Vlaanderen kon wat Belgie niet kon: beslissen

[Gertjan.Buyle]

Kris Peeters houdt zijn woord, voor mij is hij al veel geloofwaardiger dan ex-premier Yves Leterme.

Alleen hoe moet het nu dan weer voort? Er gaat niets gebeuren en dat is net wat de Franstaligen willen. Wanneer gaat men het echt menen?

Oplossing: ultimatum stellen en daarna de onafhankelijkheid verklaren?

[Barst]

N-VA heeft gelijk gekregen


BRUSSEL - Wat al weken in de lucht hing, mag nu ook worden gezegd: ook de communautaire dialoog, de allerlaatste kans op een staatshervorming, is een maat voor niets geworden.


Daarmee krijgt de N-VA een half jaar na datum gelijk. Vlaams minister Geert Bourgeois en zijn partij N-VA namen in september vorig jaar ontslag uit de Vlaamse regering omdat ze niet geloofden in de communautaire dialoog met de Franstaligen die Vlaams minister-president Kris Peeters (CD&V) wilde opstarten.

Peeters zelf wou wel zijn nek nog uitsteken voor die 'laatste kans', waarmee het Vlaams kartel CD&V/N-VA meteen naar de geschiedenisboeken werd verwezen. Peeters zei ook garanties te hebben dat de Franstaligen deelakkoorden wilden sluiten, en bereid waren de discussie over BHV en de benoeming van de drie burgemeesters buiten de dialoog te houden.

Maar die 'garanties' blijken dan achteraf toch niet zo veel voor te stellen. Sinds minister van Binnenlandse Aangelegenheden Marino Keulen (Open VLD) eind vorig jaar de drie Franstalige burgemeesters uit de Vlaamse rand voor een tweede keer afwees, was de dialoog een tere patiënt, die nooit meer uit zijn coma is geraakt.

Van PS- en CDH-kant is er nog wel een uitgestoken hand gekomen, maar de MR heeft nooit klare wijn willen schenken. Senaatsvoorzitter Armand De Decker was er voorstander van om opnieuw aan tafel te gaan, FDF-voorzitter Olivier Maingain zwaaide telkens weer met de eis om de drie burgemeesters te benoemen.

Sinds het aanbod van de Vlaamse regering om nog een allerlaatste keer aan tafel te gaan - maar dan wel met de uitdrukkelijke bedoeling om onmiddellijk ook akkoorden te sluiten - was duidelijk dat de dialoog alleen nog een spelletje zwartepieten was.

De Vlaamse regering zocht een gelegenheid om de schuld bij de anderen te leggen, en heeft die nu ook gevonden. Minister-president Kris Peeters heeft de verklaringen van MR-voorzitter Didier Reynders aangegrepen om de dialoog nu ook officieel dood te verklaren, zonder vooraf de Vlaamse deelnemers te raadplegen.

Reynders geeft op zijn beurt de voorkeur aan harde communautaire taal. Op die manier kan hij het FDF te vriend houden, dat hij absoluut nodig heeft om de harde strijd met de PS om het politieke leiderschap in Wallonië te winnen. Zo droeg ook hij de dialoog ten grave.

Daarmee gaat ook de allerlaatste kans om het onderdeel staatshervorming van het Vlaamse regeerakkoord enigszins uit te voeren, voorgoed verloren. Eerst zijn de communautaire onderhandelingen op federaal niveau eindeloos lang uitgeprobeerd, nu komt er ook van de gemeenschapsdialoog niets in huis.

De komende dagen gaan de Vlaamse partijen aan tafel zitten om te beslissen hoe het verder moet. Maar er is geen alternatief: de Vlaamse onderhandelaars staan met lege handen. De teksten die Peeters op papier had staan, zijn net als het eerste pakket van de staatshervorming, voer voor de vuilnisbak geworden. Dat is vooral bijzonder vervelend voor Kris Peeters en zijn partij. Peeters moet nu aan zijn partijgenoten uitleggen waarom hij zei garanties te hebben toen hij zijn partij ervan overtuigde uit het kartel te stappen.

CD&V wordt met de stembusgang in het vooruitzicht opnieuw geconfronteerd met haar verkiezingsbeloftes, en heeft nu helemaal niets: geen staatshervorming, geen kartel. En dat terwijl de CD&V-basis zich vorige week nog roerde over het gebrek aan resultaten. Gelukkig voor CD&V is de wereld de jongste maanden grondig veranderd. De discussie over een staatshervorming is naar de achtergrond verdwenen. De nijpende economische problematiek eist nu alle aandacht op. Maar die wissel vaagt het gezichtsverlies niet uit.


Blog DS, 17-02-2009 (Wim Winckelmans)