.’

NSZ wijst erop dat ‘onze economie nu vooral nood heeft aan samenwerking om onze welvaart en ons welzijn te garanderen’, aldus voorzitter Christine Mattheeuws. NSZ vindt het bovendien ongehoord dat er al meteen een nationale staking wordt georganiseerd, ‘terwijl een staking eigenlijk maar een ultiem wapen hoort te zijn wanneer de rest heeft gefaald’.

NSZ betreurt ook dat de vakbonden ‘schijnbaar niet snappen dat het federaal regeerakkoord van de regering Michel ook werkgevers laat inleveren’. ‘Zij hebben nochtans ook redenen om hun ongenoegen te ventileren, vooral dan over de uitbreiding tot twee maanden van het gewaarborgd loon bij ziekte, maar dat doen ze niet.’

‘Werkgevers en werknemers moeten nu vooral hard werken zodat de besparingen snel tot het verleden behoren’, besluit NSZ. Unizo blijft tot slot oproepen het overleg alle kansen te geven in plaats van de uitgestoken handen te weigeren.

Bron: De standaard
http://www.standaard.be/cnt/dmf20141015_01323193

Mijn mening: Ik kan mezelf in beide meningen vinden. Staken zal ik nooit goedkeuren, maar word de werkdruk niet te hoog als men blijft besparen? Is het dan misschien niet nodig om juist via een staking deze besparingen een halt toe te roepen? Ik vind het moeilijk om hier een duidelijk antwoord op te geven, is het niet zo dat juist door harder te werken je juist sneller van de besparingen afgeraakt? Maar waar staat de grens? Want elke mens kan elk maar een bepaald niveau van stress aan en moet men dan niet oppassen met besparingen en zo ook de werkdruk te verhogen?