|
|
|||||||
| Bekijk Resultaten Peiling: Geen Turks op werkvloer en in refter? | |||
| Zinnig |
   
|
29 | 82.86% |
| Onzin |
  
|
6 | 17.14% |
| Stemmers: 35. U mag niet stemmen in deze peiling | |||
 |
|
|
Onderwerp Opties | Stem op Onderwerp | Weergave Modus |
|
|
|
#1
25th November 2010, 17:38
|
|||
|
|||
|
Voor mij zou deze regel in elk bedrijf mogen gelden. Het spreken van een vreemde taal in het bijzijn van anderen bevordert de groepssfeer niet echt. Het komt bedreigend over en doordat je niet weet waarover ze spreken blijft er een zekere spanning hangen. Daarnaast is het beheersen van de moedertaal toch belangrijk om aan de slag te gaan in een vreemd land. Op langer termijn zal deze regel ook positieve gevolgen hebben voor de anderstaligen zelf. Zo zullen ze de Nederlandse taal beter beheersen na verloop van tijd aangezien ze verplicht zijn om Nederlands te spreken.
|
|
#2
3rd December 2010, 15:43
|
||||
|
||||
|
Citaat:
Bas Heijne, 'Onredelijkheid', De Bezige Bij, 2007. Prinses Máxima krijgt op haar dak omdat ze de Nederlandse identiteit nog niet heeft gevonden, Yves Leterme omdat hij de Brabançonne niet kent en de moslim omdat hij geen bloemkool met bechamelsaus eet. Bas Heijne onderzoekt waarom. Maar Europa is blijkbaar iets vies geworden. Fransen en Nederlanders keerden zich tegen die Europese identiteit. Bij onze noorderburen onderzoekt een wetenschappelijke commissie de essentie van de Nederlandse identiteit. Want moet een Marokkaan Willem van Oranje kennen voor hij zich Nederlander mag noemen? En moet een allochtoon de Vlaamse Leeuw kunnen zingen voor hij zich Vlaams burger mag noemen? Moslims mogen geen hoofddoek meer dragen in loketfuncties bij de Antwerpse administratie, maar moeten dan niet ook alle kerstbomen en paaseieren uit publieke ruimtes verdwijnen? We reizen voor een prikje de wereld rond, halen onze boontjes uit Kenia en zijn via het internet met het world wide web verbonden. Maar wij maken ons druk over de Brabançonne van Leterme en de Nederlanders over het belang van Willem De Ruyter voor hun vaderlandse geschiedenis. De verlichte wereldburgers zijn provincialen geworden, elk in zijn eigen kamp of groep, lijnrecht tegenover de ander: Waal of Vlaming, moslim of verlichte, gelovig of ongelovig, links of rechts, multicultureel of trots op het eigen volk. De Nederlandse essayist Bas Heijne onderzoekt in zijn boek Onredelijkheid waar die omslag vandaan kwam. Waarom is die onredelijke behoefte aan identiteit helemaal terug? En waarom hoeven we daar volgens Heijne eigenlijk niet zo bang voor te zijn? " Misschien een aanrader om eens volledig door te lezen?! http://actualiteit.org/forums/showthread.php?t=16425
|
|
#3
4th December 2010, 12:20
|
|||
|
|||
|
Ik denk dat het 'verbieden' van bijvoorbeeld het Turks op het werk alleen maar bevorderend kan zijn voor de samenwerking. Mensen die het Turks niet verstaan zullen zich waarschijnlijk nogal aangevallen voelen als ze nooit iets verstaan van wat er gezegd wordt in bijvoorbeeld de refter. Je wordt er ook argwanend van vind ik. Ik heb het zelfs soms al moeilijk op een bus. Soms zit je in een bus en ben je zowat de enige die Nederlands spreekt en als dan iemand naar je kijkt en ze een andere taal spreken lijkt het al snel alsof het over jou gaat. Ik voel mij daar dan ook meestal niet zo gemakkelijk bij. Ik kan geloven dat als zoiets dagelijks gebeurd je je inderdaad niet zo zeker meer voelt. Iedereen moet elkaar kunnen verstaan en niemand mag zich buitengesloten voelen door het gebruik van een andere taal.
|
|
#4
5th December 2010, 23:40
|
|||
|
|||
|
Ik denk dat dit deels een zinnige uitspraak is, maar deels ook niet.
Ik begrijp dat de samenwerking er alleen maar op vooruit gaat als mensen dezelfde taal spreken. Ik vind het redelijk logisch dat als je in een Vlaams bedrijf werkt, je ook Nederlands spreekt. Ik zou er wel absoluut geen last van hebben mochten mijn Turkse collega's in de refter Turks met elkaar spreken. Het is misschien even een rare vergelijking voor sommigen, maar ik spreek ook in mijn eigen dialect. Dat is ook niet altijd verstaanbaar voor iedereen. Als ik wil dat alle mensen mij verstaan, pas ik mijn taal aan zodat iedereen me kan verstaan. Als het zo ook gaat in de bedrijven waar er veel buitenlanders werken, dan vind ik dat dat in orde is. Ik weet natuurlijk niet of dat ook zo gaat, maar ik kan me wel vinden in pro en contra. Omdat ik over het algemeen wel opensta voor vreemde culturen en talen vind ik het geen probleem op het eerste zicht.
|
|
#5
7th December 2010, 15:45
|
|||
|
|||
|
In een bedrijf waar vlaams gesproken wordt zou er naar mijn mening op de werkvloer of in de refter geen andere taal mogen gesproken worden dan vlaams. Dit kan enkel ten goede komen van de werksfeer omdat dan iedereen mekaar begrijpt. Want als er 2 personen in een vreemde taal spreken en ze lachen en vervolgens kijken ze naar iemand kan daar een verkeerde conclusie uit getrokken worden, en zo kunnen er zich incidenten voordoen.
|
|
#6
13th December 2010, 18:34
|
|||
|
|||
|
Citaat:
|
|
#7
14th December 2010, 21:54
|
||||
|
||||
|
Geweldig, Turken worden "onverdraagzaam".
Ik kan er inkomen dat ze met hun vrienden en collega's van zelfde oorsprong een babbeltje slaan in hun moedertaal. Maar ik zou denken dat dit geen invloed mag hebben op hun functioneren en de teamgeest binnen een bedrijf. Als de algemene taal Nederlands is, dan moet je deze ook spreken. Iedereen moet een gemeenschappelijke taal kunnen spreken om elkaar te begrijpen. Dit als een reden gebruiken voor ontslag vind ik nu wel heel ver gaan. Mensen zijn nog steeds te spreken wat ze zelf verkiezen. Zolang dit je collega's niet stoort mag dit toch geen probleem zijn. Dat je met andere collega's moet omgaan, ben ik ook mee akkoord. Communiceer in een gemeenschappelijke taal. Ik kan inkomen in de reactie van dit "verzet", maar ergens ben ik ook te vinden voor het Nederlands op de werkvloer. Ik spreek mss mezelf nu wat tegen, maar zoals ik hierboven al heb vermeld, zolang het werk niet belemmerd wordt, mag dit toch geen probleem zijn.
|
|
#8
29th December 2010, 14:57
|
|||
|
|||
|
Ik vind het belangrijk dat iedereen op de werkvloer verstaanbaar is. Ik vind het dus ook vanzelfsprekend dat de werkgever kan eisen dat er op de werkvloer Nederlands wordt gesproken.
Ik besef echter wel dat anderstaligen vaak angstig zijn om fouten te maken tijdens een gesprek. Het Nederlands is een moeilijke taal, het is dus niet vanzelfsprekend om Nederlands te leren. Wij kunnen anderstaligen op het werk dus helpen door hen te motiveren Nederlands te spreken en hen niet enkel te verbeteren, maar hen ook aanmoedigen om Nederlands te spreken. Zoals vele al aanhalen vind ik dreigen met ontslag geen goede oplossing voor het probleem. Het is misschien nuttiger om anderstaligen te steunen en te begeleiden in de Nederlands spraakkunst.
|
|
#9
30th December 2010, 14:10
|
|||
|
|||
|
Ik weet niet zo goed of het zinnig of onzinnig is. Tijdens de werkuren zijn ze verplicht om Nederlands te spreken, maar tijdens pauzes niet. Ik denk dat het voor die mensen gemakkelijker is dat ze even hun eigen taal kunnen spreken en vertellen wat ze hebben meegemaakt.
Langs de andere kant is het ook zo dat anderstaligen gestimuleerd moeten worden om Nederlands te leren en te praten. Zoals Anneleen zegt, is het Nederlands niet gemakkelijk om te leren. Wij hebben veel andere klanken dan hen. Maar het is ook belangrijk dat ze Nederlands kunnen. Denk maar aan een noodgeval ... Dan moeten ze direct kunnen reageren en verstaanbaar zijn voor andere mensen. Anneleen zegt ook dat anderstaligen bang zijn om fouten te maken. Ik deel mijn mening hierover. De collega's en vrienden mogen hen wel verbeteren maar niet constant. Als ze hun best doen om verstaanbaar Nederlands te spreken, mogen wij niet vallen over hun uitspraak/klanken.
|
|
|
|
Hybrid Modus
