Welles-nietes

[Barst]

"Ik zou het als mens niet kunnen, een pint drinken met Kabila. Er wordt in Oost-Congo nu blijkbaar minder gemoord en verkracht, als ik zie hoe goedgezind minister Vanackere met Kabila het glas heft."
Karel De Gucht

"Niemand heeft het monopolie op de immense bekommernis over Congo. Ik stoor mij geweldig aan die suggestie. De eerste die hier het gevoel heeft dat ik tijdens deze reis ook maar iets heb geminimaliseerd, mag dat nu zeggen."
Steven Vanackere

[Barst]

De Gucht versus Vanackere


Eigenaardig dat Karel De Gucht (Open VLD) 'als mens' zich niet kan voorstellen 'een pint te drinken' met Kabila, waar hem dat in het verleden als minister van Buitenlandse Zaken bijvoorbeeld meermaals probleemloos wél lukte met bijvoorbeeld iemand als Noersoeltan Nazarbajev, de president van Kazachstan, één van de meest corrupte en totalitaire staten ter wereld. De authenticiteit en geloofwaardigheid van iemands verontwaardiging en kritiek valt of staat met de selectiviteit waarmee ze al dan niet wordt geuit.

Als zulke verontwaardiging enkel moet dienen om mediatiek te scoren, dan belanceert de kritiek van De Gucht op het Congolese regime zelfs gevaarlijk op de rand van het onethische.

Over de situatie in Kazachstan zal immers niemand wakker liggen, temeer daar de regio hier nauwelijks bekend is. Voor Congo ligt dat in ons land uiteraard een stuk gevoeliger. Dat betekent overigens niet dat buitenlandminister Steven Vanackere (CD&V) in zijn publieke verklaringen over zijn onderhoud met Kabila geen buitengewoon slappe en meegaande indruk maakte. Het betekent evenmin dat Karel De Gucht met zijn uithaal geen punt heeft, alleen ontbreekt de geloofwaardigheid van de bron.

Het is bovendien opvallend hoe gretig 'de media' deze doorzichtige en berekende uithaal van De Gucht naar Vanackere oppikken en vertalen in 'lekkere' politieke conflictjournalistiek. Slaagt niemand erin om het hoge theatergehalte van deze verbale aanvaring door te prikken?


Lezersbrief Frank Thevissen, DS, 26-01-2010