Moet je je kinderen kunnen onterven?

[ToonThys]

Volgens mij moet dit wel kunnen. Stel nu dat je zoon/dochter niets meer met je te maken wil hebben en nooit iets van zich laat horen voor dat je sterft, maar wel zijn erfenis komt ophalen.
Dan zou ik toch ook durven zeggen: “ Sorry makker, jij krijgt niets!”
Maar dit is natuurlijk een extreem geval, maar ze komen wel voor in de wereld.

[tobiasopdebeeck]

Ik vind het ook goed als je je kinderen zou kunnen onterven, als we bij ons oma langsgaan in het rusthuis dan hoor je zaken van dat sommige mensen hun ouders daar eigenlijk 'gedumpt' hebben en er voor de rest niet meer naar omzien maar bij de begrafenis staan ze er allemaal.
Sorry maar als je zoiets doet dan vind ik het goed dat je ze kan onterven als je dit wil.

[Lindsey Theys]

Op deze vraag heb ik geen eenduidig antwoord. Het hangt van situatie tot situatie af. In sommige gevallen is het beter dat je de kinderen kunt onterven. Doorgaans vind ik wel dat men zijn eigen kinderen niet mag onterven.
Onterven is handig als je geen contact meer hebt met je kinderen. Het kan zijn dat door een bepaalde omstandigheid het contact tussen ouder en kind verdwijnt. Kinderen hebben vaak een wil die indruist tegen die van de ouders. Soms loopt het uit de hand. Dan zouden vele ouders hun kinderen willen onterven. Ik begrijp die keuze op dat moment, maar toch vind ik dat je je kinderen niet mag onterven. Het is je eigen vlees en bloed en geen enkel ouder wil dat zijn kinderen iets te kort komen. Vroeger was de eerste vraag die men stelde aan de toekomstige, wat het beroep van de vader was. Ouders hadden graag dat hun dochter trouwde met een welgestelde man. Daarom denk ik dat niet veel ouders hun kinderen willen onterven. Zelf zou ik nooit mijn kinderen onterven. Ze mogen niets te kort komen.
Conclusie: laat de wet zoals ze is. Momenteel krijgen de kinderen een minimumpercentage op de erfenis. Een percentage waar ze recht op hebben.