![]() |
|
#1
|
|||
|
|||
Ik vind het zelf onbegrijpelijk dat de jeugdzorg in België niet beter kan samenwerken met hun collega's in Nederland. Ik geef toe dat situaties kunnen veranderen. Maar als in het ene land geconcludeerd wordt dat kinderen beter uithuisgeplaatst kunnen worden, kan het toch niet dat het andere land het gezin helemaal niet begeleid? Jongeren verdienen volgens mij in heel Europa een gelijke behandeling. Wordt het in een steeds meer globale context ook geen tijd voor Europese jeugdzorg?
|
#2
|
|||
|
|||
Ik ben het eens met Liselore. Het moet toch mogelijk zijn om de dossiers uit Nederland aan de jeugdzorg in België door te geven en hier verder te onderzoeken.
Als de Nederlandse ouders weten dat ze ook hier opgevolgd zullen worden, zulen ze minder snel naar België migreren. Ik vind het ook onlogisch dat de Belgische jeugdzorg tot een heel andere conclusie zou komen dan de Nederelandse. Langs de andere kant begrijp ik de reactie van de ouders wel. Ik denk dat geen enkele ouder zijn kind wil afgeven. En de meesten van hen zullen niet beseffen dat ze zelf niet optimaal voor hun kind kunnen zorgen. |
#3
|
|||
|
|||
Inderdaad Julie,
ik begrijp ook heel goed dat het voor de ouders niet leuk is om hun kinderen te moeten afstaan, maar langs de andere kant is daar misschien wel een reden voor. Als kinderzorg vindt dat dit moet gebeuren dan is daar zeker een reden voor. Vluchten naar een ander land is dan geen optie,want als het probleem zich blijft voordoen dan moet de kinderzorg van het andere land dit toch ook merken? De communicatie tussen Nederland en België moet in ieder geval verbeteren. Vanaf dat iemand zich uitschrijft in een land en ze heeft problemen met kinderzorg, dan moeten de kinderzorgen van de verschillende landen toch communiceren met elkaar. Als ze echt voor het kind willen zorgen dan moeten ze weten waar de moeder zich bevindt! conclusie: communicatie moet beter! |