![]() |
|
#1
|
|||
|
|||
Ik ben het volledig eens met onderstaande meningen. Een van de meest afschuwelijke dingen om te zien is wanneer een gezin op restaurant zit met 2 kinderen die naar een scherm aan het staren zijn en bijna als een zombie niets opvangen van wat er rond hen gaande is. Ouders grijpen te snel terug naar deze tablet omdat ze hun kinderen zo sneller stil krijgen en ze zelf niet te veel meer moeten aantrekken van wat hun kinderen aan het doen zijn. Telkens wanneer ik op bezoek ga bij mijn kleine neefjes zie ik dat ze weer op die Wii spelen, op de tablet zitten of op de computer bezig zijn. Als ik terug denk aan mijn jeugd kan ik alleen maar denken aan ravotten in het bos of voetballen op het voetbalveld enkele straten verder. Kinderen weten bijna niet meer wat het is om kampen te bouwen en zich uit te leven in de natuur rondom hen. Het is natuurlijk een feit dat we in een tijdperk leven waar we de elektronica niet meer kunnen wegdenken, maar er moet toch een limiet op komen. Het buiten spelen zal de kinderen volgens mij ten goede komen tijdens hun ontwikkeling omdat ze buiten tijdens het spelen constant prikkels krijgen die hen stimuleert terwijl het spelen op de consoles en de tablet ze in mijn ogen in zombies gaat veranderen...
|
#2
|
|||
|
|||
Ik ken zelf kinderen die in het bezit zijn van een tablet, een PsP, een Nintendo DS, een playstation, een X-box en een computer. Toch zie ik hen steeds weer buiten ravotten met elkaar van zodra ze hiertoe de kans krijgen. Deze kinderen hebben een opmerkelijk evenwicht gevonden tussen technologie en het ouderwets speelgedrag dat wij maar al te graag nostalgisch promoten.
Ik vermoed dat we ons vaak nodeloos zorgen maken om hen en ongevraagd prekerig reageren op situaties die zich wellicht niet zullen voordoen. Het enigste gevaar dat ik zie in zaken als tablets, is de verhoogde kans voor isolatie voor hen die hier reeds vatbaar voor zijn. Een dagje op de tablet doorbrengen kan voor één kind een afwisselend dagje zijn terwijl het voor een ander een routine aan het worden is. Aan ouders om hier oog voor te hebben. Ik denk echter niet dat uitzonderingen de regel maken. Ik zou soms oppassen met uit nostalgische overwegingen je eigen kindertijd als beter te beschouwen. Ik probeer citaten te mijden als de pest maar ik blijf wel steeds voorstander van de deze door Socrates: "De jeugd van tegenwoordig houdt van luxe, heeft slechte manieren, heeft minachting voor alle gezag en heeft geen eerbied voor ouderdom. Jongeren praten als ze zouden moeten werken...." Dit citaat probeer ik zelf nog wel regelmatig te hanteren wanneer ik mijn generatie met een nieuwere vergelijk. Ik probeer hen toch althans het voordeel van de twijfel te geven. |
#3
|
|||
|
|||
Eén op drie kinderen bezit een eigen tablet
Ik vind deze cijfers eigenlijk helemaal niet zo zorgwekkend. In de eerste plaats zijn de kinderen over wie het gaat tussen 9 en 18 jaar oud. Hoewel ik het niet nodig vind dat een 9-jarige zijn eigen tablet heeft, kan ik mij goed voorstellen dat een groot deel van de oudere kinderen een eigen tablet heeft en dit is ook niet erg. Onder achttienjarigen vallen immers ook sommige van de eerstejaars aan deze opleiding, waarvoor een tablet helemaal niet meer uitzonderlijk is...
Ik had als 11-jarige ook een gsm, iets waarvan destijds net hetzelfde geroepen werd: "Waar hebben die bengels dat voor nodig, en gaan die zich nog wel 'gewoon' amuseren?" Dit heeft mij nooit tegengehouden om nog buiten te gaan spelen (het maakte het zelfs gemakkelijker om met vriendjes af te spreken..) Bovendien denk ik dat het beter is voor een kind om een uur met een tablet/computer bezig te zijn dan een uur achter de tv te hangen. Kinderen zijn immers veel actiever en creatiever bezig wanneer ze deze toestellen gebruiken. Daarnaast wil het niet zeggen dat een kind, omdat het een tablet heeft, hier ook constant met zijn vingers aan zal hangen. Bij ons thuis waren er ook regels over hoelang er op de computer gespeeld mocht worden; niets houdt ouders van vandaag tegen om hetzelfde te doen. Ook de 'meer dan twee uur per dag' bezig zijn met schermpjes is niet zo veel als op eerste zicht lijkt, vind ik. Uit het artikel blijkt dat het dan gaat om zowel computer, smartphone als tablet. Tel zelf eens op hoelang je per dag met één van deze voorwerpen bezig bent, wij zijn toch ook geen zombies zonder sociaal contact? Ik denk dat we dit artikel een beetje moeten nuanceren: wanneer men onder 'kinderen' iedereen tot en met achttien jaar rekent, en onder 'schermpjes' gsm, computer én smartphone, denk ik niet dat de kinderen van vandaag slechter bezig zijn dan wij zelf waren. |