Zijn excuses te veel gevraagd?

[Pieterjan]

Excuses zijn zeker wel op hun plaats. Ik heb dankbaar gebruik gemaakt van de actualiteit in mijn les, toen er in de les godsdienst een gesprek ontstond rond het voorval. Toen een leerling uit mijn klas zei 'Het waren weer Marokkanen" vond ik het gesprek wel op geschikt. Ik heb proberen te duiden op verschillende aspecten en dat er toch ook veel Marokkanen op de stille optocht in Brussel aanwezig waren. Toen er zo ergens half in de week bekend werd dat het om Polen ging heb ik het artikel afgedrukt en mee naar de klas genomen. Knap van de leerlingen dat ze inderdaad toegaven dat ze te vlug een oordeel geveld hadden! Natuurlijk maakt het de daad er niet lichter op, maar ik ben blij dat het eens niet over moslims gaat. Een terecht excuus dus aan de moslimgemeenschap en inderdaad in het speciaal aan de imams zoals Kenny zegt. Als we een dialoog met de moslimgemeenschap willen krijgen is dit een essentieel punt om mee te starten.

[Kenny]

Bij mijn weten hebben politie en gerecht alle opties opengelaten bij het zoeken van de daders, dus m.a.w. ze zijn nooit _alleen_ op zoek geweest naar Noord-Afrikanen. Excuses van die kant lijken mij dan ook niet meteen nodig.

Ik doelde in mijn vorige post echter vooral op de Vlaamse kranten die met veel verontwaardiging kopten dat de imams het aangedurfd hadden om niet (!) expliciet in hun preek te vermelden dat de daders zich moesten aangeven.

Reactie van de geestelijken was toen: 'We zijn niet eens zeker of het wel om moslims gaat.' En terecht blijkt nu.

Hadden de daders nu wél moslims geweest, dan had, bij manier van spreken, het kot te klein geweest. Maar nu blijft het oorverdovend stil.

Niet geheel eerlijk mijns inziens...