Kleren vuil? Bravo, goe gespeeld!

[olibier]

Ik zie dit ook bij mijn neefjes, ze spelen enkel nog maar op de PC, of playstation en bijna nooit meer buiten. Voor die keer dat ze dan buiten spelen of ik ze aanhaal om eens te gaan voetballen zjin ze dit snel moe en na een kwartiertje zitten ze terug achter een beeldscherm.
Kinderen moeten buiten spelen en vuil worden, ze moeten ravotten met andere leeftijdsgenoten. Val je en loop je een schram of schaafwond op, dit hoort erbij en je wordt er groot en sterk van.

[Ruben Wuyts]

Ik ben blij dat dit een klacht is dat ik als chiro leider nog niet te horen heb gekregen. Want als er iets is dat kinderen graag doen is zich vuil maken. Wat ik niet begrijp is dat de ouders er zelfs over kunnen klagen sinds dat volgens mij zo goed als elke jeugdbeweging een uniform aanbied dat niet al te veel kost en waar door ze dus kleren hebben die vuil 'mogen' worden, zeker bij chiro of scouts is dit het geval, ik moet toegeven dat ik bij KSJ, KSA of KLJ er niet zeker over ben dat deze een uniform aanbieden.

[nic.andriessen]

Ik vind dit een zeer goed initiatief. Als leiding bij de KLJ merk ik ook heel vaak dat leden terughoudend zijn omdat zij "niet vuil mogen worden". Ik zeg het heel veel keren tegen onze leden: kom niet naar de KLJ met je goede kleren aan, want het is hier geen modeshow. Bij de KLJ beschikken we niet echt over een uniform, maar ik denk niet dat daar het probleem zit. Wij hebben sjaaltjes en verder bieden wij truien en T-shirts aan. Vroeger was er dat nog niet en ik kwam elke week héél vuil van de KLJ terug. Ik moet zeggen dat ik er altijd op voorzien was (en ben!) dat ik vuil zou worden op de KLJ. Want als ik niet vuil was, had ik niet goed gespeeld. Na de KLJ recht het bad in was voor mij een gewoonte. Ik kan begrijpen dat ouders bezorgd zijn, we hebben tenslotte de verantwoordelijkheid over hun kinderen. Maar als ze echt overbezorgd zijn, stel ik mij de vraag of de ouders het kind wel voldoende vrijheid geven en wat het doet en laat. Dat ouders vragen stellen vind ik ook helemaal niet erg. Als leiding probeer ik ook een goede band met de ouders na te streven. Zo is het vertrouwen tussen elkaar des te groter en zijn problemen makkelijker bespreekbaar. Daar dient leiding tenslotte ook voor, de kinderen de dag(en) van hun leven laten beleven en voor de ouders met al hun vragen en bekommernissen klaarstaan.