Geen Turks op werkvloer en in refter

[Karenoris]

Orgineel gepost door Bart.Wielockx

Voor mij zou deze regel in elk bedrijf mogen gelden. Het spreken van een vreemde taal in het bijzijn van anderen bevordert de groepssfeer niet echt. Het komt bedreigend over en doordat je niet weet waarover ze spreken blijft er een zekere spanning hangen. Daarnaast is het beheersen van de moedertaal toch belangrijk om aan de slag te gaan in een vreemd land. Op langer termijn zal deze regel ook positieve gevolgen hebben voor de anderstaligen zelf. Zo zullen ze de Nederlandse taal beter beheersen na verloop van tijd aangezien ze verplicht zijn om Nederlands te spreken.

"Je moet mensen een identiteit gunnen - Bas Heijne over het onredelijke verlangen jezelf te zijn
Bas Heijne, 'Onredelijkheid', De Bezige Bij, 2007.

Prinses Máxima krijgt op haar dak omdat ze de Nederlandse identiteit nog niet heeft gevonden, Yves Leterme omdat hij de Brabançonne niet kent en de moslim omdat hij geen bloemkool met bechamelsaus eet. Bas Heijne onderzoekt waarom.

Maar Europa is blijkbaar iets vies geworden. Fransen en Nederlanders keerden zich tegen die Europese identiteit. Bij onze noorderburen onderzoekt een wetenschappelijke commissie de essentie van de Nederlandse identiteit. Want moet een Marokkaan Willem van Oranje kennen voor hij zich Nederlander mag noemen? En moet een allochtoon de Vlaamse Leeuw kunnen zingen voor hij zich Vlaams burger mag noemen? Moslims mogen geen hoofddoek meer dragen in loketfuncties bij de Antwerpse administratie, maar moeten dan niet ook alle kerstbomen en paaseieren uit publieke ruimtes verdwijnen?

We reizen voor een prikje de wereld rond, halen onze boontjes uit Kenia en zijn via het internet met het world wide web verbonden. Maar wij maken ons druk over de Brabançonne van Leterme en de Nederlanders over het belang van Willem De Ruyter voor hun vaderlandse geschiedenis. De verlichte wereldburgers zijn provincialen geworden, elk in zijn eigen kamp of groep, lijnrecht tegenover de ander: Waal of Vlaming, moslim of verlichte, gelovig of ongelovig, links of rechts, multicultureel of trots op het eigen volk.

De Nederlandse essayist Bas Heijne onderzoekt in zijn boek Onredelijkheid waar die omslag vandaan kwam. Waarom is die onredelijke behoefte aan identiteit helemaal terug? En waarom hoeven we daar volgens Heijne eigenlijk niet zo bang voor te zijn? "

Misschien een aanrader om eens volledig door te lezen?!
http://actualiteit.org/forums/showthread.php?t=16425