|
Het is goed dat campagnes voor een veiliger verkeer hun vruchten afwerpen en dat de medische wereld steeds betere medicatie en behandelingen ontdekt.
Toch vind ik het jammer dat, wanneer een (jong) familielid sterft, vaak de emotie de bovenhand neemt en er dus niet wordt gekozen voor orgaandonatie. Oké, als je in de rouw bent is dit natuurlijk erg moeilijk om te beslissen, maar ik zou liever hebben dat men mijn gezonde organen gebruikt om iemand anders te helpen. Anders gaan deze kostbare organen gewoon verloren. Misschien moet de Belgische overheid wat meer de aandacht vestigen op het grote orgaantekort in dit land. Natuurlijk moet het niet evolueren naar Britse toestanden, waar men erover nadenkt om de nabestaanden van orgaandonoren een soort 'premie' te geven om de begrafenis te betalen.
Ik denk dat er veel mensen zijn als Jana, die niet echt nadenken over wat er nu precies met hun organen moet gebeuren na hun dood. Zelf wist ik niet dat je, indien je er zelf voor kiest orgaandonor te zijn, gewoon naar het gemeentehuis kan stappen om dit te melden. Als de overheid wat meer aandacht besteedt aan het orgaantekort, zullen er waarschijnlijk meer mensen zijn die naar het gemeentehuis stappen en zich op de lijst laten zetten van donoren.
|