Seks, tieten en videogames

[Hendrik.S*uvillers]

Als ervaren gamer heb ik uiteraard een mening over deze kwestie. Het klopt dat er in het verleden games zijn gemaakt die nogal stereotiepe vrouwelijke personages hadden. Ik denk dan bijvoorbeeld aan de "Tomb Raider" serie van eind jaren '90 of recenter de "Dead or Alive" serie. Vrouwen die hier dienen als decorstuk, is bij deze games misschien nog maar zacht uitgedrukt.
Daarentegen merk ik wel dat voor elke game waarin één of ander stereotype voorkomt, je makkelijk twee andere games kan opsommen waarin het niet het geval is. Naar mijn gevoel zijn er de laatste 15 jaar enorm veel stappen gezet in de emancipatie van vrouwelijke gamepersonages. Ellie van "The Last of Us", Jade van "Beyond Good and Evil", Triss en Yennifer van "The Witcher", Madison Paige van "Heavy Rain", Clementine van "The Walking Dead", Max en Chloë van "Life is Strange", Fiona van "Tales from the Borderlands", Hope van "République" en zelfs Lara Croft uit de laatste 2 Tomb Raider's... Allemaal zijn het stuk voor stuk goed uitgewerkte gamepersonages die niet als "decor dienen".
Wat er in dit artikel gebeurt, is dat er één game at random wordt gekozen en gespeeld. Toevallig zit er een seksminigame van een halve minuut in - wat voor alle duidelijkheid, voor mij ook niet hoeft - en vervolgens wordt er door één of andere psycholoog die nooit gamede een uitspraak gedaan over heel het game medium. Dit is veralgemenen en vind ik niet kunnen.
Als ik bijvoorbeeld kijk naar de episode van Game of Thrones van vorige week, dan zit toch ook niemand te zagen over Daenerys die voor de zoveelste keer haar tieten aan heel de wereld laat zien...
Ik denk dat de kern van het probleem gewoonweg een generatiekloof is. Oudere mensen weten gewoon niet goed wat games precies zijn en staan er over het algemeen nogal sceptisch tegenover. Als ze dan eens toevallig in contact komen met het medium is het om de verkeerde redenen zoals seks of teveel geweld in bv. Grand Theft Auto. Maar wat men vergeet, is dat er veel meer films en boeken zijn waarin seks en geweld - al dan niet op een volwassen manier - aan bod komen. Als je een actiefilm neemt zoals James Bond waarin het hoofdpersonage meer "bad guys" doodt dan dat hij redt, dan kan je dat ook in vraag stellen... En bij mijn weten spelen de "Bondgirls" -zeker in de oude films- ook alleen maar mee als "decorstuk".
Ik vind dat je als maker van games de vrijheid moet krijgen om te doen wat je wil. Als je bijvoorbeeld God of War neemt (het spel dat in het artikel aan bod komt) dan speelt heel het verhaal zich af in het oude Griekenland van +- 3000 jaar geleden. In die tijd waren er nog geen gelijke rechten voor mannen en vrouwen, dus bijgevolg wordt dit ook zo weerspiegeld in het spel. Het is dan ook aan de speler om de tijdsgeest van toen te ervaren / interpreteren en te relativeren.
Tenslotte, denk ik dat wanneer iedereen (zowel jong als oud) de game "Journey" speelt, de standpunten van de maatschappij tegenover games drastisch zullen veranderen. Een tip dus aan al diegene die twijfel aan deze - ondertussen - uitgebreide reactie.

[Lode.G*vers]

Ik sluit me volledig aan bij de mening van Hendrik. Heel het verhaal komt ook te pas en te onpas boven wanneer blijkt dat een moordenaar games bezit zoals GTA. Dr. Bibber spelen of het kijken naar HOUSE MD maken je geen dokter, het spelen van Zeeslag geen marinier en de oude computerspelletjes over het bakken van taarten geen bakker. Ja, games zijn schadelijk wanneer je (heel) lang speelt en ja, ze kunnen je agressief maken... maar absoluut niet tot een moordenaar.

Gamers worden vaak aanzien als nerds die wereldvreemd zijn. Mensen die deze presumptie maken beseffen niet hoe outdated die stelling is.

Porno staat niet gelijk aan hoe seks echt is, iemand neerschieten in een game maakt ons niet gevaarlijke burgers die willen moorden en vrouwelijke "objecten" in games maken 'ons' niet tot maniakale mannen die vrouwen in het echte leven zien als steeds-in-de-keuken-en-schaars-gekleed. Toch worden al deze vooroordelen vaak gemaakt, jammer genoeg.

Iemand online deze avond?

[Edon E*shani]

Deze 'GAMES' zijn gemaakt om even van de realiteit te wijken.

Games zijn er niet om ons een beeld/fantasie te verkopen, maar ons beeld/fantasie over mensen of andere zaken te gebruiken om het herkenbaar of zelfs realistischer in ons ogen te maken. Dus als iedereen denkt dat 'knappe vrouwen' grote borsten hebben, dan gaat de developer van een game dat ook doen. Dit spreek 'de gamer ' veel meer aan dan een vrouw die te die te diep in de chocopot heeft gekeken. Nochtans worden deze games elk jaar realistischer. Ik zie dit als ons fantasie realistischer te DOEN LIJKEN in ons ogen dan ons een ons een beeld te creëren.

Tegen videogames zijn is absurd.

Tegen videogames zijn is absurd, omdat wij allemaal iets nodig hebben om even van alles te ontsnappen. Even onze frustraties af te reageren of onze brein uit te dagen op iets heel simpel (zoals Tetris) tot iet ingewikkeld (van sport tot first person shooter).

Videogames sociaal of niet?

Als je aan iemand vraagt wat hij/zij denkt over 'gamers', dan zullen ze zeggen dat ze 'asociaal' zijn of worden. Wat Lode hier doet door te vragen of er andere online zijn vanavond getuigd van sociaal gedrag. Naast fantasie en ontspanning gaan we ook op zoek naar competitiviteit. Hoe meer vrienden in mijn omgeving bv. FIFA17 spelen, hoe aantrekkelijker dit voor mij is.

Vooroordelen terecht?

Deze vooroordelen worden vaak gemaakt door mensen die niet (of weinig) ervaring hebben met dit soort zaken. Je kunt moeilijk iets begrijpen of verworden als je er niet open voor staat. Men moeten dingen leren appreciëren i.p.v. ze te bekritiseren. Iets negatiefs zeggen of denken is altijd makkelijker dan iets positiefs zeggen of denken.

Wij leren heel veel door videogames.

Een spel dat ik enkele jaren geleden heb gespeeld, toont de menselijke zoektocht naar organisatie. Een spel zonder grenzen. Waar je als speler van nul moet beginnen. Waar je je eigen waarde leert kennen en verbeteren. Een spel waar spelers zelf door zich samen met andere te organiseren een impact (leren) hebben op de videogame zelf. Een hele economisch systeem (markt concept, koper en verkoper) die door de speler uit de grond wordt gestampt. Later updaten de makers deze game om deze economische systeem, stabieler te maken (koper-3rde partij-verkoper). Zo bepaald 'de 3rde partij' de prijzen afhankelijk van vraag en aanbod. Deze '3de partij' wordt beheerd door de makers van het spel. De impact van de massa komt hier weer boven, want de spelers leren het nieuwe systeem naar hun hand te draaien om winsten te boeken door laag te kopen en hoog te verkopen. mensen gaan hun sociale bijdrage leveren en zo ontstaat er een samenleving op een virtueel platform.

Elke individu is anders en raakt er anders door beïnvloed.

Het karakter van de persoon bepaald de videogame en niet andersom. Een algemene conclusie trekken over iets als videogames, is absurd. Dus ik ben er PERSOONLIJK van overtuigd dat afhankelijk van jou persoonlijkheid en je sociale omgeving videogames je zaken kunnen leren. Of het gene dat je leert goed of fout is, dat laat ik over aan de critici(ze zijn toch taalrijk en staan klaar met kritiek 24/7). Iedereen heeft recht op ruimte voor een persoonlijke waardering. Net zoals u of ik een film gaat kijken, we zullen zelf bepalen wat we van die film vinden. Niemand hoeft u of mij te zeggen wat we van die film moet vinden.