Watjes!

[jurgen]

Mja, Kenny, ik moet toegeven dat je hier wel punten aanhaalt die steek houden, zelfs punten waar ik niet echt over nagedacht had.
Ik ga er verder dan ook niets meer over zeggen, lijkt me wel zo verstandig.

[wim leenaerts]

Laat er geen twijfel over bestaan: een gezin en dan vooral kinderen zijn veeleer een beperking op je sociale leven dan een verrijking.

Net omdat je nog thuis woont, heb je veel meer tijd om uit te gaan. Er is ook veel meer tijd om je te engageren in verschillende organisaties... en daarmee kom ik tegelijk ook terug op jouw eerste punt: ook die dingen vragen verantwoordelijkheid.

Of denk jij dat als je bv. teamverantwoordelijke bent in één of ander vrijwilligersorganisatie je je werk niet moet doen omdat je nog thuis woont? Net wel!

Volledig mee eens Kenny (straf hé? ).
Vooral dat eerste kan ik beamen. Niet uit mijn eigen ervaring, maar als ik rondom mij kijk... Veel vrienden van mij hebben al kinderen, probeer daar maar eens mee af te spreken Mijn broer is een jaar jonger dan ik en woont nog thuis, maar die heeft wel degelijk meer sociale contacten dan ik en doet ook veel meer vrijwilligerswerk (scouts o.a.).

[Kenny]

Orgineel gepost door wim leenaerts

Volledig mee eens Kenny (straf hé? ).

Kan niet! Zeker dat je er niet naast gelezen hebt? ;-p

[Barst]

Geestig!...

[Sanne.Cocx]

Ik geloof niet in het “hokjesdenken” van dit artikel. Iedere situatie is anders.
Je kan bij je ouders wonen op vriendschappelijke basis. Met hen samenwonen i.p.v. bij hen te wonen. Samen het huishouden doen, financieel bijdragen, …
Dit geeft je de mogelijkheid om te sparen maar tegelijkertijd ook je verantwoordelijkheden te nemen.
Als beide partijen erin slagen om elkaar als gelijkwaardig en volwassen te bekijken, lijkt me dit een goede regeling.
Ik ben ervan overtuigd dat dit niet voor iedereen een goede situatie is maar als alle partijen zich hier goed bij voelen, is dit volgens mij geen problematisch iets.
Je kan ook bij hen blijven wonen omdat je nog studeert. Wat is hier zo problematisch aan? Als je ouders je de kans willen geven om te werken voor een goede toekomst, moet je hen wel dankbaar zijn. Maar dit maakt van jou toch geen watje?
Je ouders regelen de financiële kant, ze vragen weinig hulp in het huishouden om jou je volledig in te laten zetten voor je studies. Ook geen probleem, volgens mij. Maar hou wel in je achterhoofd dat wanneer je een maand vrij bent, hen zeker je dankbaarheid kan tonen in de vorm van huishoudelijke taken.
Natuurlijk heb je ook nog de mensen die werkelijk profiteren. Geen huishouden, meer financiële mogelijkheden,… Dit kan naar mijn mening wel problematisch worden. Maar het lijkt me logisch dat je als ouder hier grenzen aan stelt.