![]() |
|
#1
|
||||
|
||||
![]() ![]() ![]() |
#2
|
|||
|
|||
Zo slecht toch niet
Wanneer ik dit lees zijn er eerst en vooral een aantal zaken waar ik absoluut niet mee akkoord ga. De invulling van de seksualiteit en vooral de veel te onderdanige rol die de vrouw daarin heeft kan voor mij absoluut niet.
Voor het overige wil ik wel wat nuanceren de strikte huishoudelijke regels die de vrouw worden opgelegd zullen velen in het harnas jagen maar mij niet. Ik leg even uit waarom. Wanneer ik deze tekst lees denk ik spontaan hier moet ook een mannelijke variant voor bestaan. Ook aan de man werden in die tijd immers strenge verwachtingen opgelegd. Hij moest zorgen voor brood op de plank, stabiliteit en welvaart in het gezin. Hij moest de leiding nemen maar dus ook de verantwoordelijkheid voor dingen die misliepen. Daarnaast verwachte de Katholieke Kerk ook ongetwijfeld trouw van de man aan zijn vrouw, respect voor zijn vrouw, goede zorgen voor zijn vrouw en zo verder. Wanneer je dan beide naast elkaar legt (uiteraard het seksualiteitsaspect en het gegeven dat de man zomaar mag wegblijven van huis zonder te verwittigen (strookt niet met de essentie van het geloof vind ik.) weggelaten) en ervan uitgaat dat zowel man als vrouw zich hier aan houden is dit toch helemaal niet zo slecht. De vrouw denk aan haar man en de man aan zijn vrouw. Ik ga hier niet bepleiten dat het terug moet worden zoals toen wat ik wel wil meegeven is dat buiten de overdreven zaken die tekst helemaal niet zo verschrikkelijk is naar mijn mening op voorwaarde dat mannen een gelijkaardige tekst (of ongeschreven sociale verwachting) opgelegd kregen. |
#3
|
|||
|
|||
Kevin, bedoel je zoiets als dit? ...
"Vrouwen, voeg u naar uw man net zoals u zich voegt naar de Here. De man leidt zijn vrouw, zoal Christus Zijn Gemeente leidt. Hij gaf Zijn leven om haar te redden! Dus, vrouwen, u moet zich in alles naar uw man voegen, zoals de Gemeente zich naar Christus voegt." (Efeziërs 5:22-24) Maar niet alleen, want ook dit hoort erbij... "Mannen, geef uw vrouw dezelfde liefde als Christus aan Zijn Gemeente gaf, toen Hij Zich volledig voor haar opofferde. Christus zonderde Zijn Gemeente voor Zichzelf af. Zijn woord was als een bad dat haar reinigde. Hij wilde dat de Gemeente stralend voor Hem zou staan; volmaakt, zonder vlek of rimpel. Zij moest heilig en zuiver zijn. Zo moeten ook de mannen hun vrouw liefhebben en verzorgen als hun eigen lichaam. Want als de man zijn vrouw liefheeft, heeft hij ook zichzelf lief." (Efeziërs 5:25-28) En samen geeft dat dan zoiets moois als dit... "Voor ieder van ons persoonlijk komt het hierop neer: De man moet net zoveel van zijn vrouw houden als van zichzelf en de vrouw moet haar man respecteren." (Efeziërs 5:33) Ofte: een evenwicht dat van beide kanten komt... (Bron: bijbelvertaling: Het Boek)
__________________
Wanneer de zon opkomt, totdat zij ondergaat!
|
#4
|
|||
|
|||
Prachtig
Bart dat is inderdaad wat ik bedoel. Deze teksten geven perfect weer hoe een relatie gelukkig/ goed kan verlopen gebaseerd op groot wederzijds respect en liefde voor elkaar in plaats van liefde voor zichzelf.
|
#5
|
|||
|
|||
Citaat:
Kevin, als ik jou goed begrijp dan zou dat voor jou kunnen!? Even een vraagje: 'Wat maakt volgens jou, dat de mens het recht heeft om elkaar te benaderen vanuit die ongelijkheid?' |
#6
|
|||
|
|||
Citaat:
Mannen, geef uw vrouw dezelfde liefde als Christus aan Zijn Gemeente gaf, toen Hij Zich volledig voor haar opofferde... Ik weet niet, hoor, maar dat betekent MEGALIEFDE en ALLES over hebben voor uw vrouw... En met een knipoog naar het citaat dat vorige keer op de homepage stond over mannen die niet kunnen stoppen met over zichzelf praten... ...De man moet net zoveel van zijn vrouw houden als van zichzelf en de vrouw moet haar man respecteren." Dan houden die mannen héél veel van hun vrouwen. ![]()
__________________
Wanneer de zon opkomt, totdat zij ondergaat!
|
#7
|
|||
|
|||
Verschil moeten we toch niet ontkennen
Ik zie het ook niet als een ongelijkheid. Niemand kan ontkennen dat er een verschil is tussen man en vrouw. Voor mij zijn beide gelijk en evenwaardig maar wel anders. ‘Wanneer vervolgens onze Christelijke traditie voor beide geslachten een rol voorziet. Een rol die berust op wederzijdse verantwoordelijkheid en wederzijdse liefde. De man beschermt de vrouw en zorgt dat het haar aan niets ontbreekt de vrouw verzorgt haar man. En vanzelfsprekend hebben ze elkaar lief.’ Heb ik met die verdeling geen enkel probleem.
Ik weet natuurlijk wel dat de dag van vandaag de kaarten anders liggen. Ik wil dan ook niet pleiten voor een opnieuw invoeren van zulk rolpatroon maar ik blijf er wel bij dat zulk patroon niet fout is. Het had immers eerbied voor beide geslachten, en wanneer beide partijen zich aan hun persoonlijke verantwoordelijkheden hielden/ houden (ook nu kan/ mag dit nog wat mij betreft) lijkt dit mij nog steeds een perfecte formule voor een geslaagd/ gelukkig huwelijk. |
#8
|
|||
|
|||
Ik heb de regels uit het Katholiek schoolboek voor de afdeling "Huishoudkunde" voor meisjes uitgegeven in 1960 met een glimlach gelezen.
Sommige van deze regels zijn voor deze tijd onrealistisch, maar anderen stralen romantiek uit, vind ik. 'Steek een haardvuur aan op koudere dagen' is een absolute topper ![]() Ik wil hiermee niet pleiten om deze regels opnieuw in te voeren. Maar dat neemt niet weg dat er in iedere relatie een zekere ongelijkheid en een taakverdeling is. In deze ongelijkheid kan de vrouw ook de bovenhand hebben! Streven naar gelijkheid is een nobel doel, maar heeft het ook niet iets onnatuurlijk? Biologisch gezien is er een onevenwicht tussen rassen, sekse en individu's . Door dit te willen wegwerken gaat men tegen de natuur in. PS: Ik hoop dat er ook een gelijkaardig boek bestond voor jongens? |