In Slovenië is een referendum gehouden over een wet die het homohuwelijk zou mogelijk maken en homokoppels zou toelaten kinderen te adopteren. Het voorstel zou met twee derden van de stemmen verworpen zijn.

Volgens de eerste resultaten, met 96 procent van de stemmen geteld, zou 63 procent van de kiezers tegen gestemd hebben. Slechts 37 procent stemden voor. De opkomst was beperkt: nauwelijks een derde van de kiezers nam deel.

De organisatie van het referendum was afgedwongen door de tegenstanders van een amendement op de familiewetten, dat het huwelijk herdefinieerde als een verbond van twee mensen - en dus niet langer van een man en een vrouw. Ze voerden campagne met slogans als ‘Onze kinderen staan op het spel’ en werden gesteund door de katholieke kerk.

De organisatoren moesten minstens een vijfde van de kiesgerechtigden zover krijgen om naar de stembus te trekken opdat het referendum geldig zou zijn. Op een totaal van 1,7 miljoen betekende dat 342.000 kiezers. Ze kregen er zo’n 370.000 op de been.

Bron: De Standaard: http://www.standaard.be/cnt/dmf20151220_02030796 (geraadpleegd op 20/12/2015)
Mening: Ik sta er nog altijd van versteld dat er vandaag de dag nog zoveel landen tegen homohuwelijken zijn. De katholieke kerk wordt er uiteraard weer bijgehaald en in een slecht daglicht geplaatst. Ik moet wel toegeven: slogans die gelden 'onze kinderen staan op het spel', kunnen naar mijn mening niet door de beugel. Ik vind persoonlijk dat er een verbintenis moet kunnen zijn, ook binnen de katholieke kerk, tussen mensen van hetzelfde geslacht. Voor alle duidelijkheid: de katholieke kerk is niet tegen holebi's (dit kan je ook raadplegen in de synode voor het gezin). Wat bij een katholiek huwelijk echter centraal staat is het krijgen van kinderen. Hier wordt binnen de kerk veel waarde aan gehecht. Dit wil echter niet zeggen dat je er niet bij hoort indien je geen kinderen kan krijgen, hier bewust voor kiest of samen bent met iemand van hetzelfde geslacht. Voor iedereen moet er een plaats zijn binnen de samenleving waarin er respect en verdraagzaamheid heerst. Dit is waar we naar moeten streven.
Ik denk dat het zeker als godsdienstleerkracht belangrijk is om dergelijke discussies ook aan te halen. Hier bestaat namelijk nog veel onduidelijkheid over. Multiperspectiviteit is dan echter vereist.

Net zoals L*ssa ben ik ook geschrokken van dit artikel. Doordat we in een technologische sociale gerechte maatschappij leven denk ik dat de taboe rond homohuwelijken toch wel neer ligt. Ik denk dat in onze westerse samenleven een aanvaarding is gekomen. Dan schrik ik toch op wanneer ik zie dat het over een land als Slovenië gaat. Natuurlijk speelt de katholieke kerk in dit land een enorm belangrijke rol. Wanneer je strikt de regels naleeft kan dit niet maar is versoepeling dan niet aan de orde? We kunnen toch niet ontkennen dat we de regels die de katholieke kerk ons vroeger oplegde zijn ontgroeid. Is het dan ook niet tijd dat we rond deze taboe gaan werken en dit gewoon kunnen accepteren! Mijn standpunt is dat mensen moeten doen en laten wat hun hard begeerd en vooral dat andere mensen dit moeten accepteren. Ze moeten vooral mekaar accepteren en dus ook wie ze zijn!