![]() |
|
#1
|
|||
|
|||
Je moet zeker geen medelijden hebben met die modellen, gewoon omdat volgens mij de overgrote meerderheid het een fantastische job vindt, voor zolang het duurt dan toch.
Veerle Windels zegt het zelf, de meeste meisjes zijn meisjes die mager van nature zijn, meisjes die nog wél een hamburger eten, of een ijsje. Iedereen kent zo toch wel iemand? Iemand waar we allemaal jaloers op zijn omdat die alles kan eten wat ze wil, terwijl wij al bijkomen als we nog maar naar een zak chips kíjken... Je houdt het inderdaad niet vol als je altijd extreem moet dieten. Je moet gewoon voldoen aan hele specifieke voorwaarden qua lichaamsbouw en dat is niet voor iedereen weggelegd. Ik denk ook bijvoorbeeld aan balletdansers, niet iedereen kan een prima ballerina worden. Je moet er vooral hard voor werken, maar je moet toch ook een beetje de juiste 'bouw' hebben. En de mode- en reclamewereld gaat niet alleen maar om perfecte mensen: vandaag in de krant nog dit artikel: Citaat:
Vorig jaar bracht het V Magazine een plus-size issue uit, met onder meer een fotoshoot waar dezelfde outfit werd gedragen door een 'normaal' en een plus-size model. (zie link http://models.com/v-magazine/v-size-1.html, per 'dag' een andere fotoshoot uit het blad) Het verschil is nauwelijks merkbaar. Dus je ziet, het leeft wel in de modewereld, en ik denk dat er toch verandering op komst is... |
#2
|
|||
|
|||
Iedereen weet dat de modellenwereld hard is. Je verdient je geld door foto's te laten nemen en door op een catwalk te lopen. Dan is het wel de bedoeling dat je straalt en dat je in topvorm bent. Misschien is het lichtjes overdreven dat je maar 50 kilogram moet wegen om in Amerika als topmodel aanzien te worden, maar het is je eigen keuze dat je daarin stapt. Een vriendin van mij is in dat wereldje terecht gekomen door haar vader en is wel een bekend topmodel nu. Maar ook zij verdween na het avondmaal meteen de toiletten in (moet ik daar een tekeningetje bijmaken?), je moet er blijkbaar wat voor over hebben
![]() |