![]() |
|
![]() |
|
Onderwerp Opties | Stem op Onderwerp | Weergave Modus |
|
#1
|
||||
|
||||
Het is echt wel te begrijpen dat ze een einde aan haar leven gemaakt heeft.
Ze wou eerbiedig sterven (euthanasie lijkt mij nog altijd wel een stuk eervoller dan zelfmoord) en dit werd haar geweigerd, waardoor ze geen andere optie zag dan zelfmoord. Ik denk dat de rechter in haar geval serieus verkeerd geoordeeld heeft. Bij haar ging het er nu eenmaal niet om OF ze zou sterven, maar HOE ze zou sterven. Want zelf was ze vastberaden om te sterven. Als rechter wil je voor onschuldige mensen toch de best mogelijke oplossing. In dit geval vond ik euthanasie de énigste oplossing! Daar dacht de rechter helaas anders over. Waarschijnlijk was bij de rechter de angst voor meerdere euthanasie aanvragen te groot als hij deze zou goedkeuren. Anders zou ik niet weten waarom deze vrouw, die duidelijk geen leven meer kon leiden (én LIJDEN!), niet uit het leven mocht stappen. (opmerking: De meisjes van de e-f klas zijn echt wel aangesproken door dit topic zo te zien ![]() |
#2
|
|||
|
|||
euthanasie
Euthanasie is een gevoelige kwestie voor velen en dat vertaalt zich ook in een veel te strenge wetgeving hierrond. Ik vind dat iedere mens nog altijd het grondrecht heeft om over zijn eigen leven te beschikken indien men vreselijke pijn lijdt. Het is mensonwaardig om iemand te laten leven die elke dag weer liever zou doodgaan. De mens vervult een plek in de maatschappij, en men staat in relatie tot andere mensen en dit maakt dat een mens niet zomaar kan doen en laten wat hij wil. Familie en vrienden van mensen die euthanasie vragen naar aanleiding van een vreselijk lijden, zullen die persoon ook steunen in die beslissing, hoe hard die dat ook mag zijn. Naar mijn mening moet men de wetgeving hierrond versoepelen.
|