Gepeste scholier (13) schiet zichzelf dood voor ogen van klasgenoten in drukke gang

[Eva.Van Peer]

Ik ben akkoord met Ann over het feit dat elke school een team van leerkrachten of leerlingen moet hebben om slachtoffers van pesten te helpen. Toch denk ik dat dit niet alle problemen kan verhelpen. Aan de ene kant zullen er wel leerlingen zijn die gebruik zullen maken van dit team of die worden opgemerkt door leerkrachten en leerlingen. Deze leerlingen zullen daarmee dan ook geholpen worden.
Aan de andere kant zullen er ook leerlingen zijn die niet willen praten met het team en die ook niet worden opgemerkt door de leerkrachten of de leerlingen. Deze leerlingen zullen dus geen baat hebben bij wat het team doet.
Wat een school ook nog kan doen om het pesten tot een minimum te houden, is het organiseren van lessen rond pesten en een beleid dat heel streng optreedt tegen de mensen die pesten. Hoeveel te meer de leerlingen in contact gaan komen met de gevolgen van pesten, hoeveel te minder ze geneigd zullen zijn om dit een ander aan te doen.

[Belinda.Vandenbempt]

Persoonlijk denk ik dat pesten harder en sneller moet worden aangepakt. Ik kan mij niet van de indruk ontdoen dat er in veel scholen teveel wordt getolereerd. Toegegeven, het is een probleem waar je niet zomaar een instant oplossing voor op tafel tovert, maar om het zomaar te laten betijen, neen. Voor het slachtoffer is het een lijdensweg waar geen einde aan komt, integendeel. Door niet adequaat in te grijpen, ligt voor de dader(s) de weg open om grenzen te gaan verleggen. We schijnen nog altijd niet veel geleerd te hebben uit de geschiedenis. Onderdrukking en de strijd daartegen staan in elk geschiedenisboek beschreven. Toch blijft de mens zich eraan bezondigen. Voor hen is het niet meer dan een machtspel, een ziekelijk spel.

Ik wil eraan toevoegen dat ik geenszins wil veralgemenen. Er zijn nog wel degelijk scholen die zo goed als pestvrij zijn. Leerlingen weten op voorhand dat hen geen al te malse sancties boven het hoofd hangen als ze vechten of pesten. Als niemand vecht of pest, is de verleiding al een pak minder om er als enkeling mee te starten.

[veerle.grauwmans@khk.be]

Ik denk dat ieder van ons wel eens ervaring had met pesten. Of je werd gepest of je was de pester. Jammer genoeg is dat hoe het gaat, zowel in het schoolleven als op het werk. We kunnen wel zeggen dat er meer oog moet zijn voor pesten, meer begeleiding voor leerlingen die gepest worden, maar of dat echt zou helpen betwijfel ik. Als je als slachtoffer iemand inlicht over de pesterijen, maakt dit de pester enkel boos en zal dit de situatie alleen maar erger maken. Moet er iets gebeuren aan pesten? Zeer zeker! Het gebeurt steeds meer, in steeds extreme vormen, met steeds extreme oplossing (zoals bijvoorbeeld zelfmoord). Maar ik denk niet dat meer begeleiding wanneer iemand gepest wordt zal helpen. Het is beter als we het kunnen voorkomen. Hoe? Misschien meer 'team-building' activiteiten onderling, meer activiteiten waarbij ze elkaar leren kennen hoe de mensen echt zijn zonder alle vooroordelen die ze ergens gehoord hebben. Veel mensen nemen pesten niet serieus, "het hoort gewoon bij het leven", maar als we iets lezen zoals dit artikel, doet ons dit toch een tweede keer nadenken.