Minstens 28 doden na ongeval met Belgische schoolbus in het Zwitserse Sierre

[Barst]

Ik wil me hierbij verontschuldigen voor het feit dat ik vandaag tijdens de les EMCV voor 2Basoa niet de 'takt' hebt gehad om een minuut stilte te vragen voor alle betrokkenen bij deze tragedie... Als docent 'zingeving' met een zwaar accent op de actualiteit had ik dit nochtans écht wel moeten doen, en ik heb de fout gemaakt om mijn lestiming ('business as usual' in termen van hoofdstuk afhandelen, of zoiets) te laten primeren op het diepmenselijk gegeven van mede-leven dat, gezien de reacties op dit forum wel degelijk leeft bij 'mijn' studenten - idioot dus van mijn kant uit! Nogmaals excuus, en ik zet dit (enigszins) recht binnen vijf dagen (volgende les)!

[eline.de.roover]

Je kan er niet omheen, waar je ook komt er zal over gesproken worden. Het is verschrikkelijk wat er is gebeurd. Dit ongeval heeft een impact op iedereen, maar dan wordt er nog niet meteen gedacht aan welke impact dit heeft op de naaste familieleden en vrienden. Het is een moment dat een leven veranderd. Twijfels waarom en gevoelens dat ze de kinderen beter niet hadden laten gaan. Wat daar in Zwitserland gebeurd is, is niet te beschrijven. De impact is groot en dit lijkt me ook normaal.

[marloe.vanherck]

Wat een verschrikkelijk drama. Wat er gebeurd is is niet onder woorden te brengen. Het heeft iedereen geraakt. Zoveel is duidelijk. Iedereen leeft mee met slachtoffers en nabestaanden. Dat is ook logisch. Dit wil niemand meemaken.

Toch stoort het me enorm hoe de media met dit alles omgaan. Op de radio hoor je niets anders. Op de televisie zie je niets anders. Natuurlijk is het belangrijk dat iedereen op de hoogte is en dat iedereen weet hoe verschrikkelijk dit is. (Alsof we dat trouwens niet inzien) Maar is het daarom nodig om keer op keer de feiten te herhalen? Moeten alle Belgen op tv komen om te vertellen hoe erg ze dit vinden?

Sociale media als facebook zijn overladen met rouwgroepen. Men roept iedereen op om, uit zogenaamd respect, enkele minuten niets te posten. Iedereen post gekopieerde statussen om hun medeleven te betuigen.

Alsof nabestaanden hier iets aan hebben... Het brengt de slachtoffers niet terug.

[Mortelmans Bart]

Woorden zijn overbodig voor dit schrijnend ongeval.

Waarom zijn er zoveel vragen?
Waarom is er zoveel pijn?
Waarom zijn er zoveel dingen,
die niet te begrijpen zijn.

Sterkte aan alle ouders, familieleden, vrienden, betrokkenen,...
wiens leven hier tot stilstand kwam!

[jana.lambrechts]

"Ik hoop dat ik snel wakker word en dat die nachtmerie voorbij is." Dit was het eerste wat ik las deze ochtend in de krant. Net zoals bij het horen van het nieuws ging er opnieuw een koude rilling door mij heen. Dit raakt ongetwijfeld iedereen, zoveel slachtoffers en nog zo jong. Hun leven moest nog beginnen en is nu al ten einde..... Ik heb hier eigenlijk niet veel woorden voor. Aan alle getroffen families mijn oprechte deelneming!

[Nathalie.Tops]

Orgineel gepost door marloe.vanherck

Wat een verschrikkelijk drama. Wat er gebeurd is is niet onder woorden te brengen. Het heeft iedereen geraakt. Zoveel is duidelijk. Iedereen leeft mee met slachtoffers en nabestaanden. Dat is ook logisch. Dit wil niemand meemaken.

Toch stoort het me enorm hoe de media met dit alles omgaan. Op de radio hoor je niets anders. Op de televisie zie je niets anders. Natuurlijk is het belangrijk dat iedereen op de hoogte is en dat iedereen weet hoe verschrikkelijk dit is. (Alsof we dat trouwens niet inzien) Maar is het daarom nodig om keer op keer de feiten te herhalen? Moeten alle Belgen op tv komen om te vertellen hoe erg ze dit vinden?
Sociale media als facebook zijn overladen met rouwgroepen. Men roept iedereen op om, uit zogenaamd respect, enkele minuten niets te posten. Iedereen post gekopieerde statussen om hun medeleven te betuigen.

Alsof nabestaanden hier iets aan hebben... Het brengt de slachtoffers niet terug.

Ik ergerde me eergisteren tijdens het bekijken van het Journaal aan het feit dat er beelden getoond werden van het hotel waar de ouders verbleven. In de hotel lobby liepen ouders paniekerig heen en weer en het Journaal toonde ook een koppel dat elkaar huilend in de armen viel. Mij lijkt dit een typisch voorbeeld van 'onnieuws'. Dat de ouders in 'hotel X' verblijven, is immers erg naast de kwestie. Het heeft niets te maken met het eigenlijke busongeluk. Waarom moet er dan een reporter voor dat hotel verslag uitbrengen? Het tonen van de ouders vond ik er nog meer over. Zij hadden eergisteren al de wens uitgedrukt om niet gefilmd te worden. Ik vind het dan ook niet meer dan normaal dat deze wens gerespecteerd wordt.