Plan B is technisch mogelijk, maar erg ingewikkeld

[nic.andriessen]

Je zegt "er is een eindpunt", maar weet jij hoe dat eindpunt eruit ziet? Een gebroken België, dat is het eindpunt. Maar voor de rest? Ik zie alleen maar vraagtekens.

Zoals je zegt, België heeft een begrotingstekort en heel veel schulden. Maar als België splitst, worden die schulden verdeelt over Vlaanderen én Wallonië. Het grootste deel zal naar Vlaanderen toekomen. Voor Wallonië zal dat sowieso negatieve gevolgen hebben, Vlaanderen doet het nu redelijk goed, maar blijft dat zo als er plots een grote staatsschuld bijkomt?

Brussel wordt hét struikelblok bij uitstek. Als er dan eventueel gesplitst wordt, zal Vlaanderen Brussel nooit loslaten en de Franstaligen gaan zich niet neerleggen bij de grenzen van de deelstaat. Zij gaan sowieso zeggen dat die grenzen niet kloppen met de werkelijkheid, dat zeggen zij nu al. De faciliteitengemeenten e.d., gaan die gewoon mee met het nieuwe landsdeel?

Ik zie Vlaanderen eerder de stekker eruit trekken dan Wallonië. Want als Wallonië dit doet, gaan zij de zwarte piet krijgen van het mislukken van België en dat willen zij zichzelf en hun geloofwaardigheid niet aandoen.

Qua sport is het misschien redelijk onbelangrijk, maar wat gaan Justine Henin, Kim Clijsters, Tom Boonen, ... allemaal doen om in een erkend land met een erkende olympische/voetbal/wielrenners...-organisatie zitten? Voor niet-sporters redelijk onbelangrijk, maar voor de topsporters zelf?

Appelen moeten niet met citroenen vergeleken worden. Een gemeente is niet hetzelfde als een land en zeker niet een land als België met taalgrenzen, faciliteitengemeenten, Brussel, ...

Maar ik begrijp dat er voor- en tegenstanders van een gesplitst België zijn, maar mijn standpunt blijft dat dit technisch haalbaar is, maar in de praktijk nooit verwezenlijkt kan worden.

[jurgen]

Je zegt "er is een eindpunt", maar weet jij hoe dat eindpunt eruit ziet? Een gebroken België, dat is het eindpunt. Maar voor de rest? Ik zie alleen maar vraagtekens.

Hoe een splitsing exact uitgewerkt wordt weet uiteraard niemand, en dat is ook niet abnormaal. Men weet niet eens wat er overmorgen zal gebeuren in dit land. Dat is hoe dan ook nog niet aan de orde want voorlopig is er niemand bezig het land te splitsen.

Zoals je zegt, België heeft een begrotingstekort en heel veel schulden. Maar als België splitst, worden die schulden verdeelt over Vlaanderen én Wallonië. Het grootste deel zal naar Vlaanderen toekomen. Voor Wallonië zal dat sowieso negatieve gevolgen hebben, Vlaanderen doet het nu redelijk goed, maar blijft dat zo als er plots een grote staatsschuld bijkomt?

Als de staatsschuld verdeeld wordt zal dit waarschijnlijk zijn naargelang het aantal inwoners. Dat komt uit op ongeveer 60% voor Vlaanderen, 30% voor Wallonië en 10% voor Brussel.
Het klopt dat Vlaanderen dan die 60% schulden moet afbetalen, maar dat moeten we nu evengoed doen. We betalen zelfs meer dan die 60% door al de transfers die naar Wallonië gaan (nuja, in de wet staat dat de Franstaligen niet moeten zeggen voor wat ze die 12 miljard gebruiken, dus of ze daar schulden mee afbetalen is nog maar de vraag).

Brussel wordt hét struikelblok bij uitstek. Als er dan eventueel gesplitst wordt, zal Vlaanderen Brussel nooit loslaten en de Franstaligen gaan zich niet neerleggen bij de grenzen van de deelstaat. Zij gaan sowieso zeggen dat die grenzen niet kloppen met de werkelijkheid, dat zeggen zij nu al. De faciliteitengemeenten e.d., gaan die gewoon mee met het nieuwe landsdeel?

De faciliteitengemeenten zijn bedoeld om mensen van het andere landsdeel sneller en beter te kunnen laten integreren in het deel waar ze komen wonen. Ze zijn opgericht om op termijn op te houden te bestaan, dus dat kan op zich geen argument zijn om die gemeenten bij bv. Wallonië te voegen. Als men dat doet kan Vlaanderen ook aanspraak maken op Waalse gemeenten, en kunnen de Oostkantons bv. Malmedy claimen.
Uiteindelijk moet Brussel en de Brusselaars zelf kiezen wat ze doen. Uit een enquête (http://www.gva.be/nieuws/binnenland/...lse-staat.aspx) blijkt dat de meeste Brusselaars een speciaal Europees statuut verkiezen. Brussel als een ministaat als het ware. Nuja, gezien het feit dat Brussel 500 miljoen extra wil élk jaar, lijkt het me vreemd dat ze plots op zichzelf zouden kunnen rondkomen.

[jurgen]

Ik zie Vlaanderen eerder de stekker eruit trekken dan Wallonië. Want als Wallonië dit doet, gaan zij de zwarte piet krijgen van het mislukken van België en dat willen zij zichzelf en hun geloofwaardigheid niet aandoen.

Je kunt de politiek verwijten dat ze niet dicht bij de mensen staan (terecht waarschijnlijk), maar als de meerderheid van de Vlaamse bevolking nog niet wil dat België ophoudt te bestaan gaat dit volgens mij ook niet gebeuren. Dat zou als het ware een ondemocratische beslissing zijn.

Qua sport is het misschien redelijk onbelangrijk, maar wat gaan Justine Henin, Kim Clijsters, Tom Boonen, ... allemaal doen om in een erkend land met een erkende olympische/voetbal/wielrenners...-organisatie zitten? Voor niet-sporters redelijk onbelangrijk, maar voor de topsporters zelf?

Ik denk niet dat men van de ene op de andere dag identiteitsloos is. Er zal wel een soort overgang zijn. Voordat er regelingen zijn getroffen omtrent bv. sport zullen ze gewoon als Belg blijven meedoen (bv. bij voetbal) en pas daarna als Vlaming of Waal.

Appelen moeten niet met citroenen vergeleken worden. Een gemeente is niet hetzelfde als een land en zeker niet een land als België met taalgrenzen, faciliteitengemeenten, Brussel, ...

Die taalgrenzen, faciliteitengemeenten,etc. hebben niet meteen invloed op de EU en zijn beslissing om al dan niet in Brussel te blijven. Enkel het feit dat er geweld gebruikt wordt of andere zaken die voor de EU niet door de beugel kunnen, zouden dat in mijn ogen kunnen veroorzaken. Een land splitsen is niet ongrondwettelijk en in theorie zou dit geen enkele aanleiding kunnen geven om weg te gaan uit Brussel (wat natuurlijk ook maanden/jaren in beslag zou nemen).

Maar ik begrijp dat er voor- en tegenstanders van een gesplitst België zijn, maar mijn standpunt blijft dat dit technisch haalbaar is, maar in de praktijk nooit verwezenlijkt kan worden.

Begrijpelijk, het is dan ook een groot en ingewikkeld proces en zeker in ons land, maar dat het in de praktijk nooit verwezenlijkt kan worden daar ben ik het niet mee eens. Het zal veel tijd in beslag nemen, ongetwijfeld, maar dat het niet uit te voeren is, is nog iets anders. Het ene deel kan het andere niet verplichten om een land te blijven vormen.

[Barst]

Boeiende discussie alleszins!