Uit interne documenten blijkt dat Islamitische Staat niet enkel een ‘barbaarse doodscultus’ is, maar ook een goed georganiseerd land wil zijn. Dus met praktische bestuursmodellen, economische plannen en duidelijke richtlijnen voor de militairen, inclusief de kindsoldaten.


Als het Westen Islamitische Staat blijft zien als een stereotiep zootje psychopaten, dreigen we hen dramatisch te onderschatten.’ Zo reageerde de gepensioneerde Amerikaanse generaal Stanley McChrystal, ooit opperbevelhebber van de westerse troepen in Irak, op de ruim 300 interne documenten van de terreurgroep die de Britse kwaliteitskrant The Guardian kon inkijken en gisteren publiceerde. Zo is er ‘Grondbeginselen van het bestuur van IS’, een 24 pagina’s tellende blauwdruk van hoe de veroverde gebieden in Syrië en Irak omgevormd moeten worden tot een goed gestructureerd land. Experts zijn het erover eens: ‘IS ambieert politieke duurzaamheid, niet enkel militaire relevantie.’
Natievorming

Toen Abu Bakr al-Baghdadi op 28 juni 2014 zichzelf uitriep tot kalief van Islamitische Staat, legde hij niet enkel de grondslag voor een bloeddorstig netwerk van jihadisten, maar had hij ook echt een natiestaat voor ogen. In ‘Grondbeginselen’, dat enkele maanden later geschreven werd, wordt het akkoord van Sykes-Picot verworpen, het document waarmee het Verenigd Koninkrijk en Frankrijk in 1916 het gevallen Ottomaanse Rijk verdeelden en dat tot vandaag veel landsgrenzen in het Midden-Oosten bepaalt.
IS wil die grenzen ‘hertekenen’, alsook de ‘basisrechten’ van de soennitische moslims herstellen die decennialang ‘met westerse steun verboden’ werden door corrupte soennitische leiders, sjiieten, druzen, Koerden en joden. De Islamitische Staat moet een nieuw begin zijn voor zowel de lokale geloofsgenoten als de tienduizenden toegestroomde Irak- en Syriëstrijders, waarbij ‘muhajireen’ (migranten) en ‘ansar’ (autochtonen) ‘onder één vlag, één woord en één kalief’ samenleven volgens de streng-islamitische shariawet.
Militair-ideologische school

Om dat te bereiken, blijkt uit de documenten van The Guardian, worden rekruten meteen naar een van drie soorten opleidingskampen gestuurd. Ervaren mujahedin, die hun strepen al hebben verdiend in pakweg Afghanistan of Irak, krijgen een training van twee weken ‘in de nieuwste technieken van wapengebruik en militaire planning’.Onervaren jihadi’s volgen een startcursus, waarbij zij tijdens ‘shariasessies’ ook ideologisch onderricht worden en eventueel Arabische taallessen krijgen. Een derde kamp is er voor kinderen, die behalve ‘islamitische manieren’ ook ‘de dracht van lichte wapens’ aangeleerd krijgen, waarna ze ingezet worden voor ‘veiligheidsopdrachten’, zoals patrouilles en de bewaking van checkpoints.

Bestuurlijk apparaat
Die kampen zijn de verantwoordelijkheid van onder meer de departementen Defensie en Onderwijs. Evenzeer heeft elke provincie van IS ministeries die bevoegd zijn voor huisvesting, landbouw, werk, sociale zaken, media, gezondheid, financiën,...
Voor elke jihadi in de loopgraven is er dus een veelvoud aan bureaucraten die het dagelijkse bestuur van de nieuwe staat trachten te stroomlijnen.
Voor elke jihadi in de loopgraven is er dus een veelvoud aan bureaucraten die het dagelijkse bestuur van de nieuwe staat trachten te stroomlijnen. Die dokteren ook praktische richtlijnen voor hoe ziekenhuizen en fabrieken gerund worden, hoe lang scholen open zijn, welke vergunning een winkelier nodig geeft om zijn goederen op het voetpad uit te stallen tot de vraag welke gewassen in het zomerseizoen geteeld kunnen worden.

Staatseconomie met privé-initiatief
Om dat alles te financieren, tracht IS de economische activiteiten in de veroverde gebieden in Syrië en Irak voort te zetten. Olie en gas zijn daarbij primordiaal. Die grondstoffen gelden net als de wapenproductie en goud en antiquiteiten als exclusief staatsbezit. IS heeft wel niet de ambitie een Sovjet-achtige planeconomie te vestigen. In andere sectoren wordt vrijhandel toegestaan. Handel die de staat wel belast.
Het maakt van IS dan wel ‘de rijkste terreurgroep ooit’, een rijk land is het nog niet echt. The Guardian kon de balansen uit januari dit jaar inkijken van de Syrische provincie Deir ez-Zor. Die provincie genereerde toen 7,7 miljoen euro, niet meteen indrukwekkend om een regio van honderdduizenden mensen te bestieren. Opmerkelijk: de helft van de inkomsten werd gepuurd uit de confiscaties van smokkelwaar en eigendommen van ‘afvalligen’, terwijl olie en taksen elk maar een kwart van de staatskas vulden. Aan de uitgavenkant ging 43 procent naar de lonen van strijders, wat toch een aanzienlijke rem zet op de fondsen voor de uitbouw van een performante ‘burgermaatschappij’. Niet dat iemand buiten het kalifaat daar rouwig om is.

Bron: http://www.tijd.be/dossier/krant/De...707860-2972.art
8/12/2015

Eigen mening: Ik weet niet hoe het exact zit met IS buiten het feit dat het een terroristische groepering is. Ik weet dat ze financieel sterk staan mar verder weet ik niet veel over de groepering. Volgens dit artikel zit er meer achter IS dan enkel terrorisme maar hoe veel daar waar van is vind ik moeilijk om in te schatten. De media bericht niet veel over IS als het niet over aanslagen gaat, maar volgens interne documenten is er dus ook een bureaucratische kant aan de groepering. Er staat in het document ook dat IS als doel heeft om een land of staat te worden zoals de naam laat klinken maar dit kan denk ik niet. Geen enkel land in de wereld laat het toe dat ze zich tot een onafhankelijk land uitroepen.