Rilatine: helpt het nu of helpt het nu niet?

[wim leenaerts]

Welke belasting moet het voor het kind zijn om te horen dat er iets mis met je is.

Of wat een opluchting om eindelijk te weten wat er aan de hand is? Die kinderen zien ook wel dat er iets mis is met hen, dat geeft volgens mij ook een groot gevoel van onzekerheid. Het is volgens mij een opluchting om dan eindelijk te weten te komen dat je een 'ziekte' hebt, want ik weet niet waar die uitspraak in het artikel vandaan komt, maar ik dacht toch echt wel dat al bewezen was dat ADHD een neurologische aandoening was.
(Gezien bij biologie vorig jaar: het deel in de hersenen dat belangrijke van onbelangrijke prikkels onderscheidt (geluid, licht, emotie, indrukken enz.) functioneert niet goed. Mensen met ADHD krijgen 10x meer prikkels te verwerken dan 'normale' mensen en kunnen zich daardoor niet concentreren en weten niet waar ze eerst aandacht aan moeten schenken -> hyperactiviteit).
Het klopt dat tegenwoordig elk hyperactief of lastig king het etiket ADHD'er krijgt, maar zodra ze daarmee naar een dokter of psycholoog gaan kan die adhv een hele hoop criteria (DSM-IV criteria) - welke je bij Kaatje nog wel zal leren - wel een vrij acurate diagnose stellen.

[Lien Boogers]

Ik vind dat zolang de kinderen en hun omgeving (ouders, school) er zelf mee kunnen leven, rilatine overbodig is. Maar ik betwijfel dit ten zeerste. Ik denk dat het moeilijk ik is om adhd te behandelen zonder medicatie zeker in de lagere school en puberteit.

Een vroegere vriend van mij nam enkel rilatine tijdens de examens. Zijn ouders wisten niet dat hij de rilatine enkel innam tijdens de examens. Raar dat de ouders er niets van gemerkt hebben, normaak zou hij zich toch nog steeds hetzelfde moeten gedragen dan?
ADHD het blijft iets raar voor mij, ook al zijn er verschillende ADHD'ers in mijn omgeving.