Alleenstaande ouders minst tevreden met hun leven

De Vlaming geeft zijn leven gemiddeld een 7,6 op 10. Er zijn wel opvallende verschillen. Zo geven mensen die samenleven met een partner hun leven gemiddeld een 7,9. Alleenstaande ouders geven een beduidend lagere score van 6,8 en zijn daarmee het minst tevreden met hun leven. Dat blijkt uit een studie van de Studiedienst van de Vlaamse Regering (SVR).

Wie samenwoont met een partner maar geen kinderen heeft, blijkt dus het meest tevreden over zijn leven (7,9). Die tevredenheid daalt lichtjes zodra er bij samenwonende partners ook kinderen in het spel komen (7,7). Bij wie alleen woont, zakt de tevredenheid verder naar 7,2 en alleenstaande ouders zijn met 6,8 op 10 het minst tevreden met hun leven.

Uit de cijfers blijkt nog dat die alleenstaande ouders vooral veel minder tevreden zijn met hun woning, levensstandaard en inkomen dan samenwonende ouders. Bijna vier op de tien alleenstaande ouders geeft bijvoorbeeld aan ontevreden tot heel ontevreden te zijn over hun inkomen. Bij mensen die met een partner samenwonen zonder kinderen, is dat maar twee op de tien.

Het aandeel alleenwonenden en alleenstaande ouders dat aangeeft comfortabel te kunnen leven, ligt ook beduidend lager dan bij de andere leefvormen. “Van de groep alleenstaande ouders geeft 41 procent aan moeilijk tot heel moeilijk rond te komen met het gezinsinkomen. Bij de alleenwonenden is dat 29 procent. Bij de groep die samenwoont met een partner (met of zonder kinderen) is dat maar 13 procent”.

Bron : Gazet van Antwerpen 19/05/2017
http://www.gva.be/cnt/dmf20170519_0...n-met-hun-leven

Eigen mening
Ik ben toch een beetje geschrokken van deze cijfers. Dat het cijfer van tevredenheid bij alleenstaande ouders toch beduidend lager ligt dan bij samenwonende bijvoorbeeld, vind ik verrassend. Ik begrijp wel dat als alleenstaande ouder je voor alles moet zorgen, je moet voor je kinderen zorgen, je gaat zelf werken, je moet naar de winkel gaan,... Ik denk dat dit soort van leven toch zwaarder is dan bij samenwonende gezinnen met of zonder kinderen. Samenwonende kunnen ook leven van 2 inkomens waardoor het comfortabeler leven is, terwijl een alleenstaande ouder alles moet organiseren met 1 inkomen. Dit zou ik mijn ogen zeker de voornaamste reden zijn waarom dit cijfer toch beduidend lager ligt bij de alleenstaande ouders. Misschien moet hier een oplossing voor gevonden worden?

Persoonlijk vind ik dat deze scores op niet veel trekken. Voor elke mens is de betekenis van een 8 anders. Een score geven op je eigen geluk in je leven is relatief. Mensen verschillen hier nu eenmaal in.
Toch haalt het artikel een gevoelig puntje naar boven. Alleenstaande ouders hebben het nu eenmaal moeilijker. Zolas Caro eerder zei. Maar ik ben het niet eens dat dit onderzoek concludeert dat deze mensen minder gelukkig zijn.

Net zoals Caro en Lennart stond ik versteld van deze cijfers. Langs de ene kant begrijp ik dan alleenstaande ouders misschien minder blij zijn met hun leven omdat ze inderdaad voor alles helemaal alleen moeten zorgen. Ze moeten alleen hun kinderen opvoeden, het huishouden doen, zorgen voor een inkomen en nog veel meer. Langs de andere kant begrijp ik het niet zo goed, omdat er soms situaties zijn waarin een kind beter kan opgevoed worden door één ouder. De andere ouder heeft er soms gewoon voor gekozen om niet in het leven van het kind te zijn. Dan denk ik dat het kind toch wel beter is met een ouder, die echt voor het kind wilt zorgen, dan twee ouders waarvan er één helemaal geen interesse heeft in het kind. Net zal als Caro zegt, denk ik dat hier inderdaad een oplossing zou voor moeten komen, zodat alleenstaande ouders toch een beter en blijer leven kunnen leiden.