Eddy Merckx niet welkom op WK in Stuttgart

[Ruben Buts]

Eddy Merckx is de grootste wielrenner allertijden! Ik persoonlijk vind het dus niet echt kunnen dat een man met een palmares als dat van Merckx niet aanwezig MAG zijn op het WK WIELRENNEN. Het is wel duidelijk dat hij positief is getest op doping, maar er is niemand die bij de naam EDDY MERCKX direct aan doping denkt. Eddy Merckx is en blijft de beste wielrenner die de wereld ooit heeft gekend en daarom zou ik net wel een uitnodiging sturen moest ik één van de organisatoren zijn. Een 'held' als Merckx trekt ook mensen aan die naar het wielrennen komen kijken. Dus commercieel gezien is het ook niet positief om Eddy Merckx niet te laten opdagen.
Ik vind het natuurlijk wel zeer positief dat ze in de wereld van het wielrennen echt wel werk maken om doping tegen te gaan. Tot hier toe vind ik alle initiatieven van de wielerbond wel goed, maar Eddy Merckx niet uitnodigen als strijd tegen doping vind ik wel Té ver gaan.

[Philip_Huygelberghs]

Als je teruggaat, en gaat kijken wie er in die tijd geen prestatiebevorderende middelen gebruikt heeft, ga ja volgens mij weinig mensen overhouden. Als ze dan echt consequent zijn, zouden er verschrikkelijk veel mensen niet meer naar een wielerwedstruid als het WK mogen gaan kijken. Het blijft wel een sport 'van het volk', dus wie kan het recht van iemand met die status binnen het wielermillieu ontnemen om te gaan kijken? Eddy Merckx is een groot voorbeeld geweest voor de hedendaagse renners, ik denk dat zij het ook spijtig vinden dat dit statussymbool moet wegblijven. Als dit een poging is om het imago van de wielersport te zuiveren, dan vin ik dit ronduit belachelijk.

Groetjes

[Barst]

Waarom Eddy Merckx niet welkom is in Stuttgart


Sinds Jan Ullrich vorig jaar als 'klant nummer één van de Spaanse dopingdokter Eufemiano Fuentes' van zijn piëdestal is gehaald, lijkt Duitsland werkelijk behekst door de zuiverheidsgedachte.


Der Jan was de verpersoonlijking van het Duitse wielrennen. De Radsport werd met hem groot en de Radsport dreigt nu ook met zijn val te sterven. De Duitsers staan bekend om hun Gründlichkeit: als ze iets ondernemen, dan doen ze het grondig. Dan krijg je dus dit soort kolder, waarbij het organiserend comité van het WK wielrennen in Stuttgart blijkbaar geschiedenis wil schrijven. Het WK van dit weekend móét het WK van de ommekeer worden. Het eerste 'zuivere' WK. Het Jaar Nul.

Nog vooraleer één prof in actie is gekomen, heeft Stuttgart al geschiedenis geschreven als antidoping-WK. Daar is op zich niets mis mee. Alleen leidt 'de uitzuiveringsgedachte' tot een regelrechte heksenjacht. De lijst met mensen die niet welkom zijn in Stuttgart, dreigt langer te worden dan het aantal renners dat zondag om het goud strijdt. Rudi Altig is niet welkom. Gianni Bugno, Eddy Merckx, Gregor Braun, Dietrich Thurau en bovenal Jan Ullrich evenmin. Ullrich wordt zelfs extra argwanend bekeken omdat hij het aandurft om op 3 oktober, de Duitse nationale feestdag, deel te nemen aan een liefdadigheidsfietstocht voor achtergestelde kinderen, in de buurt van Stuttgart.

Als het aan WK-organisator Jörg Klopfer en zijn rechterhand Susanne Eisenmann ligt, komen ook Alejandro Valverde, Danilo Di Luca en zelfs Paolo Bettini niet aan de start. In het geval van Bettini is dat niet omdat hij betrokken is bij iets wat naar doping ruikt, maar omdat hij, om persoonlijke redenen, niet akkoord gaat met het wettelijk niet-bindende UCI-charter. Bij een hypothetische dopinginbreuk weigert hij namelijk een jaarloon te storten aan de Internationale Wielerunie, maar wil hij wél fors betalen aan wie hij schade heeft aangericht - in de eerste plaats zijn werkgever en de sponsors die voor zijn team staan.

Maar voor hun Neuanfang, hun 'nieuwe start', meten de Duitsers met twee maten. Toen Erik Zabel op 24 mei, midden in de lawine aan dopingbekentenissen van voormalige T-Mobile-renners, bekende dat ook hij eventjes - met name voor de start van de Tour 1996 - van de epopot had geproefd, schreeuwde Duitsland moord en brand. Voor Zabel kon er geen plaats meer zijn op het WK in Stuttgart. Maar kijk: nu is hij toch kopman van de Mannschaft. Samen met Stefan Schumacher, bij wie in 2005 in de urine sporen van het verboden product cathine zijn aangetroffen. Schumacher werd echter vrijgesproken toen bleek dat hij het middel tegen hooikoorts nam op voorschrift van zijn arts - toevallig zijn bloedeigen moeder. Stel je voor dat Zabel of Schumacher zondag wereldkampioen wordt: een leuk uithangbord voor een land dat in de ban is van de 'Bleib Sauber-Live Clean'-beweging.

Het pijnlijke is dat de beeldenstorm die nu in Duitsland woedt, de sport niet vooruithelpt. Dit versterkt alleen het negatieve imago dat de sport de laatste jaren heeft gekregen door een golf aan schandalen. Maar de voorzitter van de Internationale Wielerunie (UCI), Pat McQuaid, vindt het allemaal goed. De Ier had voorkennis van de politiek correcte taferelen die zich in Stuttgart zouden afspelen. De Duitsers hadden er midden in de affaire-Patrik Sinkewitz, de Duitse renner die in de Tour werd betrapt op het gebruik van testosteron, mee gedreigd het WK helemaal af te voeren. Dat zou pas een afgang geweest zijn voor de UCI, die maar één wedstrijd per jaar zelf organiseert. Om de lieve centen heeft de UCI zich dus de les laten lezen.

Het typeert vooral de zieligheid en de besluiteloosheid waarmee de wereldwielerfederatie zich door de moeilijkste periode uit haar bestaan heen sleept. Waarom bonkt McQuaid niet op tafel in plaats van heimelijk Merckx te bellen en te zeggen dat hij hem wel een vip-behandeling kan bezorgen? Het internationale wielrennen lijkt onder McQuaid een volslagen stuurloos schip geworden, dat heen en weer zwalpt op de golven van doping, intrige en macht. Alleen sterke persoonlijkheden van het kaliber David Stern (de sterke man van de NBA) of Bernie Ecclestone (formule1) kunnen het wielrennen weer op het goede spoor zetten.

Hugo Coorevits is sportredacteur


DS, 27-09-2007