Wereldwijd leven 300 miljoen kinderen in gebieden met de zwaarste toxische niveaus van buitenluchtvervuiling. Dat is bijna een kind op de zeven. Dit staat te lezen in een rapport dat Unicef maandag publiceert. Luchtvervuiling is een belangrijke factor die bijdraagt aan het overlijden elk jaar van ongeveer 600.000 kinderen jonger dan 5 jaar.

Het rapport met de titel “Clear the Air for Children” verschijnt een week voor de COP 22-conferentie in Marrakech (7-18 november). In Marokko zal Unicef de wereldleiders oproepen dringend actie te ondernemen om de luchtvervuiling in hun landen aan te pakken.

Aan de hand van satellietbeelden wordt voor het eerst getoond hoeveel kinderen worden blootgesteld aan luchtvervuiling die de richtlijnen van de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) overstijgt. Circa 2 miljard kinderen leven in gebieden waar de buitenluchtvervuiling hoger is dan de minimumkwaliteitseisen van de WHO. Unicef verwijst naar factoren zoals verkeersuitstoten, zwaar gebruik van fossiele brandstoffen, stof en het verbranden van afval. Zuid-Azië telt met 620 miljoen kinderen het grootste aantal kinderen die in deze gebieden leven, gevolgd door Afrika (520 miljoen), Oost-Azië en het gebied van de Stille Oceaan (450 miljoen).

Vervuilde buitenlucht en binnenluchtvervuiling zijn direct gelinkt aan longontsteking en andere aandoeningen van het ademhalingssysteem die verantwoordelijk zijn voor bijna één op de tien overlijdens van kinderen tot 5 jaar. “Dat maakt luchtvervuiling tot een van de belangrijkste gevaren voor de gezondheid van kinderen”, aldus Unicef.

Het VN-kinderfonds roept de leiders op COP 22 op om vier dringende stappen te zetten in hun land om kinderen te beschermen tegen luchtvervuiling: verminder de vervuiling, verhoog de toegang van kinderen tot gezondheidszorg, verklein de blootstelling van kinderen aan pollutiebronnen en monitor de luchtvervuiling.

Eigen mening: Ik vind het niet meer dan logisch dat Unicef en het VN-kinderfonds op tafel kloppen. Kinderen die in zo een slechte omstandigheden wonen, gaan nooit optimaal door hun leven kunnen gaan omwille van ziekte die het kind op jonge leeftijd oploopt. Dat kinderen op die plaatsen nog moeilijkere toegang hebben tot de gezondheidszorg is onbegrijpelijk. Daarom vind ik het goed dat men eisen stelt voor de leefomstandigheden van het kind te verbeteren. Nu is maar de vraag of deze plaatsen doorheen de wereld gaan luisteren naar deze eisen. Als ze eens goed nadenken over de situatie, en als ze een hart hebben, dan zouden ze inzien dat een verandering noodzakelijk is.

Bron: DS 31/10/2016