Opgesloten peuter at eigen haar op om te overleven

[nelleke.aerts]

Een driejarige heeft inderdaad een aangeboren overlevingsinstinct. En in zijn haren zullen weinig tot geen voedingsstoffen zitten maar misschien neemt het wel voor een stuk het hongergevoel weg.
Persoonlijk vind ik 3 en 3,5 jaar heel erg weinig. Het kind is immers gestraft voor de rest van zijn leven. Deze traumatische ervaring is niet iets dat op één twee drie vergeten is. Integendeel, dit kan invloed blijven hebben op de rest van zijn leven.
Wat is dan wel een gepaste straf? Men zou hen kunnen (moeten) verbieden om geen kinderen meer te hebben maar jammer genoeg bestaat daar geen wet voor. In België althans, in de rest van de wereld weet ik hier vrij weinig over.

[Evelien.Van.Lieshout]

Ik word hier echt stil van en ik walg van zo'n mensen...Hoe is het in godsnaam mogelijk dat je een kind zoiets kan aandoen!? En hier krijgen ze maar 3 jaar voor!? Hoe weinig is dat, moest het kind dan eerst sterven alvorens ze een echte straf krijgen? Soms vind ik het zo oneerlijk... Het kind draagt de rest van zijn leven deze gedachten en wonden met zich mee en hij kan deze nooit meer helen. De 'ouders' daarentegen zijn er na 3 jaartjes vanaf, ik hoop echt dat ze heel hun leven uitgesloten worden door iedereen, zodat ze misschien beseffen wat ze hebben gedaan. Al betwijfel ik het wel of ze dat besef ooit zullen krijgen, want mensen die tot zoiets in staat zijn, hebben gewoon geen geweten.