[Barst]

Goed nieuws uit de Tour


De wielerwereld weet na de nieuwe dopingtik niet goed wat te denken. Moeten wielerliefhebbers nu huilen omdat hun sport compleet vergiftigd blijkt te zijn of moeten ze net juichen omdat hun sport met het verdwijnen van Riccò weer een beetje zuiverder is geworden? Het is een controversieel standpunt, maar ik heb gisteren veel goed nieuws gehoord.


De organisatoren van de Ronde van Frankrijk hadden er veel voor over om hun wielerwedstrijd te laten plaatsvinden zonder dopinggeruis. Ze lieten een team (Astana) thuis dat de voorbije jaren net iets te veel in opspraak was gekomen en ook renners die in de buurt van doping of drugs werden gesignaleerd (Tom Boonen) mochten de verplaatsing naar Brest achterwege laten. Zo hoopten ze dat de door doping geteisterde Rondes van 2006 (Landis) en 2007 (Rasmussen) naar de vergetelheid zouden worden gefietst. Niet dus. Meer nog: het gebeurde nooit eerder dat drie renners tijdens de Tour betrapt werden en het zou weinigen verbazen als er bij Saunier Duval nog 'slachtoffers' vallen.

Geen wonder dus dat hier en daar weer hard geroepen wordt dat de wielersport het nu maar beter voor bekeken houdt en zichzelf een tijdje op non-actief plaatst. Wat was dat gedoe over het nieuwe - lees: propere - wielrennen allemaal de voorbije maanden? Inderdaad, sommigen predikten de jongste tijd iets te gretig dat de wielrennerij gezuiverd zou zijn.

Toch lijkt er iets fundamenteel veranderd. Het georganiseerde dopinggebruik van hele teams in de jaren negentig - het is zelfs na de schaarse bekentenissen nu wel duidelijk dat de renners die toen geen epo gebruikten uitzonderingen waren - is verdwenen.

Al geruime tijd gonsden in het peloton geruchten over Spaanse teams die 'het niet begrepen hadden'. En niemand is echt verbaasd dat Riccardo Riccò tegen de lamp is gelopen. Op zich is dat intriest, want de renners van Saunier Duval waren de smaakmakers in de bergen en het betekent dat je terecht vragen kunt stellen bij elke klinkende overwinning of uitzonderlijke prestatie, maar toch overheerst het positieve van deze nieuwe dopinggevallen.

Van velen krijgen we nu ongetwijfeld de Prijs van de Naïviteit 2008. Neen, natuurlijk is niet alles koek en ei in de wielersport. En natuurlijk zou het het wielerpeloton zelf sieren als het iets radicaler oordeelde over malafide collega's. Maar de wijze waarop Riccò is betrapt, doet hopen. De Italiaan sneuvelde omdat hij dacht dat een nieuw dopingproduct nog niet opspoorbaar was, maar de dopingjagers zaten de zondaars dichter op de hielen dan ze dachten. De nieuwe bijna permanente biologische controles van topsporters werpen hun vruchten af. Goed nieuws dus.

Behalve natuurlijk als de komende weken zou blijken dat driekwart van het peloton van die nieuwe epo snoept. Dan wordt het tijd voor een time-out.


DS, 18-07-2008 (Marc Mercy)