Al Zarqawi is gedood tijdens bombardement

do 08/06/06 - De leider van Al Qaeda in Irak, de Jordaniër Abou Moussab Al Zarqawi (39), is omgebracht. Dat heeft de Iraakse staatstelevisie gemeld en het bericht is bevestigd door de Iraakse premier Nouri Al Maliki. Hij was de meest gezochte terrorist in het Midden-Oosten.
De Iraakse eerste minister Nouri Al Maliki (foto) heeft via de Iraakse televisie bekendgemaakt dat de Jordaanse terrorist Al Zarqawi dood is.

Al Zarqawi werd woensdagavond gedood in een huis bij Baquba, een bolwerk van opstandelingen, 50 kilometer ten noorden van Bagdad.

Daar zat Zarqawi ondergedoken, samen met zeven van zijn medestanders. Ze zijn allemaal omgekomen in de aanval.

Zarqawi is geïdentificeerd op basis van zijn vingerafdrukken en ook zijn gezicht was herkenbaar.

Vanmiddag is er een persconferentie waarop de militaire details van de aanval op Al Zarqawi bekendgemaakt worden.

Niet het einde van het geweld in Irak
De Amerikaanse ambassadeur in Irak Zalmay Khalilzad noemt de dood van Al Zarqawi (foto) een groot succes, maar zegt er meteen bij dat zijn dood niet het einde van het geweld zal zijn in Irak.

Ook de Iraakse eerste minister Al Maliki beseft dat er meer nodig is om een het geweld in Irak een halt toe te roepen.

Intussen zijn er vandaag opnieuw dertien mensen om het leven gekomen toen een bom ontplofte op een markt in Bagdad. 28 anderen werden gewond.

Een zelfgemaakte bom explodeerde toen een politiepatrouille langskwam op een marktplein in het zuiden van de stad. De aanslag gebeurde kort voor de bekendmaking van de dood van Al Zarqawi.

Overwinning in wereldwijde strijd tegen terreur"

do 08/06/06 - De Amerikaanse president Bush zegt dat er met de dood van Al Zarqawi een ernstige slag is toegebracht aan Al Qaeda. Ook de Britse premier Tony Blair noemt de uitschakeling van Al Zarqawi "zeer goed nieuws".
De dood van de terroristenleider Al Zarqawi is een overwinning in de wereldwijde strijd tegen de terreur.

Dat heeft de Amerikaanse president George Bush gezegd op een persconferentie in de tuin van het Witte Huis in Washington.

Het Amerikaanse staatshoofd zei dat "deze gewelddadige man niet meer zal moorden" en sprak van een "ernstige slag" die aan Al Qaeda is toegebracht.

Tegelijk beklemtoonde hij dat de opstand in Irak met de dood van de terroristenleider nog niet voorbij is.



Blair: "Zeer goed nieuws"
De Britse premier Tony Blair noemt de uitschakeling van Al Zarqawi "zeer goed nieuws, dat Al Qaeda in Irak en overal in de wereld een slag toebrengt".


Nog meer positieve reacties
Ook op het Navo-hoofdkwartier in Brussel wordt positief gereageerd. Daar zijn de ministers van Defensie van de alliantie samen.

Ook de Australische premier John Howard reageert erg opgetogen op de dood van Al Zarqawi. Australië is een trouwe bondgenoot van de Amerikaanse politiek in Irak.

Ook De Gucht reageert tevreden
Minister van Buitenlandse Zaken Karel De Gucht (VLD) is tevreden over de uitschakeling van Al Zarqawi in Irak.

"De man is persoonlijk verantwoordelijk voor talloze aanslagen, ontvoeringen en moorden in Irak en erbuiten. Dit is een belangrijke overwinning in de strijd tegen het terrorisme, die hiermee echter nog niet ten einde is".

Minister Karel De Gucht (foto) wijst ook op het belang van de stabilisatie van Irak om de veiligheid en welvaart van de bevolking tot een normaal peil te brengen. "Door terreur te zaaien probeert men de normalisatie van Irak te verhinderen. Dat de burgerbevolking het eerste slachtoffer is, is voor terroristen geen probleem".

vrtnieuws.net

One down, many more to go

De Egyptenaar Abu al-Masri zou de Jordaniër Abu Mussab al-Zarqawi wel eens kunnen opvolgen als leider van de organisatie al-Qaida in Irak. Dat heeft de Amerikaanse generaal William Caldwell op een persconferentie in Bagdad gezegd. Al-Masri was een van de luitenanten van al-Zarqawi.

Volgens de generaal is de Egyptenaar in 2002 voor het eerst naar Irak afgezakt. "Wij verdenken hem ervan, medeoprichter te zijn geweest van de eerste al-Qaidacel in Bagdad", aldus Caldwell.

__________________
"All that is necessary for the triumph of evil is that good men do nothing." (Edmund Burke)

Al-Zarkawi / Het einde van een mythe


Met Al-Zarkawi komt een einde aan een mythe. En verliest Osama bin Laden een concurrent.


’We hielden er al lang rekening mee dat hij zou worden gedood”, zei de oudere broer van Aboe Moesab al- Zarkawi gisteren. „We hopen dat hij zich bij de martelaren in de hemel zal voegen.”

Sayel al-Khalayleh woont nog in Zarka, de arme Jordaanse industriestad waaraan zijn broer Al-Zarkawi zijn naam dankt. ’De vader van Moesab uit Zarka’, de letterlijke vertaling van zijn krijgsnaam, komt daar in 1966 ter wereld als Ahmed Fadel Nazzal al-Khalayleh. DToen zal niemand hebben verwacht dat hij ooit de leider zou worden van Al-Kaida in Irak.

Want de jonge Ahmed Fadel is op school geen uitblinker en ontpopt zich van een opstandige tiener tot een dronken bullebak. Nadat hij zich aansluit bij een bende, belandt hij voor het eerst in de gevangenis. Daar begint zijn radicalisering: in contacten met gevangen radicalen moslims ontdekt hij de islam.

Eenmaal vrij is het een logische stap zich aan te sluiten bij de moedjahidien die in Afghanistan. voor de islam en tegen de sovjets vechten. Maar als hij daar in 1989 in Afghanistan aankomt, is de strijd al bijna voorbij. Daardoor belandt hij bij het Arabisch-Afghaanse wervingsbureau van Osama bin Laden in Pakistan, dat potentiële moedjahidien van tickets en leningen voorziet. Daar zal hij een jaar werken.

Deze periode is van groot belang voor zijn vormingvan de jonge Ahmed Fadel, die zich na zijn vertrek een andere identiteit heeft aangemeten. Hij noemt zich Al-Gharib, de Vreemdeling. Mensen die zich hem uit die tijd herinneren omschrijven hem als een beleefde jongeman, hardwerkend, religieus en tamelijk stil. In die tijd ontmoet hij zijn mentor, de Palestijn Aboe Mohammad al-Makdisi. Samen gaan ze naar Bin Ladens trainingskampen in Afghanistan. Hij raakt bevriend met de moslimgeleerde, die zijn geloof bijstuurt naar in de richting van de radicale salafistische islam. Die streeft naar een islamitische wereldstaat gebaseerd op het kalifaat uit de begindagen van de islam. Maar voor Ahmed Fadel/Al-Gharib ligt het begin daarvan in Jordanië, waar hij via een burgeroorlog het regime denkt te verjagen om er een islamitische staat te vestigen. Als hij in 1993 met zijn mentor terugkeert naar Jordanië, probeert hij daarvoor steun te verwerven.

In de arme wijken van Zarka en andere Jordaanse steden vindt hij gehoor, wat hem opnieuw in de gevangenis doet belanden.

Daar manifesteert hij zich voor het eerst als leider. Met een groep ex-gevangenen Hij verzamelt een groep gevangenenom zich heen voor wie hij de ’emir’ wordt. Zij volgen hem naar gaat hij in 1999 naar Afghanistan, als ze door een amnestie in 1999 vrijkomen. Na de Amerikaanse strijd tegen de Taliban van 2001 vertrekt hij naar Noord-Irak waar hij zich zou hebben aangesloten bij de radicale Koerdische groep Ansar al-Islam. Volgens de Amerikanen is hij Saddam Hoesseins man in de groep – dus de link tussen Irak en Al-Kaida die de inval in 2003 rechtvaardigt. Maar er zijn geen overtuigende bewijzen dat Al-Zarkawi daar echt in Noord-Irak was. GNadat Ansar in 2003 door de Amerikanen is verjaagd, blijkt geen van de bewoners van de dorpen die de groep bezethield blijkt Al-Zarkawi zelf met eigen ogen te hebben gezien.

Daarmee is de mythe geboren. Want zelfs als hij in Ansar actief is geweest, was Al-Zarkawi toen nog een van de jongens en nog geen leider. Dikke vrienden met Osama bin Laden was hij toen al evenmin. De Amerikanen beplakten hem met het etiket ’internationaal terroristenleider’ ver voordat hij dat ook echt werd. Het Amerikaanse leger geeft inmiddels toe dat het heeft inmiddels toegegeven zijn rol in Irak lange tijd overdreef, om de Irakezen tegen hem op te zetten.

Met de Amerikaanse bezetting van Irak laait het verzet op en stromen moslimstrijders het land binnen, zoals ze eerder naar Afghanistan trokken. Al- Kaida geeft voor het eerst een visitekaartje af met de aanslag op het hoofdkantoor van de VN in Bagdad, augustus 2003. Vele aanslagen zullen volgen, waarbij steeds weer de naam Al-Zarkawi opduikt als leider van ’Tawhid en Djihad’ (Monotheïsme en Heilige Oorlog). Hij wordt ervan verdacht in 2004 persoonlijk de keel te hebben doorgesneden van twee Amerikaanse gijzelaars: Nicholas Berg (april) en Eugene Armstrong (september).

Osama bin Laden kan niet meer om hem heen. Er circuleren berichten over onenigheid: omdat Al-Zarkawi richt zich niet, zoals Bin Laden, tegen het Westen, maar tegen de Arabische heersers. Desondanks benoemt Bin Laden de Jordaniër eind 2004 tot zijn man in Irak.

Al-Kaida in Irak groeit en het aantal (zelfmoord)aanslagen ook, . Die richten zich steeds vaker tegen Irakezen. Al-Zarkawi probeert een burgeroorlog te ontketenen door sjiieten en soennieten tegen elkaar op te zetten. Tot ongenoegen van Bin Laden, blijkt uit een brief die in 2005 uitlekt. en waarvan de meeste deskundigen aannemen dat die authentiek is. Bin Ladens rechterhand Al-Zawahiri waarschuwt daarin dat die acties, samen met de onthoofdingen, averechts werken: de moedjahidien verliezen aan populariteit. Er moet nauwer worden samengewerkt met de Iraakse opstandelingen. Al-Zarkawi bindt in; er worden geen mensen meer onthoofd. Hij smeedt een unie met enkele Iraakse soennitische groepen.

Toch volgt in april 2006 het bericht dat hij de leiding van Al-Kaida in Irak heeft overgedragen aan een Irakees, om het verzet een Iraaks gezicht te geven. Al-Zarkawi houdt wel de militaire leiding. Probeert Bin Laden hem terug te duwen in z’n hok, nu de Jordaniër hem duidelijk naar de kroon heeft gestoken? Want rond die tijd doet voor het eerst een video de ronde waarop zijn gezicht te zien is – een voorrecht dat tot nu toe was voorbehouden aan Bin Laden en Al- Zawahiri. Vorige week volgde een bandopname waarin Al-Zarkawi tegen de orders in vier uur lang tegen de sjiieten fulmineert, die hij niet alleen ongelovigen noemt maar en zelfs vijanden van de islam.

Ooit zal duidelijk zijn of dit toeval is, of dat hij met de opnames zijn doodvonnis tekende. Of dat hij door Al-Kaida is verraden, omdat hij zich niet aan Bin Ladens lijn wilde houden. Want jarenlang hebben de Amerikanen hem niet kunnen vinden. Hij raakte gewond, maar niet ernstig. Hij werd aangehouden, maar door de Irakezen niet herkend. Toeval of niet, zijn dood maakt een einde aan een mythe die toch al ver voorbij haar houdbaarheidsdatum was.


Trouw, 09-06-2006

__________________
"Never argue with an idiot, they'll just bring you
down to their level and beat you with experience." (c)TB

Terreurexpert minimaliseert uitschakelen al-Zarqawi


Het elimineren van terreurleider al-Zarqawi kan best niet overschat worden, zo meent anti-terreurvorser Walter Posch van de Europese Unie. "Zarqawi's dood is geen groot succes in de strijd tegen het terrorisme", zei Posch in een interview gepubliceerd op de internetsite van de Weense krant Der Standard. "Het zaad van de al-Qaida-ideologie begint nu pas te ontkiemen", aldus de Oostenrijker, die werkt voor het in Parijs gevestigde EU-instituut voor veiligheidsstudies (EUISS).


Na de dood van de "zeer controversiële" al-Zarqawi zou het voor al-Qaida-strijders mogelijk gemakkelijker worden om Iraakse verzetscellen te infiltreren, meent de islamdeskundige. Iedereen in Irak kon gebruik maken van de merknaam-Zarqawi: de soennieten (en de bezettingstroepen) schoven hem als verpersoonlijking van het kwaad de schuld toe voor de meeste gewelddaden, al-Qaida kon via hem bewijzen dat het netwerk actief was in Irak en de Irakezen zelf hadden een buitenlander die voor het bloedvergieten verantwoordelijk was.

Volgens Posch was Zarqawi een persoonlijkheid waarin verscheidene mensen samensmolten. "Zarqawi I" was een Jordaniër die in 2002 naar het Iraaks-Koerdische Halabja afzakte en daar zwaar gewond raakte. In Bagdad werd hem wegens koudvuur een been afgezet, waarna hij zo goed als van de aardbodem verdween. Die "Zarqawi I", zegt Posch, was een simpele, radicale persoon zonder de intellectuele capaciteiten om een leider te worden. "Meer een misdadiger dan een islamfundamentalist", volgens Posch.

Plots verschijnt echter "Zarqawi II" ten tonele, vice-voorzitter van het al-Qaida-filiaal in Mesopotami, een sluw leider en strateeg. Terwijl de originele Zarqawi nooit tot het selecte clubje rond Osama bin Laden was toegelaten, blijkt hij, aldus Posch, in 2004 officieel te zijn benoemd tot diens plaatsvervanger in Irak. De vraag is echter, aldus de Oostenrijker, of bin Laden wel een organisatie met een structuur en filiaalleiders heeft.


Weblog HLN, 08/06/06 22u03

__________________
"Never argue with an idiot, they'll just bring you
down to their level and beat you with experience." (c)TB

Made in USA


ABU Musab al-Zarqawi is groot gemaakt voor hij het was. Weinigen hadden van hem gehoord toen Colin Powell - de voormalige Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken - in 2003 voor de VN-Veiligheidsraad zijn naam in één adem noemde met die van Osama bin Laden en Saddam Hoessein. Al-Zarqawi zou volgens Powell in het noorden van Irak kampen runnen met de steun van Saddam, waar terroristen werden klaargestoomd voor een chemische oorlog. Deze onheilige drievuldigheid moest worden bestreden, zei Powell. De Amerikaans-Britse invasie van Irak was een feit.


Nadat de Amerikanen Al-Zarqawi hadden gebrandmerkt als meester-terrorist, waren zijn geld- en rekrutenzorgen verleden tijd. Terwijl Bin Laden deemsterde in de achtergrond, werd Al-Zarqawi het icoon van de islamitische guerrilla. In Afghanistan had hij zijn kans gemist. Hij arriveerde er op het moment dat de Russen wegtrokken. Irak moest zijn oorlog worden.

Het is velen een raadsel hoe een werkloze straatboef uit Zarqa, een grauwe industriestad in Jordanië waar Palestijnse vluchtelingen en bedoeïnen wonen, het schopte tot staatsvijand nummer twee voor de Amerikanen, op wiens hoofd een prijs van 25 miljoen dollar stond. Hoe een man die sloten alcohol dronk en vrouwen lastigviel, een symbool werd van de islamistische strijd.

Al-Zarqawi werd - vermoedelijk - op 20 oktober 1966 geboren als Ahmad Fadeel Nazal Khalayleh. Zijn vader - uit een oude bedoeïnenfamilie - was oud-officier en gemeentelijk ambtenaar, zijn moeder zorgde voor hun tien kinderen. Ze woonden in een armzalig betonnen huis met uitzicht op een kerkhof waar Ahmad tussen de graven ging spelen. Hij hing rond op straat, eerst om te voetballen, later om te dieven en te vechten. Op zijn zeventiende haakte hij af op school.

Na de dood van zijn vader wilde zijn zeer gelovige moeder - die hij later zou meenemen naar Afghanistan in de hoop dat de berglucht haar leukemie zou genezen - zijn ziel redden. Ze stuurde hem naar een salafistische moskee. Al-Zarqawi deed altijd alles in extremen en dat was ook zo voor zijn zoektocht naar verlichting. Zarqawi de boef werd Zarqawi de moslimmilitant. Vanuit Afghanistan keerde hij terug naar huis met een predikant die hem meesleepte in het verzet tegen het Jordaans koningshuis. Beiden vlogen in 1996 voor vijftien jaar de cel in.

Daar ontpopte Al-Zarqawi zich tot een leider. ,,Met één blik kon hij doen gehoorzamen'', vertelde de gevangenisarts later. Hij leerde de 6.236 verzen van de koran vanbuiten en liet de tatoeage van een anker met zuur verwijderen. Hij pompte gewichten en leidde een gedisciplineerd leven. Hij verdroeg geen afwijkende overtuigingen, ook niet in 'zijn' islam. ,,Als je niet met hem was'', zei celgenoot Youssef Rababa'a aan The Guardian , ,,was je de vijand. Er was geen grijze zone.''

In 1999 profiteerde Al-Zarqawi van een amnestie. Hij wilde een rustig leven met een groentenkraampje, meenden sommigen, maar de voortdurende druk van de veiligheidsdiensten zou hem drijven tot wat volgde. Volgens anderen stond er maar één punt op zijn agenda: chaos zaaien. Hij trok opnieuw naar Afghanistan, deze keer voor de kampen van Al-Qaeda, en werd er voorgesteld aan Bin Laden. Het was geen grote liefde, en Al-Zarqawi ging naar de grens met Pakistan en nadien naar Irak om zijn eigen kampen op te zetten, zij het met financiële hulp van Bin Ladens netwerk. Toen Irak na de Amerikaans-Britse invasie de nieuwe vergaarplaats werd voor jihadi's aller landen, rook Al-Zarqawi zijn kans.

Oum Sayed, zijn moeder, omschreef Ahmad als een lieve en tedere jongen. Het moet de families van Nick Berg en Kenneth Bigley en de andere gijzelaars die Al-Zarqawi of zijn mannen de keel oversneden, worden vergeven dat zij die mening niet delen. In Irak vocht Zarqawi zoals hij opgroeide: als een straatvechter. Brutaal, gemeen en zonder genade. Hij gaf geen interviews en stuurde geen ellenlange met religieuze referenties doorspekte videoboodschappen de wereld in. Zijn werkwijze, schreef Reuters gisteren, was de guerrilla-versie van de shock & awe campagne die de VS voerden. Zarqawi had maar één boodschap: het afgehakte hoofd van Nick Berg, of van de honderden sjiieten die op die manier al zijn afgemaakt.

Zijn mythe groeide. Bin Laden noemde hem ,,de Prins van Al-Qaeda in het Tweestromenland''. De VS schreven zowat alle aanslagen en moorden in Irak op conto van 'Al-Qaeda in Irak'. Maar volgens andere opstandelingen was Zarqawi meer een godfather , die de middelen verdeelde, de groepjes coördineerde en de stroom paradijs-zoekende kamikaze naar hun dodelijke doelwit stuurde. Een fantoom, volgens de VS-troepen die drie jaar lang op hem joegen. Altijd net weg als ze dachten hem gevonden te hebben; niet te traceren via gsm's die hij weggooide nadat hij ze had gebruikt. Had hij een kunstbeen? Werd hij dodelijk gewond over de grens gesmokkeld? Wat is feit en wat is fictie bij Al-Zarqawi? Feit is: hij werd gisteren ,,uitgeschakeld'' door een Amerikaanse bom. Hij bleef zo uit een Amerikaanse cel, zoals zijn moeder op haar sterfbed had gewild.


DS, 09-06-2006 (Isa Van Dorsselaer)

__________________
"Never argue with an idiot, they'll just bring you
down to their level and beat you with experience." (c)TB

Zarqawi's end is not a famous victory, nor will it bring Iraq any nearer to peace

By Robert Fisk


06/09/06 "The Independent" -- -- So, it's another "mission accomplished". The man immortalised by the Americans as the most dangerous terrorist since the last most dangerous terrorist, is killed - by the Americans. A Jordanian corner-boy who could not even lock and load a machine gun is blown up by the US Air Force - and Messrs Bush and Blair see fit to boast of his demise. To this have our leaders descended. And how short are our memories.


"They seek him here, they seek him there."

"Those Frenchies seek him everywhere."

"Is he in heaven? Is he in hell?"

"That demned elusive Pimpernel?"

Sir Percy Blakeney, of course, eluded the revolutionary French. But the Baroness Orczy - unlike Mr Bush - would scarcely have bothered with Abu Musab al-Zarqawi, the Jordanian thug whose dubious allegiance to al-Qa'ida turned him in to another "Enemy Number One" for those who believe they are fighting the eternal "war on terror". For so short is our attention span - and Messrs Bush and Blair, of course, rely on this - we have already forgotten that our leaders' only interest in Zarqawi before the illegal 2003 Anglo-American invasion of Iraq was to propagate the lie that Osama bin Laden was in cahoots with Saddam Hussein.

Because Zarqawi met Bin Laden in 2002 and then took up residence in a squalid valley in northern Iraq - inside Kurdistan but well outside the control of both the Kurds and Saddam - Messrs Bush and Blair concocted the fable that this "proved" the essential link between the Beast of Baghdad and the international crimes against humanity of 11 September 2001. The date on which this fictitious alliance was proclaimed - since it is far more important, politically and historically, than the date of Zarqawi's death - was 5 February 2003. The location of the lie was the United Nations Security Council and the man who uttered it was the then Secretary of State, Colin Powell.

What a sigh of relief there must have been in Washington that Zarqawi was dead and not captured. He might have told the truth.

Yesterday, with an inevitability born of the utterly false promise that the bloodbath in Iraq is yielding dividends, we were supposed to believe that the death of Zarqawi was a famous victory. The American press dusted off their favourite phrase: "terrorist mastermind". No one, I suspect, will be able to claim the $25m on his head - unless he was betrayed by his own hooded gunmen - but the American military, stained by the blood of Haditha, received a ritual pat on the back from the Commander-in-Chief. They had got their man, the instigator of civil war, the flame of sectarian hatred, the head chopper who supposedly murdered Nicholas Berg. Maybe he was all these things. Or maybe not. But it will bring the war no nearer to its end, not because of the inevitable Islamist rhetoric about the "thousand Zarqawis" who will take his place, but because individuals no longer control - if they ever did - the inferno of Iraq. Bin Laden's death would not damage al-Qa'ida now that he - like a nuclear scientist who has built an atom bomb - has created it. Zarqawi's demise - and only al-Qa'ida's killers would have listened to him, not the ex-Iraqi army officers who run the real Iraqi insurgency - will not make an iota of difference to the slaughter in Mesopotamia.

Messrs Bush and Blair slyly admitted as much yesterday when they warned that the insurgency would continue. But this raised another question. Will the eventual departure of Bush and Blair provide an opportunity to end this hell/ disaster? Or have the results of their folly also taken on a life of their own, unstoppable by any political change in Washington or London? Already we forget the way in which the same American forces credited with Zarqawi's death had proved only a few weeks ago that he was a bumbling incompetent. The Beast of Ramadi - or Fallujah or Baquba or wherever - had produced a videotape in which he fired a light machine gun while promising victory to Islam. Days later, the Americans showed the rough cuts of the same video - in which Zarqawi could be seen pleading for help from his comrades after a bullet jammed in the breech of the weapon.

In prison in Jordan, back in the days when he was a mafiosi rather than a mahdi, Zarqawi would drape blankets around his bed, curtains that would conceal him from his fellow prisoners, a cave - a Bin Laden cave - from which he would emerge to stroke or strike the men in his cell. Possessive of his wife, he left her with so little money that she had to go out to work in his native Zarqa. When his mother died, Zarqawi sent no condolences.

Like Bin Laden - the man of whom he was both beholden and intensely jealous - he had already transmogrified, undergone that essential transubstantiation of all violent men, from the personal to the immaterial, from the uncertainty of life to the certainty of death. Zarqawi's videotape was an act of extreme vanity that may have led to his death and he may have made it, subconsciously, to be his last message.

That the intelligence services of King Abdullah of Jordan - descendant of the monarch whom Sir Winston Churchill plopped off to the Hashemite throne - might have located Zarqawi's "safe house" in Baquba was a suitably ironic historical act. The man who believed in caliphates had struck at the kingdom - killing 60 innocents in three hotels - and the old colonial world had struck back. A king's anger will embrace a duke or two. Even an ex-jailbird.


© 09-06-2006 Independent News and Media Limited (R. Fisk)

__________________
"Never argue with an idiot, they'll just bring you
down to their level and beat you with experience." (c)TB

17/06 Al-Qaida dreigt ermee Al-Zarqawi te wreken

Het terreurnetwerk al-Qaida van Osama bin Laden dreigt er mee Aboe Moessab al-Zarqawi te "wreken". Dat staat in een bericht "aan de islamitische natie" dat zaterdag op een islamitische website werd gezet.

De Jordaanse terroristenleider al-Zarqawi was de leider van de Iraakse tak van al-Qaida en werd op 7 juni gedood in Irak. "De dood van sjeik Aboe Moessab is niets anders dan een nieuwe (bron van) verontwaardiging die de handen van het verraad hebben toegevoegd aan de lijst van verontwaardigingen (...) waaruit de helden van de islam inspiratie putten in hun meedogenloze strijd tegen de krachten van de geloofsverzaking", staat te lezen in een boodschap op de website die gewoonlijk gebruikt wordt door de Iraakse tak van al-Qaida. Het bericht werd ondertekend met "al-Qaida van de jihad in Afghanistan", waarmee wordt verwezen naar het netwerk onder leiding van bin Laden.

Het netwerk betuigt zijn deelneming "aan de islamitische natie" voor het verdwijnen van een "leeuw van de islam en een pijler van de jihad" en belooft "ongeluk aan de vijanden van Allah". "God heeft geduldige leiders behoed, zoals sjeik Osama bin Laden en sjeik Ayman Zawahiri (de nummer twee van al-Qaida) en hun aanhangers, om hun strijd voort te zetten en om (Zarkawi) te wreken", zo luidt het nog.