Het Grote Schisma

[Barst]

Het Grote Schisma


De breuk binnen de islamwereld dateert van de dood van de profeet Mohammed in 632. De grondlegger van de islam had niet voor opvolging gezorgd. Dat leidde tot grote animositeit.


Een deel van de gelovigen – de ‘sjiat Ali’ of ‘partij van Ali’ – vond dat Mohammeds neef en schoonzoon Ali ibn Abi Talib de profeet moest opvolgen.

Een tweede groep was van oordeel dat de kalief door de belangrijkste schriftgeleerden moest worden aangewezen. Zij kozen Mohammeds schoonvader, Abu Bakr.

Het Grote Schisma was een feit. Het was in de eerste plaats van politieke aard en kreeg pas later een religieuze bijklank.

De sjiieten vielen op hun beurt uiteen in verschillende strekkingen. De grootste is de Twaalvers. Zij gaan ervan uit dat de twaalfde imam onderdook en ooit zal terugkeren als Mahdi of redder, waarop een tijdperk van vrede en gerechtigheid zal aanbreken.

Het verdwijnen van de twaalfde imam betekende dat de sjiieten aangewezen zijn op hun eigen intellect om de sharia, de islamitische wet, te interpreteren. Voor de soennieten geldt alleen het woord van Mohammed.

Ook de ceremoniële verschillen zijn groot. Voor de sjiieten is ashoera het hoogtepunt van het jaar. Voor de soennieten is dit feest verwerpelijke ketterij.

Die dag wordt het martelaarschap van Mohammeds kleinzoon Hoessein herdacht met processies waarin sommige gelovigen zich tot bloedens toe geselen.


DS, 25-05-2013