Waarom zouden we ons laten doen door Trump?


De VS onder Trump willen Europa verarmen, destabiliseren, digitaal domineren en politiek verkavelen via onbelemmerde sociale media en fake news. De moed van de Oekraïners kan ons inspireren.


Ofwel is de Amerikaanse president Donald Trump inderdaad een diplomatiek genie dat straks de Nobelprijs voor de vrede in ontvangst zal nemen, omdat hij zo disruptief zijn vijanden paait en zijn vrienden afdreigt. Ofwel storten Trump en zijn handlangers ons in een chaos van 19de-eeuwse allure, die zal worden uitgevochten met 21ste-eeuwse wapens.

De Verenigde Staten zijn nauwelijks nog een bevriende natie te noemen. Dat verloopt abrupt. Drie fronten opende Trump deze week. Zijn tarievendrift richt zich nu voluit op de EU met de aankondiging dat hij Europese btw en de strenge Europese regelgeving op producten en diensten als een soort importheffing meerekent, die hij wil spiegelen. Eerder deze week op de AI-top in Parijs kwam al de dreiging dat Europa zijn digitale regelgeving, bijvoorbeeld over desinformatie en privacy, moet afbreken en moet buigen voor Amerikaanse AI-dominantie.

De hoofdvogel is hoe Trump het met Poetin op een akkoord wil gooien over Oekraïne. Vernederend is al dat Europa als een kind buiten de gesprekken wordt gehouden. Maar de uitwerking van de deal wordt een ware nederlaag. Europa moet dan met zijn zonen en dochters voor vele jaren de lange grens van een bevroren conflict bewaken, terwijl de VS er met de waardevolle grondstoffen vandoor gaan. Veiligheid kopen wij er niet mee, integendeel, de samenhorigheid van de Navo is doorbroken, en alle morele argumenten tegen de imperialistische landroof van Poetin zijn van tafel geveegd. Poetins logica zegeviert, wat vroeg of laat leidt tot een volgende invasie. Kortom, de VS onder Trump willen Europa verarmen, destabiliseren, digitaal domineren, en via ongelimiteerde sociale media politiek verkavelen.

Veel dichter bij een moment van waarheid komen we niet. Wat te doen? Frisse inspiratie kan het zogeheten oude continent vinden in Oekraïne. Die oorlog is immers geen Amerikaanse affaire, maar een eigen Europese strijd. Die woedt door de moed van de Oekraïners. De kern ligt bij de volksopstand die uitbrak, omdat ze Europees willen worden. Jarenlang lieten zij zich niet intimideren, en toen de tanks binnenrolden, gingen ze vechten. Zouden zij nu willen plooien voor Trump als ze andere opties krijgen?

Europa heeft van die verzetslust nodig. Als het veilig en vrij wil blijven en enigszins zijn waarden wil ophouden, hoort het alles in te zetten aan geld, wapens, kennis, industrie en handelsmacht om Oekraïne die oorlog te helpen beslechten. “Whatever it takes”, zoals het in de eurocrisis klonk. Trump mag geen opening voor een deal krijgen, omdat een deal zonder Europese en Oekraïense messen op de tafel verregaande zwakte is. Dat vergt eensgezindheid van Europa. Daaraan is een eeuwig gebrek. En Poetin en Trump zijn inderdaad twee vrienden van Viktor Orban & co. Terwijl grote landen stuurloos zijn. Maar een handjeklap tussen Poetin en Trump is een acute bedreiging van zo’n kaliber dat een ‘coalition of the willing’ de dijken moet verleggen.


Blog DS, 15-02-2025 (Karel Verhoeven)