Hoe realistisch is de groene revolutie?

Meerderheid en oppositie hebben in het Vlaams Parlement een klimaatakkoord bereikt. Ze dwingen de huidige, maar ook toekomstige regeringen tot verregaande maatregelen. Dat roept vragen op over de haalbaarheid. "Als je elektriciteit uit Duitse bruinkoolcentrales moet importeren, ben je terug bij af."

Het is niet alledaags dat CD&V, N-VA, Open Vld, sp.a en Groen tien maanden lang werken aan een tekst en die vervolgens ook gezamenlijk onder*tekenen. Ze gaan akkoord over een reeks aanbevelingen die de klimaatopwarming in Vlaanderen moet terugdringen.

"De boodschap aan deze en alle volgende Vlaamse regeringen is duidelijk", concludeert een tevreden Bruno Tobback (sp.a). "Neem de leiding en ga voor een trendbreuk in het klimaat*beleid." Groene organisaties zoals Greenpeace en Bond Beter Leefmilieu onthalen het akkoord met enthousiasme. "Dit is een belangrijke stap naar duurzame welvaart en moet een stimulans zijn voor de regering om een duidelijk klimaatbeleid te voeren", stelt Jonathan Lambregs van Bond Beter Leefmilieu.

De resolutie is dus ambitieus, maar de vraag is of ze ook haalbaar is. Ze bevestigt de huidige kernuitstap, die federaal al is afgesproken. Maar volgens dat plan is de sluiting van de kerncentrales in 2025 afhankelijk van de bevoorradingszekerheid. Een partij als N-VA, die geen voorstander is van een snelle uitstap, houdt zo een slag om de arm.

Betere batterijen

Misschien de belangrijkste vraag is wat de Vlaamse regering zal aanvangen met dit signaal van het parlement, maar het kabinet lijkt mee te willen werken. Volgende week organiseert minister-president Geert Bourgeois (N-VA) een tweede klimaattop. Daar zal hij, samen met bevoegd minister Joke Schauvliege (CD&V), een aantal nieuwe, concrete klimaatmaatregelen voorstellen. Een daarvan wordt het nieuwe Beleidsplan Ruimte Vlaanderen, dat de ruimtelijke verrommeling in onze regio moet stoppen. Het plan wordt normaal gezien morgenochtend goed*gekeurd door de ministerraad.

Het is afwachten of de meest ambitieuze aan*bevelingen van het parlement, die rond mobiliteit, ook snel in beleid kunnen worden omgezet. De kilometerheffing bijvoorbeeld is een dossier dat al lang tot getreuzel leidt. In 2030 mag 50 procent van de verkochte wagens geen verbrandingsmotor meer hebben, terwijl dat op dit moment 5 procent is.

Automobielfederatie Febiac is er niet tegen, maar wijst erop dat er dan nog veel moet gebeuren. "Dan hoop ik dat er snel betere batterijen komen", zegt woordvoerder Joost Kaesemans. "De regering zal moeten investeren in een betere laadinfrastructuur. Tegelijk vraag ik me af met welke energie we die wagens zullen voltanken. Je hebt dan wel groene wagens, maar als je er elektriciteit voor moet importeren uit Duitse bruinkoolcentrales, ben je terug bij af."

De kans lijkt klein dat er plots klimaatmirakels uit de lucht vallen dankzij een resolutie, maar toch heeft de regering nu minder uitvluchten dan ooit.

Oosterweel

"Voor mij betekent deze resolutie ook dat de regering een aantal genomen beslissingen moet herbekijken", stelt Joeri Thijs van Green*peace. "Ik denk aan dossiers zoals de Langerlo*centrale, Uplace en Oosterweel, die bij uitvoering toch weer extra uitstoot zullen veroorzaken. Ik vraag me af of ze dat durft."

Bron: De Morgen, 24/11/2016
Link: http://www.demorgen.be/politiek/hoe...lutie-b753bfaf/

Mening: De auteurs van dit artikel hebben inderdaad een punt. De nieuwe maatregelen van de regering zijn inderdaad heel ambitieus, maar of we ze effectief gaan behalen is de echte vraag. Dit is een tendens die te vaak terugkomt bij eerdere klimaatakkoorden die er gemaakt zijn en ik denk dat die bij dit akkoord gewoon zal doorlopen. Ik denk echter wel dat zulke ambitieuze doelstellingen de druk enigszins verhogen om de maatregelen uit het akkoord effectief uit te voeren. Maar ik blijf steeds een dubbel gevoel hebben bij het enthousiasme over zulke klimaatakkoorden.