![]() |
|
#1
|
|||
|
|||
Ik vind ook dat men dit niet volledig mag afschaffen, maar er wel minstens een limiet op moet zetten (bijvoorbeeld tot 7 jaar nadat de volwassene is afgestudeerd). Ik denk dat iedereen, als men echt op zoek is, wel een job kan vinden in een periode van 25 jaar of meer. Als ze niet tevreden zijn met een minder betaalde of minder belangrijke job dan is dat hun zaak, maar ik vind niet dat de staat daar dan moet voor opdraaien. Deze heeft zijn geld trouwens broodnodig.
|
#2
|
|||
|
|||
De stap van school naar werk kan voor sommige schoolverlaters erg groot zijn. Zeker als het verschil in loon klein genoeg wordt gehouden. Jongeren die thuis wonen komen ruimschoots toe met hun uitkering. Waarom zouden ze dan nog gaan werken? Zij die in staat zijn om te werken maar niets vinden dat leuk genoeg is hebben volgens mij recht op intensieve bijstand in hun zoektocht naar werk maar niet op een vervangingsinkomen. Dat geld behoord toe aan mensen die wegens een fysieke of een mentale beperking niet in staat zijn om hun steentje bij te dragen. Of alleenstaande moeders met niet schoolgaande kinderen. Ook zij hebben recht op extra financiële steun naast de kinderbijslag.
|