![]() |
|
![]() |
|
Onderwerp Opties | Stem op Onderwerp | Weergave Modus |
|
#1
|
|||
|
|||
Allemaal pro's hier... hmmm in onze krant waren ze iets 'kritischer' in het artikel zelf.
Want: - Wat is 'slecht opvoeden'? Waar ligt de grens? --> jippie: we behouden enkel de 'perfecte opvoeders'. - Waarom wordt de straf en dus verantwoordelijkheid volledig bij de moeder gelegd? - Kan je niet bijleren dan? Of wat als je na een slecht relatie met dito opvoeding, een nieuwe relatie begint die wél goed gefundeerd is en dus met een goede omgeving voor kinderen? Ik denk dat je toch even dieper moet nadenken hierover. Ik zeg niet dat ik meteen 'tegen' ben, maar dit vraagt wel een iets groter debat. Trouwens in extreme zin: "Positief: Weg met armoede van generatie op generatie, we elimineren de onderste klasse in onze maatschappij." Alleen zal de generatie waarbij de maatregel van start gaat, natuurlijk minder blij zijn. Maar goed 'dat is altijd zo bij eerste generaties waar een nieuwe regel start'. ![]() En ook nog: Waar zijn politici mee bezig??? Met opvoeden! Juist ja! Politici zijn bezig met opvoeden! ... ja ... ja ... ja ...
__________________
Wanneer de zon opkomt, totdat zij ondergaat!
|
#2
|
|||
|
|||
In sommige gevallen heb ik ook het gevoel van 'zulke mensen zouden eigenlijk geen ouder mogen zijn'. En dan heb ik het voornamelijk over de "marginale" gevallen in onze maatschappij: mensen die hun kinderen verwaarlozen omdat ze met drugs of iets dergelijks bezig zijn of zelfs mensen die hun kinderen mishandelen.
In mijn ogen is het dan correct om deze personen - moeder EN vader - te weigeren om ouder te worden. Maar wie ben ik om daar over te beslissen? Of beter gezegd: wie is de regering/politiek/aangestelde ouderweigeraar/weet-ik-veel-welke-bevoegde om daar over te beslissen. En er moet nog steeds beslist worden vanaf wanneer men kan spreken over een slechte ouder en dat zijn volgens mij regels die je niet zomaar kan vastleggen omdat het een subjectief onderwerp is. Iemand kan het zus goed vinden en zo slecht, maar een ander persoon kan het zo goed vinden en zus slecht... Wie zijn wij dan weer om daarover te oordelen?! Een kind kan echter in sommige gevallen nog steeds voor een ommezwaai zorgen in het leven van de "marginale" personen die drugs gebruiken, zodat ze hun leven gaan beteren speciaal voor het kind. Maar spijtig genoeg is niemand in het bezit van een glazen bol om op voorhand te kunnen voorspellen wie zijn/haar leven gaat verbeteren voor zijn/haar kind en er effectief WEL goed voor gaat zorgen... |
#3
|
|||
|
|||
Bij zo'n maatregelen heb ik ook gemengde gevoelens.
Aan de ene kant denk ik ook dat sommige ouders beter geen kinderen hadden. Maar om "slechte" personen te gaan verbieden kinderen te maken? Ik weet het niet. Wie kan op voorhand weten hoe die personen hun kinderen gaan opvoeden? Wel zou ik het bijvoorbeeld goed vinden bij drugsverslaafden. Het is beter dat er wordt op toegezien dat ze eerst afkicken voor ze kinderen gaan opvoeden. |
#4
|
|||
|
|||
In essentie goed
In essentie vind ik dit zeker een goed idee. Als ik denk aan ernstige gevallen van kindermishandeling en zo. Wanneer ik het recht op een tweede kans afweeg tegen het risico dat het kind loopt wanneer de moeder hervalt denk ik dat we naar het belang van het in dit geval niet geboren kind moeten kijken.
Wel volg ik Bart als hij aanmaant tot voorzichtigheid. Deze regel kan enkel voor de schrijnende gevallen moeders verbieden opnieuw zwanger te worden omdat hun opvoeding mislukt is lijkt me te ver gaan. Wanneer deze wet echter goed uitgeschreven wordt en welgeïnformeerde rechters na een lang onderzoek pas oordelen/ een beslissing nemen lijkt het me een goede wet die er snel mag komen ook bij ons. |
#5
|
|||
|
|||
Citaat:
In plaats van onderzoekers te betalen voor of je al dan niet capabel bent voor een dergelijke opvoeding aan je kind te geven, kunnen ze beter toch begeleiding aan de ouders geven hoe ze hun kind beter WEL beter kunnen opvoeden. (Jaja, zoals 'The Nanny' ![]() Maar dan zitten we weer met een ander puntje, dat er ouders zijn die helemaal niet willen begeleid worden. En verplichten zal in de meeste gevallen niet tot een goed einde gebracht worden. Het compleet verbieden van deze mensen om een kind te krijgen klinkt toch compleet absurd. Omdat mensen zich anders kunnen voordoen dan ze zich in het dagelijkse leven gedragen kan je er deze beslissing toch niet op baseren. |
#6
|
|||
|
|||
Dit is zeker een discussie waard maar ik vrees dat het ook een eeuwige discussie zal blijven. Het is namelijk nogal drastisch en ongenuanceerd voorgesteld naar mijn mening. Waar gaan we inderdaad de lijn trekken? Het gaat hier wel om een zeer kwetsbaar iets. Wanneer de wet iemand ontzegt van kinderen moeten er toch al héél erge dingen gebeurd zijn. Waarom inderdaad niet beter investeren in een opwaardering van deze laagste klassen ipv zo curatief op te treden. Akkoord, 'beter voorkomen dan genezen' maar dat hangt er dan vanaf wat je nu juist wil voorkomen? Ik vrees dat bij een zwangerschapsverbod, het woord 'voorkomen' al lang niet meer op zijn plaats is. Dat moet veel vroeger gebeuren.
|