Elio Di Rupo: 'Belangrijkste naoorlogse oefening om sociaal model in stand te houden'

[nic.andriessen]

De Wever heeft zijn rol van oppositieleider gisteren in De Zevende Dag uiteraard met glans gespeeld. Hij maakte zich erg hard, maar ik vond het té hard. Hij ziet niets positief, en op sommige punten geef ook ik hem gelijk, maar er zitten toch heel wat positieve zaken in. Wij allemaal vergeten dat wij jaren boven onze stand geleefd hebben en nu moeten inbinden. Is dat leuk? Neen. Is dat nodig? Ja! Waarom dan een begroting die niet vol rozegeur en maneschijn zit ontkennen?

Dat deze regering het beleid constant zal moeten aanpassen vind ik evident. Een begroting die ontspoort kunnen we totaal missen, dus ik denk dat het noodzakelijk is dat dat constant opgevolgd wordt.

Ik neem geen genoegen met het feit dat 'Bart De Wever de man is die hét weet'. Ik heb hem ook bezig gezien in de Zevende Dag en de eerste vraag die bij mij opkwam was: waar baseert die man zich op? Net zoals vorige keer (bij het communautaire akkoord) gaf hij commentaar nog VOOR er één tekst beschikbaar was. En dan zegt hij dat de onderhandelaars aan volksverlakkerij doen? Of De Wever er nu uitgezet is of opgestapt laat ik in het midden maar ik weet 1 ding: met hem er bij had het er uiteraard allemaal anders uitgezien. Maar het is erg makkelijk om nu langs de zijlijn te staan roepen. Het was trouwens De Wever zélf die Di Rupo mee in het zadel wou helpen als premier. Op 13 juni 2010 heeft hij het hem openlijk aangeboden.

Wat de duurtijd van de onderhandelingen betreft: Er is 400 dagen onderhandeld met de N-VA aan boord. Toen ging het enkel en alleen over het communautaire. De N-VA is, ik zal het proberen neutraal voor te stellen, verdwenen van de onderhandelingstafel en wat zien we? Een goede 130 dagen later hebben we bijna een regering. Dan moet u mij niet vragen waar het schoentje knelt.

[Jens.Mangelschots]

Nic, ik denk toch dat we niet moeten vergeten dat het de vorige generaties politici zijn die ons in deze constitutionele crisis hebben gedropt. De Belgische wafelijzepolitiek en de veel te ingewikkelde staatshervormingen hebben er voor gezorgd dat de Belgische democratie veel te log en te traag is geworden. Zoiets doet een democratie de das om omdat hervormingen te lang duren. Nu komt daar een partij zoals N-VA die zegt dat ze een duidelijke en heldere staatsstructuur willen creëren. Ik moet persoonlijk zeggen dat ik daar achter kan staan. Dat neemt niet weg dat ik sommige partijstandpunten niet goed vind. Op sociaal vlak vind ik de N-VA namelijk net iets te rechts.
Nu zitten we met het zogenaamde Vlinderakkoord. Een akkoord dat volgens mij voortbouwt op vorige staatshervormingen en niet echt voor meer helderheid zorgt. Sommige kleine bevoegdheden zijn overgeheveld, maar allemaal volgens de lijn van de vertrouwde wafelijzerpolitiek (bevoegdheid voor de gewesten, dan ook een andere bevoegdheid die federaal blijft).
Ook ergert de enigszins dubbele houding van de Vlaamse partijen mij. Toen N-VA in de gesprekken betrokken was, schuilden alle Vlaamse partijen achter de brede rug van de partij (vooral dan de CD&V). Als de N-VA er dan vakkundig uitgekegeld wordt door de geslepen PS, draaien alle partijen 180° (vooral dan de CD&V: http://www.standaard.be/artikel/deta...MF20111128_153).
Nogmaals, ik ben geen hardcore N-VA-fan, zoals die er tamelijk veel zijn op de fora, maar ik vind wel dat er veel politieke spelletjes gespeeld zijn en dat partijen net iets te vaak met de wind draaiden. Dat is een gevolg van de lust naar stemmen, maar laat dat nu net hetgene zijn waardoor we 533 dagen zonder regering hebben gezeten.

[nic.andriessen]

Je hebt gelijk dat het de vorige generaties zijn, die de ingewikkelde constructies hebben gecreëerd. Deze generatie 'jonge' partijvoorzitters heeft denk ik goed werk geleverd: een probleem dat al 40 jaar aansleept, is eindelijk van de baan in een vrij propere oplossing. Het is dus niet zo dat alles ingewikkelder wordt, integendeel.

De N-VA was zélf de bepleiter van een Vlaams Front (N-VA + CD&V + Open VLD), maar die twee laatste zijn daar nooit echt op ingegaan omdat de sp.a er niet bij betrokken was. Ik vind niet dat N-VA eruit gekegeld is. Wat was het alternatief na bijna 400 dagen onderhandelen? Opnieuw naar de kiezer? Een zoveelste explorateur of perforateur? Er was geen alternatief. CD&V heeft inderdaad het karretje vaak aan de N-VA gehangen. Maar als men dan een eigen koers vaart en zegt, "Sorry N-VA, maar wij gaan wel mee onderhandelen en zien wat we eruit kunnen halen", dan wordt die partij als verrader en mee in het complot tegen N-VA gezien. Daar is mijn verstand te klein voor! Ik vond het niet meer dan correct dat er eindelijk terug aan tafel werd gegaan.

Begrijp me niet verkeerd, maar ik vind heel wat punten die N-VA voorstelt ook correct. Maar door aan de zijlijn te gaan staan en altijd maar meer te eisen, bereik je niets. N-VA heeft de verkiezingen inderdaad gewonnen in 2010, maar dat wilde niet zeggen dat het regeerakkoord een 90 % vertaling van het N-VA programma moet zijn. Hoe kan je trouwens onderhandelen over 'een tussenstap' van België, met een partij die eigenlijk België niet eens wil? Er zijn nu heel wat zaken in de akkoorden gesijpeld, die N-VA ook wilde. Maar dat had allemaal meer kunnen zijn, als N-VA mee in de onderhandelingen was gebleven. Ik had N-VA graag federale ministers, ja zelfs het premierschap gegund als er écht iets in beweging zou zijn gezet. Maar dat is niet gebeurd.

Het Vlinderakkoord is inderdaad geen eindpunt. Het is een stap naar de volgende staatshervorming over een pakweg 10 jaar. Zo zit België in elkaar. De nv België zal altijd een bouwwerf blijven. Maar om het nu helemaal te slopen, daar ben ik het niet mee eens.

Dat artikel waarin Wouter Beke de N-VA waarschuwt dat de partij meer op het Vlaams Belang lijkt, vind ik geen bocht van 180°. Hij heeft daar 100 % gelijk: De Wever zei altijd dat het Vlaams Belang niets kon bereiken, omdat ze nooit aan tafel zaten. De Wever zat wél aan tafel en heeft niets bereikt en is daarna vertrokken. Het economische programma van de N-VA is rechts, dat heb je zelf gezegd. Vandaag komt er een studie uit die zegt dat de kiezer van N-VA linkser is, dan het programma van N-VA. Daarin heeft Wouter Beke dan wel een punt.

[Jens.Mangelschots]

Ik begrijp de punten die je aangeeft Nic. Ik snap ook dat het democratisch correct is om deze regering te vormen. Ze heeft namelijk een meerderheid als je het over heel België bekijkt (wel geen Vlaamse meerderheid). Maar bij de verkiezingen haalt N-VA 1/3 van de Vlaamse stemmen. Ze hebben hard onderhandeld en ze zijn met tijden te koppig geweest, dat valt niet te ontkennen. Je kan wel niet zeggen dat ze niet geprobeerd hebben. Na een tijd was het echter alles afschieten wat de ander voorstelde en dit door alle partijen (nota Di Rupo, nota De Wever, nota Vande Lanotte).

Het is denk ik gewoon mijn gevoel en dat is voor interpretatie vatbaar. Ik voel deze regering echter aan als een soort van coup van de traditionele partijen en dat voelt niet correct. Ze wringen zich in allerlei bochten om toch maar geen toegevingen te moeten doen aan een vernieuwende partij. Laat ons toch zeggen dat een tripartite vormen niet evident is. 1/3 van de Vlamingen wordt hier aan de kant geschoven op een manier die mij nog altijd niet fair lijkt. Alles wat over de N-VA kan worden gezegd, kan ook over de PS worden gezegd. De PS had ook meer toegevingen kunnen doen, maar dat deden ze niet en er is geen haan die daar naar kraait. Het is altijd de N-VA die wordt beschuldigd van koppigheid en oppositiegedrag, terwijl de PS buiten schot blijft.

Het feit is nu dat er een regering is en dat is goed. Als die regering nu goed werk levert en ons door moeilijke economische tijden haalt (zonder 10 keer te vallen zoals die van meneer Martens destijds) dan kan ik daar enkel maar tevreden over zijn.

[nic.andriessen]

Uiteraard heeft N-VA het geprobeerd. Ik heb, net zoals velen denk ik, de hoop gehad in juli 2010: hier gaat iets goed uit komen. Zelfs bij de nachtelijke onderhandelingen in augustus 2010 voelde ik dat het wel kon lukken. Het is inderdaad zoals je zei, een discussie vervallen in 'welles/nietes'. Dat de N-VA de preformateur tweemaal buisde, heeft de PS denk ik diep gekwetst. Vandaar ook de snoeiharde 'non' op de nota van de verduidelijker, iets wat mij ook altijd vragen heeft doen oprijzen.

Vandaag staat in Humo dat N-VA, met name Bart De Wever, in eerste instantie tegen alle Vlaamse partijvoorzitters gezegd heeft dat hij 'Ja' zou zeggen op de formateursnota van Di Rupo. Een uur voor de persconferentie van CD&V heeft hij toch nog laten weten dat hij 'Nee' zou gaan zeggen. Dat is ook niet correct van de N-VA vind ik. Hij wist ook toen al het standpunt van alle andere Vlaamse partijen, dus het 'eruitzetten' vind ik een beetje onjuist geformuleerd.

Ik geef toe dat ik vaak kritiek heb op N-VA, maar ook op PS. Zoals hierboven vermeld, het akkefietje met de nota van de verduidelijker, ook ik heb er m'n vragen bij. Maar als je als grootste partij van het land, in een volle formatie (waar N-VA toen nog inzat) uitlatingen doet over de PS, zeggen dat België de zieke man van Europa is, ... dan vind ik dat ook oppositietaal.

Ook ik vind dat het allemaal beter had gekund, ik denk dat met N-VA erbij meer was bereikt geweest, als ook zij meer water in hun wijn hadden gedaan. Maar nu is er eindelijk een regering in zicht. De akkoorden die nu op tafel liggen zijn misschien à la belge, maar de verdienste is dat ze er zijn. Als ze nu allemaal door een stevige ploeg worden uitgevoerd en echt resultaat hebben, kunnen we blij zijn met de regering Di Rupo waar zolang naar uitgekeken is. Laten we het daar samen over eens zijn

[Jens.Mangelschots]

Daar kan ik me volledig in vinden Nic