'Superfans overschrijdt een ethische grens'

[sarah.schrauwen]

Het is helemaal niet de bedoeling van VT4 om dit programma uit te zenden omwille van de journalistieke waarde. Sensatie, dat is waar het om draait. De close-ups zijn hier een heel duidelijk voorbeeld van.
Dit programma toont echter wel duidelijk waartoe mensen in staat zijn: het schenden van de privacy bijvoorbeeld, door binnen te gluren bij hun grote idool. Daarnaast gooien ze ook het geld langs ramen en deuren buiten om hun idool te plezieren: ze kopen knuffels en kleding of ze laten dingen maken. Sommigen laten zelfs de naam van hun idool (!) als tattoo op hun lichaam vereeuwigen...
Ik vind dat het op sommige momenten lijkt alsof deze mensen gebrainwasht zijn. Ze zien die mensen niet meer gewoon als hun idool, maar als god. Ze wijden hun leven aan die bekende persoon. Sommigen willen zelfs liever in de armen van hun idool sterven, dan in deze van hun man.
Je zou kunnen zeggen dat deze mensen inderdaad eerder (psychologische) hulp nodig hebben, maar aan de andere kant denk ik dan: laat ze maar doen. Deze mensen worden hier blijkbaar gelukkig van en waarom zou je iemands geluk afnemen. Pas op, ik vind wel dat er grenzen zijn: dat ze hun geld uitgeven, dat is hun eigen keuze, maar binnengluren bij je idool, dat doe je gewoonweg niet...
We vinden echter niet alleen op VT4 'vreemde' mensen terug: zet de tv maar eens op Één tijdens Man Bijt Hond, daar zie je immers ook het één en het ander...