![]() |
|
#1
|
||||
|
||||
Vandaag (gisteren
![]() ![]() Des te pijnlijker overigens al het dan nog - meermaals! - gebeurt op slides waarbij de verbeteringen door de stagiair 'live' worden ingevuld... ![]()
__________________
"Never argue with an idiot, they'll just bring you down to their level and beat you with experience." (c)TB |
#2
|
|||
|
|||
Ik ben leerkracht Nederlands in wording. In mijn middelbare school werd er ook te weinig aandacht geschonken aan spelling, hierdoor heb ik op dat vlak soms nog wel problemen. Ik vind dat vandaag te veel aandacht wordt gevestigd op de vaardigheden en te weinig op de basiskennis. Later wil ik zelf als leerkracht Nederlands een goed evenwicht vinden tussen vaardigheden en de basiskennis. Volgens mij ligt vandaag de nadruk te sterk op de vaardigheden.
|
#3
|
|||
|
|||
Dit is een item dat zeer nauwkeurig moet herzien worden. Ik persoonlijk ben leerkracht Frans in wording en ik moet bekennen dat mijn kennis van de Franse grammatica beduidend beter is dan die van mijn eigen moedertaal, het Nederlands. Dat vind ik een trieste vaststelling. Het ligt niet aan het feit dat ik daar geen interesse voor toon, maar het is gewoon niet onderhouden en dit geldt voor velen onder ons, jammer genoeg. Zoals in het artikel ook aangehaald wordt, is er in de eerste twee jaren van het secundair onderwijs nog een goede basis die gelegd wordt voor het concept 'zinsontleding', maar daarna wordt er nog onvoldoende aandacht aan besteed en nu zitten wij met de gebakken peren want van ons wordt verwacht dat wij zonder fouten kunnen schrijven. Dit gaat inderdaad niet zonder een goede kennis van wat is wat in de zin. Volgens mij moet er dus eens grondig overlegd worden over dit onderwerp en erop toezien dat de Nederlandse grammatica door elk kind zo goed mogelijk gekend is en dit gedurende de hele schoolcarrière zodat het er in blijft voor de rest van hun leven. We willen toch niet dat de mensen met Nederlands als 2de taal de grammatica beter beheersen dan wij, die het Nederlands als moedertaal hebben?!
PS: Ik heb toch niet te veel fouten getypt he?! |
#4
|
|||
|
|||
Ik heb het gevoel dat er in het secundair niet zo heel veel aandacht besteed wordt aan spelling in het vak Nederlands. Leerlingen worden wel berispt, of verliezen punten wanneer ze een spellingsfout maken, maar enkel in de eerste (tweede) graad wordt expliciet aandacht besteed aan spellingsoefeningen. In sommige vakken (vb geschiedenis, aardrijkskunde) worden er voor spellingsfouten geen punten afgetrokken, of misschien worden ze niet eens aangeduid door de leerkracht.
Ik vind dat men hier consequenter in moet zijn. |
#5
|
||||
|
||||
In de lagere school moesten wij altijd woordenrijden leren schrijven. Die woordjes werden dan getest en als je 10 keer 10/10 behaalde, kreeg je een leuke verrassing van de leerkracht. Wij als leerlingen vonden dat natuurlijk heel leuk en oefende de woordenrijen goed.
In het eerste en tweede middelbaar werd er ook nog wel aandacht besteed aan spelling. Zo hadden we meerdere malen per jaar een dictee. De laatste jaren van het secundair verwaterde dit en het vak Nederlands bestond uit teksten lezen en bespreken, woordverklaringen, geschiedenis van het Nederlands, enz. Ik merk op dat ik vroeger beter zonder fouten kon schrijven dan nu. Ik denk dat dat komt omdat er vroeger(in het eerste en tweede middelbaar) meer belang aan gehecht werd t.o.v. in de laatste jaren. De DT-regel lijkt nog voor vele leerlingen een struikelblok. Ik let er wel op of het D of T is, maar soms durf ik toch nog een foutje te typen... |