Assisen als klassejustitie?

[Joost.Appels]

Ook ik heb al lange tijd mijn vragen bij het verloop van assisenzaken. Tijdens het proces van De Gelder kwamen deze wrange gevoelens weer bovendrijven. Met het feit dat leken als u en ik het laatste oordeel vellen over het al dan niet toerekeningsvatbaar zijn van De Gelder, heb ik het enorm moeilijk. Heb je het geluk dat de jury vooral mensen bevat die nuchter en realistisch nadenken, bestaat de kans dat een aanvaardbaar oordeel wordt geveld . Ditmaal was het anders. Jammer genoeg. Wanneer je een beetje gezond verstand aan de dag stelt, kan je zonder je hersenen te pijnigen besluiten dat er wel degelijk iets scheelt met Kim de Gelder. Laten we eerlijk zijn, iemand die zoiets doet kunnen we moeilijk bestempelen als 'normaal' (als we dat referentiepunt al mogen gebruiken voor eender wie).

Verder sluit ik mij volledig aan bij wat William Van Laeken hieronder te vertellen heeft. Willekeur, emotie, toeval en, last but not least, financiëel vermogen spelen een al te grote rol in onze assisenprocessen. Net zulke factoren zouden zoveel mogelijk vermeden moeten worden wanneer er wordt geoordeeld over het leven van een mens.