België investeert te weinig in de alternatieven voor opsluiting van migranten die ons land moeten verlaten, schrijft Myria in een nieuw rapport.

Mensen die irregulier in België verblijven en niet uit eigen beweging het land verlaten, kunnen in afwachting van repatriëring opgesloten worden in een gesloten terugkeercentrum. Maar die maatregel is pas verantwoord als er geen enkel alternatief overwogen kan worden, bijvoorbeeld omdat er risico is op onderduiken. Dat staat in een Europese richtlijn. Het impliceert dat lidstaten in alternatieven voor opsluiting moeten voorzien.

België heeft tot op vandaag geen alternatieven voor de detentie van volwassenen. Afgewezen asielzoekers en irreguliere migranten worden daardoor al te snel vastgezet in een gesloten centrum, schrijft het federaal migratiecentrum Myria in een nieuw rapport. Dat werd gisteren gepresenteerd in de Senaat, in aanwezigheid van onder meer afgevaardigden van staatssecretaris voor Asiel en Migratie Theo Francken (N-VA), premier Charles Michel (MR) en de luchtvaartpolitie.

‘De vraag om meer alternatieven voor opsluiting van mensen in irregulier verblijf vinden we terug in verschillende gerechtelijke uitspraken’, zegt Tom Kenis van *Myria. ‘Rechters hebben meermaals geoordeeld dat een opsluiting onwettig was, omdat de administratie geen alternatieven had overwogen. Studies benadrukken dan weer waarom die zo nodig zijn: de hoge kosten van opsluiting, de nadelige gevolgen voor de gezondheid en de negatieve impact op toekomstige integratie.’

Terugkeerwoningen

Er zijn nochtans andere mogelijkheden voorhanden, maar alleen voor gezinnen met minderjarige kinderen. Zij kunnen onder welbepaalde voorwaarden in hun eigen woning verblijven, nadat ze een overeenkomst hebben getekend die de voorwaarden en sancties bij niet-naleving vastlegt.

In 2008 werd het systeem van terugkeerwoningen opgezet, nadat België door het Europees Hof voor de Rechten van de Mens was veroordeeld omdat gesloten centra niet aangepast waren aan de behoeften van kinderen.

Myria pleit voor meer aandacht en middelen voor de bestaande alternatieven en vraagt om ze niet te beperken tot gezinnen, maar ook te voorzien voor volwassenen. ‘Er kunnen ook nog andere alternatieven voor opsluiting ontwikkeld worden, zoals het zich regelmatig aanmelden bij de overheid of afgeven van identiteitsdocumenten.’

Staatssecretaris Francken wijst erop dat een Europese werkgroep alternatieven zoekt. Maar, zegt hij, ‘geen enkel Europees land heeft een efficiënt alternatief voor opsluiting. Ngo’s die vasthouding bekritiseren, bieden meestal zelf geen efficiënt werkend model aan’.

Kinderen in detentie

Wat de kwestie nog prangender maakt, zegt Myria, zijn de plannen om woonmodules voor gezinnen in te richten in het gesloten centrum 127 bis in Steenokkerzeel. Zo zullen ook kinderen in gesloten centra terechtkomen. ‘In België hebben al meer dan honderd organisaties zich ertegen verzet, net als de Commissaris voor de Rechten van de Mens van de Raad van Europa.’

Francken laat weten dat de eerste vijf woonunits in de eerste helft van 2018 zullen openen. ‘Zij moeten families, die wensen te ontsnappen uit de open woonunits, dat ontraden. Ze zullen enkel in allerlaatste instantie ingezet worden, wanneer alle alternatieven uitgeput zijn en het gezin blijft weigeren om vrijwillig terug te keren. De periode van detentie wordt zo kort mogelijk gehouden.

Bron: De Standaard
Datum: 9/11/2017

Mijn mening: Voor dit artikel te hebben gelezen had ik eigenlijk weinig notie van wat er met de irreguliere migranten in ons land gebeurde en welk beleid daarvoor bestaat. Ik ben van mening dat terugkeercentra enkel in een laatste stadium een optie zijn. Er is vaak te weinig geweten over migratie om er echt een mening over te hebben en dan zijn vooroordelen zoals “Ze komen onze uitkeringen en ons werk afpakken.” er snel uitgeklapt. Ik begrijp dat irreguliere migranten en afgewezen asielzoekers vaak oorlogsvluchtelingen zijn. Het zijn ook mensen zoals wij, die vluchten van een kritieke situatie. Ik ben daarom ook van mening dat er alternatieven nodig zijn voor de terugkeercentra. Alternatieven die mens vriendelijker er zijn.