Een derde tot de helft van de slachtoffers zijn kinderen - ,,Mijn zoon, mijn koning''


IN Indonesië zocht de boer Yusya Yusman gisteren verdoofd op het strand naar de lichamen van zijn twee kinderen. ,,Mijn leven is voorbij'', vertelt hij aan Associated Press. In Bandah Aceh, in Atjeh, is Abah elf van haar kinderen kwijt. ,,Waar zijn ze? Ik ben alles kwijt.'' De Maleisische Rosita Wan zag hoe de golven haar vijfjarige zoontje verzwolgen dat voor de kust aan het zwemmen was. ,,Hij schreeuwde om hulp en verdween onder de golven. Ik heb hem niet meer teruggezien.''

Van India tot Sri Lanka zijn vooral veel kinderen het slachtoffer geworden van de dodelijke vloedgolven na de zware aardschok van zondag. Kinderen maken in Azië de helft van de bevolking uit. Veel arme kinderen werken met hun ouders in de visserij of de visverwerkende industrie. Maar ook veel kinderen van welgestelde ouders zijn ten prooi gevallen aan de golven; zij gaan op zondagochtend vaak naar het strand.

,,Een derde tot de helft van de doden van de verwoestende vloedgolven van zondag zijn kinderen'', zegt Damien Personnaz van Unicef, het kinderfonds van de Verenigde Naties, vanuit Genève. ,,Vele vrouwen en kinderen lagen ook nog te slapen toen de golven toesloegen; ze waren weerloos'', zegt zijn collega in India, Lizette Burgers, aan de telefoon vanuit Chenai in de zwaarst getroffen deelstaat Tamil Nadu.

In de kuststad Cuddalore waren twee kuilen, zo groot als een tennisbaan, gegraven voor kinderlijken. Volgens de hindoetraditie worden kinderen niet gecremeerd maar begraven. De meeste kinderen dragen de zondagse kleren van het moment van de ramp, geen lijkwade. Er is geen tijd voor een persoonlijk vaarwel.

Anderzijds zijn er vele duizenden kinderen die een of beide ouders of vele andere familieleden verloren hebben, die hun dorp hebben zien wegspoelen. Het leven dat ze kenden, bestaat niet meer. ,,Toch zou het een vergissing zijn om ze weg te halen uit het rampgebied'', zegt Personnaz. ,,Ze uit hun omgeving plukken, hoe anders die er ook uitziet, verergert het trauma.''

Voor psychosociale begeleiding is er op dit moment nog geen tijd en personeel. ,,De vloed brengt elke dag nog lijken mee'', zegt Burgers in India. De hulpverlening draait volledig rond het vinden van doden en vermisten, het herenigen van families, ervoor zorgen dat alle getroffenen onderdak, voedsel en medische hulp krijgen, het vinden van familie voor de weesjes.

Kinderen zijn daarbij extra kwetsbaar voor epidemieën, zegt Burgers. De hygiëne in de nasleep van de ramp is erbarmelijk. ,,En in India bijvoorbeeld zijn veel kinderen ondervoed. Als daar bovenop nog het trauma komt, en ze niet meer willen eten, of als de moeders door het trauma geen borstvoeding meer kunnen geven, wordt het problematisch.''

,,Veel kinderen zijn getraumatiseerd'', zegt Burgers. ,,Ik sprak daarstraks met Veejay (16). Zijn hele dorp is weg, zijn moeder heeft hij zien verdrinken. Je ziet het in zijn ogen, dat hij geen contact meer maakt met de buitenwereld. Hij glimlacht mechanisch. Velen kunnen zich niet meer herinneren of ze gegeten hebben, ze weten niet of ze honger hebben.''

,,Bij veel kinderen kan het trauma pas weken, of zelfs maanden later naar boven komen, kinderen die plots veel huilen of agressief worden of weer bedplassen'', zegt Personnaz. ,,De beste remedie voor de kinderen is zo snel mogelijk weer de draad van het gewone leven oppikken en hen naar school te sturen als en zodra het kan.''

,,Zo krijgen ouders de kans om zich enkele uren per dag te concentreren op de heropbouw van hun leven. De kinderen kunnen op school praten over wat er is gebeurd en leerkrachten kunnen in het oog houden welke kinderen het extra moeilijk hebben.'' In Chenai proberen de overheden er alvast voor te zorgen dat de scholen op 3 januari, het einde van de kerstvakantie, weer opengaan.


29/12/2004 Isa Van Dorsselaer

©Copyright De Standaard

__________________
"Never argue with an idiot, they'll just bring you
down to their level and beat you with experience." (c)TB

Een mens zou van minder stil worden...
Vandaag reed het Rode Kruis in Heist-op-den-Berg rond, door hun luidsprekers vroegen ze de Heistenaars om een bijdrage te leveren voor de hulpacties die volop aan het op gang komen zijn. Dat vond ik toch wel knap, hopen nu dat hun moeite beloond wordt! Op het nieuws worden de vreselijke dodencijfers alsmaar herhaald, terwijl er over buitenlandse hulp zo weinig wordt gesproken (ofwel kijk ik gewoon naar de verkeerde zender). Het zien van al die ellende...ik ben beschaamd dat ik me vanmorgen nog druk maakte over mijn pc die ni macheerde...

Redacteur van DS had ongeveer hetzelfde gevoel als A'lies...

COMMENTAAR. Metafoor voor vluchtigheid


De tsunami van kerst 2004 zal in lengten van jaren geboekstaafd blijven als de ramp waarbij in de kortste tijd het meeste schade werd aangericht op de grootste oppervlakte. Naarmate de beelden gisteren binnendruppelden werd de ware omvang van de catastrofe pas duidelijk. Dat tegelijkertijd op plaatsen die duizenden kilometers van elkaar liggen een muur van water over dijken, mensen en huizen heen raasde, alles op zijn weg meesleurend, gaat ons bevattingsvermogen te boven. Niet de meting op de schaal van Richter of het aantal slachtoffers spreekt het meest tot de verbeelding. In onze aan records verhangen tijd verbleken die cijfers tegenover de statistieken van eerdere aardschokken. Maar dat op een zonnige, bladstille ochtend de dood plots kan toeslaan op een dergelijke epische schaal, is een schokkende en ontnuchterende vaststelling.


Wat hebben we gedaan om dit te verdienen, stamelde een slachtoffer gisteren binnen gehoorbereik van een toegesnelde mediamens. Zijn ontreddering valt te begrijpen. Ook al leggen wetenschapslui ons uit dat de Soendaplaat aanschuurt tegen de Indische plaat, wat op de breuklijn ten noordwesten van Sumatra een onderzeese aardschok heeft veroorzaakt die het klassieke tsunami-fenomeen in werking stelde. Hun verklaring is de enige echte. Maar de razende snelheid en de totale onverwachtheid van het onheil confronteren een mens met zijn nietigheid tegenover de elementen. Als zoiets zonder enige reden gebeurt, wat is de betekenis van de mens dan in dat geheel? Je zou haast willen dat het een straf was, omdat het tenminste zou impliceren dat we enige vat op ons lot hebben.

Dat het moordende water toesloeg in een serie toeristenparadijzen, draagt bij tot de contrastwerking. Zo sta je in een all-in resort in zwembroek naar de blauwe lucht en de parelmoeren zee te kijken, zo verdwijn je in de kolkende golven. Waarna de rust weerkeert en de zon weer even helder als voorheen schijnt, maar nu over de onvoorstelbare aangerichte ravage. Alles wat daareven nog solide en verworven leek, weggeveegd als een kaartenhuisje. Als metafoor voor de vluchtigheid van het bestaan en de oppervlakkigheid van rijkdom en luxe kan dat tellen.

Tegen de drift van de continenten vermogen we niets. Aard- en zeebevingen van deze envergure zullen we nooit kunnen voorkomen. Er zijn geen dijken tegen bestand. Hooguit kan de schade worden beperkt door strengere bouwvoorschriften, betere waarneming en snellere communicatie. Uit de ervaring die bij deze megaramp wordt opgedaan, kunnen lessen worden getrokken voor een efficiëntere organisatie van de hulpverlening op een dergelijke ruime schaal. Maar daar houdt het op.

Zelfs in de ergste tegenspoed blijft het standenverschil bestaan. Op alle zenders gaat het meeste aandacht naar het wedervaren van landgenoten, in tweede orde van westerlingen. Hoe het de lokale bevolking, die het overgrote deel van de slachtoffers telt, verging, weegt minder zwaar. De beurs focust meteen op de aandelenkoersen in de toerismesector. Reisorganisaties boeken gehaast hun klanten van de tweede vakantieweek om naar andere tropische oorden. Want het leven staat niet stil.

Het is hoe we overleven: morgen vragen we ons weer af of er met Vlaams Belang mag geregeerd worden, hoe we Brussel-Halle-Vilvoorde splitsen en wat de pot schaft. Met dilemma's van dat niveau is het leven leefbaar.


28/12/2004 Door Bart Sturtewagen

©Copyright De Standaard

__________________
"Never argue with an idiot, they'll just bring you
down to their level and beat you with experience." (c)TB