Kan een opvoedende 'tik'?

[Barst]

Na twee tikjes voor altijd hoederecht kwijt?


Een Britse moeder verdedigt met vuur haar recht als ouder om kinderen een pedagogische tik te geven. "Iedereen zou moeten kunnen opvoeden volgens zijn/haar principes. Als dat volgens jouw overtuiging het best met harde hand gebeurt, dan moet dat maar. Wat moet je anders als ze geen respect voor je hebben?", vraagt een 42-jarige mama uit Somerset zich vertwijfeld af.


Haarborstel

De vrouw is in een lastig parket terecht gekomen nadat ze haar achtjarige zoon tweemaal met een haarborstel op de schouder geslagen had. Ook al volgde er meteen een knuffel, de jongen ging het incident toch uitbazuinen bij zijn leerkrachten. Als gevolg daarvan wordt hij nu opgevangen door een sociale dienst en riskeert zij voor altijd het hoederecht kwijt te spelen.


"Kind amper gezien"

"Die feiten speelden zich nu bijna twee maanden geleden af en sindsdien heb ik mijn kind amper gezien", doet de moeder haar beklag. "Ik weet dat hij wil terugkomen en ik zou niets liever hebben dan opnieuw samen te zijn. Wat stellen die twee tikken nu voor? Ik kreeg als kind zelf slaag en ik leef ook nog. Als je sommige moeders in supermarkten bezig ziet met hun kroost doen die veel ergere dingen."


Borstkanker

Als klap op de vuurpijl heeft de veelgeplaagde moeder zelf ook nog eens af te rekenen met borstkanker. "Mijn ziekte maakt het er natuurlijk niet beter op, ik geef toe dat ik daardoor misschien sneller mijn kookpunt bereik. Wat die sociale diensten echter niet schijnen te beseffen, is dat het ene kind heel wat koppiger kan zijn dan het andere. Neem nu die bewuste morgen. We hadden ons overslapen, maar ik wilde hem toch nog zo snel mogelijk op de schoolbanken krijgen. Hij had daar geen zin in en weigerde nog een poot te verzetten. Een probleemkind is hij altijd al geweest, maar die dag viel er werkelijk niets mee aan te vangen. Mijn stoppen sloegen door en dat was verkeerd. Al wil ik wel dat iedereen weet dat ik niet hard sloeg en meteen spijt had van mijn daad." Enkele dagen later werd ze gearresteerd. Haar proces volgt op 30 april.


Blog DM, 15/04/09 (svm)

[MinkeVanHoof]

Dit is zo typisch, deze vrouw verliest misschien haar kind na twee "tikken" terwijl paar maanden terug een baby is gestorven na mishandeling. Daar kwamen de sociale diensten regelmatig over de vloer maar niemand heeft de baby daar weg gehaald.

Laten we hopen dat de zoon de rechter verteld dat hij nog bij zijn moeder wilt wonen.
Een andere kant die ik aan dit verhaal zie is dat dit een moeder is die haar zoon op tijd naar school wou sturen. Als je hoort hoeveel kinderen hier helemaal niet naar school komen (en geloof mij het zijn niet enkel de oudste, ik heb een 12jarige leerling die amper naar school komt) en die ouders doen er niets aan om hun kind naar school te sturen. Deze moeder doet haar best en dit is haar dank. Soms weten ze hier echt niet meer wat ze doen denk ik soms...

[sannedierckx]

Als het inderdaad maar 2 'tikken' waren, vind ik de gevolgen voor de moeder (en het kind, want hij moet zijn moeder ook missen) wel overdreven. Al keur ik het geven van een tik met een haarborstel niet goed.

Toch spreekt deze vrouw zichzelf ook tegen. In de inleiding kan ik lezen dat ze vindt dat iedereen volgens zijn/haar eigen principes zou mogen opvoeden en dat als dat met de harde hand is, dat maar moet kunnen. Verder in de tekst verdedigt ze zich ook, haalt ze het excuus boven dat haar zoon een probleemkind is. Verder zegt ze ook nog dat de pedagogische tik moet kunnen, als dat hetgene is dat nodig is om respect te krijgen van je kinderen.

Op het einde van het artikel lees ik dan weer dat ze spijt heeft van haar handeling, dat haar stoppen doorsloegen en dat het verkeerd was. Heeft ze nu werkelijk spijt of probeert ze gewoon snel haar kind terug te krijgen? Al is die tweede mogelijkheid natuurlijk ook te begrijpen.

Hoewel ik het niet eens ben met de overtuiging van deze vrouw inzake opvoeding, vind ik de sancties toch niet helemaal in overeenstemming met wat ze heeft gedaan. Zoals Minke al zei: Er is geen balans meer in de handelingen van de sociale dienst bij zaken als deze. Bij de ene reageren ze niet tot het kind dood wordt aangetroffen, bij de andere is de minste foute beweging een aanzet tot arrestatie. Welke pedagogische boodschap brengt dat dan met zich mee?

[Karenoris]

Ja! naar mijn mening wel.
Ik haal dan altijd maar het voorbeeld aan van 'het kind en het stopcontact'
Als een kind zijn vingers in het stopcontact steekt en er na een paar keer straffen (met bv. stem/strafhoek...) geen verbetering is, is het toch wel eens nodig op de ernst van de zaken te wijzen. Vaak is de schrik-reactie die het kind heeft op de tik al genoeg om in de toekomst voorzichtiger om te gaan met stopcontacten.

Maar wat mij wel opvalt is dat andere methodes vaak ook goed werken. Ik zou de corrigerende tik niet als oplossing gebruiken voor alles. Maar het lijkt me ook overbodig te zeggen dat dit niet 'mag'.

Als je naar de natuur kijkt, zie je ook dat moeders hun 'nakomelingen' corrigerende 'tikken' geven. Bv. Een veulen dat te hard drinkt aan de uier van de moeder, krijgt een flinke hap in zijn kont. Al is dat natuurlijk niet te vergelijken, omdat zij het op geen andere manier kunnen duidelijk maken.
Het zou wel grappig zijn moest ik de merrie het veulen in de 'strafhoek' zien zetten voor 3 minuten.