![]() |
#3
|
|||
|
|||
Citaat:
Het is heel gemakkelijk om met de vinger naar het internet te wijzen, maar ben je het uiteindelijk niet zélf die al die informatie daarop zet? Ik denk dat er genoeg opties bestaan op facebook om de echt persoonlijke dingen alleen voor je 'friends' te houden. We zijn er vaak zelf niet van bewust hoeveel informatie we van onszelf op internet zetten. En dan ligt het niet aan 'het internet', maar aan ons, wij moeten gewoon bewuster omgaan met wat we prijsgeven en wat niet, en hoe we onze privacy kunnen waarborgen op het net. En misschien nog belangrijker: dit meegeven aan onze leerlingen later, want zij beseffen ook niet vaak dat alles wat zij op hun netlog zetten, voor iedereen te lezen is. Citaat:
Het probleem hier is denk ik een soort van generatiekloof. Het internet is heel snel opgekomen in ons dagelijks leven. De jeugd is er snel mee weg, zij kennen niets anders, en het internet biedt voor hun massa's mogelijkheden. De volwassenen aan de andere kant zijn niet (altijd) mee, kunnen er niet altijd even goed mee werken en, ja, hebben er misschien een beetje schrik van? (Onbekend is onbemind?) (Misschien daarom die strenge maatregel in het Netlog-geval? ) Als er nu eens duidelijke regels zouden worden opgesteld over wat tolereerbaar is en wat niet op het vlak van internet? Voor bedrijven bijvoorbeeld: mogen zij informatie van op het internet mee in overweging nemen bij het aannemen van sollicitanten? Ook in schoolverband: mogen leerkrachten leerlingen toevoegen op hun profiel als 'vriend'? Want nu wordt er maar in het wilde weg met los kruit geschoten, en wordt er inderdaad op sommige vlakken wel misbruik gemaakt van onze internetgegevens. Voorlopig dus toch maar even voorzichtig zijn met wat je op internet zet! |